گواهی دادن به ایمان: تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع مرتبط = ادب زیارت

| مداخل مرتبط =  

| پرسش مرتبط  =  

از جمله نکات محوری در محتوای [[زیارتنامه‌ها]]، [[شهادت]] دادن [[زائر]] به [[ایمان]] و [[عمل صالح]] و [[جهاد]] و [[صبر]] و [[تسلیم]] و ادای [[وظیفه]] و [[ثبات]] در راه [[حق]] و [[یاری دین]] و... است. طرح اینگونه [[ارزش‌ها]] اولًا می‌رساند که زائر اینها را به عنوان [[ارزش‌های مکتبی]] قبول دارد و به آنها [[ارج]] می‌نهد و به خاطر همین [[ارزش]] دانستن است که به عنوان [[فضیلت]]، برای آنان بر می‌شمارد. ثانیاً می‌رساند که خود زائر هم می‌کوشد در همین مسیر گام بر دارد و این [[خوبی‌ها]] را در وجود و عمل و [[زندگی]] خود محقق سازد. از نظر روانی هم تأکید بر یک چیز در [[گفتارها]] و [[شعارها]]، خود شخص را هم تحت تأثیر قرار می‌دهد و به سنخیّت با آن مضامین می‌کشاند.

 

به عنوان نمونه در [[زیارت]] [[قمر بنی هاشم]] که از [[امام صادق]]{{ع}} نقل شده، می‌خوانیم: {{عربی|«اشْهَدُ لَکَ بِالتَّسْلِیمِ وَالتَّصْدِیقِ وَالوَفاءِ وَالنَّصِیحَهِ لِخَلَفِ النَّبِیّ»}}. وقتی برای حضرت [[اباالفضل]] اینگونه [[گواهی]] می‌دهیم که او در برابر [[ولیّ خدا]] تسیلم بود و او را قبول داشت و [[اهل]] [[وفا]] و [[خیرخواهی]] برای [[وصیّ]] و [[جانشین پیامبر]]{{صل}} بود، یعنی این ارزش‌ها را ارج می‌نهیم و برای خودمان هم مایه [[فخر]] و ارزش می‌‌دانیم. در ادامه همین جملات، از [[خداوند]] برای او [[پاداش]] می‌طلبیم، به خاطر صبر و [[اخلاص]] و [[یاری]] {{عربی|«بِما صَبَرْتَ وَاحتَسَبْتَ واعَنْتَ»}} و این سه عنصر [[اخلاقی]] مهم را یاد می‌کنیم. در همین زیارت، او را به عنوان [[عبدصالح]]، [[مطیع خدا]] و [[رسول]]، [[مطیع]] [[امیرمؤمنان]]{{ع}} و [[امام حسن]] و [[امام حسین]]{{عم}} معرفی می‌‌کنیم که اینها هم معیارهای ارزشی‌اند و در زیارت او باز این تعبیرات وجود دارد: {{عربی|«أَشْهَدُ انَّکَ قَدْ بالَغْتَ فِی النَّصیحَهِ وَأَعْطَیْتَ غایَهَ الَمجْهُودِ... أَشْهَدُ أَنَّکَ لَمْ تَهِنْ وَلَمْ تَنْکُلْ، وَأَنَّکَ قَدْ مَضَیْتَ عَلی بَصیرَه مِنْ أَمْرِکَ مُقْتَدِیاً بِالْصّالِحینَ وَمُتَّبِعاً لِلنَّبیّینَ»}}. گواهی می‌دهم که تو در خیرخواهی (نسبت به [[امام]] خود) به نهایت رسیدی و همه تلاش خود را در این راه کردی. [[شهادت]] می‌دهم که تو [[سست]] نشدی و عقب ننشینی و [[پیمان]] نشکنی، [[گواهی]] می‌دهم که در راه خود با [[بصیرت]] پیش رفتی و با [[صالحان]] و [[پیامبران]] [[اقتدا]] کردی. اینها حرمت‌گذاری به [[شایستگی‌ها]] و صفات و [[اعمال]] خوبی است که در سلام‌های [[زیارت]] بیان می‌شود و بر خود [[زائر]] هم اثر می‌گذارد.

 

در زیارت [[حسین بن علی]]{{ع}}، آن همه تأکید بر اینکه: تو [[نماز]] را برپا داشتی، [[زکات]] را ادا کردی، [[امر به معروف و نهی از منکر]] کردی، در [[راه خدا]] [[جهاد]] کردی تا به شهادت رسیدی، از [[خدا]] و [[رسول]] [[اطاعت]] کردی و... همه اینها هم یادآور [[تکلیف دینی]] و [[تعهد]] [[ایمانی]] یک [[مسلمان]] است، هم [[آموزش]] اطاعت به [[پیروان]] و [[پایبندی]] به [[تعهّدات]] [[دینی]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|فرهنگ زیارت]]، ص۳۲۹ ـ ۳۳۰.</ref>.

# [[پرونده:81.jpg|22px]] [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ زیارت (کتاب)|'''فرهنگ زیارت''']].