سقایة الحاج در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

سقایه یعنی اعطای نوشیدنی<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۱۵.</ref>، آب‌ دادن و آب‌رسانی <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۸۴.</ref>، آماده ‌کردن و تهیه نوشیدنی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۱۵۵-۱۵۶.</ref> و [[سقایة الحاج]] یعنی آب‌رسانی به [[حجاج]] بیت‌اللّه الحرام. {{متن قرآن|أَجَعَلْتُمْ سِقَايَةَ الْحَاجِّ وَعِمَارَةَ الْمَسْجِدِ الْحَرَامِ كَمَنْ آمَنَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ}}<ref>«آیا آب دادن به حاجیان و آبادسازی مسجد الحرام را همگون کار آن کس قرار داده‌اید که به خداوند و روز واپسین ایمان آورده و در راه خداوند جهاد کرده است؟ (هرگز این دو) نزد خداوند برابر نیستند و خداوند گروه ستمگران را رهنمایی نمی‌کند» سوره توبه، آیه ۱۹.</ref>.

[[سقایة الحاج]] از مناصب عظیم و مهم [[اجتماعی]] و [[سیاسی]] در [[جزیرة العرب]] قبل از [[اسلام]] است که [[اعراب]] به آن [[مباهات]] می‌کرده‌اند؛ همانند پرده‌داری و کلیدداری [[کعبه]] که باعث فخر و [[مباهات]] [[قبایل]] بود.

در [[روایات]] [[تاریخی]] این منصب به [[عهد]] قصی بن کلام جدّ اعلای [[پیامبر اکرم]] {{صل}} باز می‌گردد که بعد از او به عبدمناف رسید و در [[خاندان]] او باقی ماند تا به [[عباس بن عبدالمطلب]] عموی پیامبر {{صل}} واگذار شد<ref>سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۹، ص۲۰۳-۲۰۴.</ref>.

در [[اسلام]] این مناصب اهمیت داشتند؛ ولی عهده داری آنها با [[ایمان به خدا]] و [[جهاد]] در راه او ارزشمند بود<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص ۳۴۲.</ref>.

{{منابع}}

# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]

{{پایان منابع}}

== پانویس ==

[[رده:آیات امامت]]

[[رده:آیات نامدار]]