یوم الفصل: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{خرد}} {{نبوت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۲۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۶ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = قیامت | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
به معنای روز جدایی است و [[قرآن]] بارها از این تعبیر برای [[قیامت]] بهره برده است<ref>{{متن قرآن| هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ}}؛ سوره صافات، آیه ۲۱؛ {{متن قرآن| إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ }}؛ سوره دخان، آیه ۴۰؛ {{متن قرآن| لِيَوْمِ الْفَصْلِ وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ}}؛ سوره مرسلات، آیه ۱۳، ۱۴ و {{متن قرآن|هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالأَوَّلِينَ}}؛ آیه ۳۸؛ {{متن قرآن|إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا }}؛ سوره نبأ، آیه ۱۷.</ref>. برای این تعبیر [[قرآنی]] وجوهی برشمرده‌اند: جدایی [[حق]] از [[باطل]]؛ جدایی [[مؤمنان]] از [[کافران]]؛ جدایی پدر و مادر از [[فرزندان]]؛ جدایی [[برادر]] از [[برادر]]<ref>پیام قرآن، ۵/ ۵۶؛ تفسیر نمونه، ۲۶/ ۲۵.</ref>. محتمل است مراد از یوم الفصل، "روز [[داوری]]" باشد؛ زیرا چون [[قاضی]]، [[داوری]] می‌کند و [[حکم]] می‌دهد و کشمکش را پایان می‌بخشد، [[حکم]] او را "فصل" می‌خوانند؛ بدین معنا که [[مخاصمه]] را پایان داده است<ref>المیزان، ۲۰/ ۱۶۶.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۸۳.</ref> | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | |||
{{قیامت}} | |||
{{ | |||
[[رده: | [[رده:نام‌های روز قیامت در قرآن]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۰۰
مقدمه
به معنای روز جدایی است و قرآن بارها از این تعبیر برای قیامت بهره برده است[۱]. برای این تعبیر قرآنی وجوهی برشمرده‌اند: جدایی حق از باطل؛ جدایی مؤمنان از کافران؛ جدایی پدر و مادر از فرزندان؛ جدایی برادر از برادر[۲]. محتمل است مراد از یوم الفصل، "روز داوری" باشد؛ زیرا چون قاضی، داوری می‌کند و حکم می‌دهد و کشمکش را پایان می‌بخشد، حکم او را "فصل" می‌خوانند؛ بدین معنا که مخاصمه را پایان داده است[۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ ﴿ هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ الَّذِي كُنتُمْ بِهِ تُكَذِّبُونَ﴾؛ سوره صافات، آیه ۲۱؛ ﴿ إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ مِيقَاتُهُمْ أَجْمَعِينَ ﴾؛ سوره دخان، آیه ۴۰؛ ﴿ لِيَوْمِ الْفَصْلِ وَمَا أَدْرَاكَ مَا يَوْمُ الْفَصْلِ﴾؛ سوره مرسلات، آیه ۱۳، ۱۴ و ﴿هَذَا يَوْمُ الْفَصْلِ جَمَعْنَاكُمْ وَالأَوَّلِينَ﴾؛ آیه ۳۸؛ ﴿إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ﴾؛ سوره نبأ، آیه ۱۷.
- ↑ پیام قرآن، ۵/ ۵۶؛ تفسیر نمونه، ۲۶/ ۲۵.
- ↑ المیزان، ۲۰/ ۱۶۶.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص ۴۸۳.