یوم التناد: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
(←مقدمه) |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
از تعابیر [[قرآنی]] برای [[روز رستاخیز]] است به معنای [[روز]] | از تعابیر [[قرآنی]] برای [[روز رستاخیز]] است به معنای [[روز]] فریادخواهی<ref>{{متن قرآن| وَيَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ}}؛ سوره مؤمن، آیه ۳۲.</ref>. برای این تعبیر وجوهی برشمرده‌اند؛ از آن جمله گفته‌اند در آن روز، [[دوزخیان]] [[بهشتیان]] را می‌خوانند و از آنان آب یا دیگر روزی‌های بهشتی می‌خواهند و بهشتیان پاسخ می‌دهند که [[خداوند]] روزی بهشتی را بر [[کافران]] [[حرام]] کرده است<ref>{{متن قرآن|وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ}}؛ سوره اعراف، آیه ۵۰.</ref>. برخی دیگر گفته‌اند وجه این تعبیر آن است که در صحرای [[محشر]]، [[مردمان]] یکدیگر را می‌خوانند و از همدیگر [[یاری]] می‌طلبند، یا [[فرشتگان]]، [[مردم]] را به حساب فرا می‌خوانند و مردم از آنها کمک می‌خواهند. نیز گفته‌اند چون [[مؤمن]] نامه عمل خویش را می‌بیند، از [[شوق]] فریاد بر می‌آورد که "نامه مرا بخوانید!"<ref>{{متن قرآن|فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيَهْ}}؛ سوره حاقه، آیه ۱۹.</ref> یا چون کافران نامه عمل خویش را می‌گیرند، از [[ترس]] و [[هراس]] فریاد سر می‌دهند که "ای کاش این نامه را به ما نمی‌دادند!"<ref>{{متن قرآن|وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ}}؛ سوره حاقه، آیه ۲۵.</ref> نیز گفته‌اند منادیان محشر بانگ برمی‌آورند: "هُش دارید که [[لعنت خدا]] بر [[ستمگران]]!"<ref>{{متن قرآن|وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أُوْلَئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الأَشْهَادُ هَؤُلاء الَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ}}؛ سوره هود، آیه ۱۸؛ پیام قرآن، ۵/ ۶۲؛ تفسیر نمونه، ۲۰/ ۹۴؛ المیزان، ۹/ ۳۳۰.</ref>.<ref>[[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۸۰-۴۸۱.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱ اوت ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۱۷
مقدمه
از تعابیر قرآنی برای روز رستاخیز است به معنای روز فریادخواهی[۱]. برای این تعبیر وجوهی برشمرده‌اند؛ از آن جمله گفته‌اند در آن روز، دوزخیان بهشتیان را می‌خوانند و از آنان آب یا دیگر روزی‌های بهشتی می‌خواهند و بهشتیان پاسخ می‌دهند که خداوند روزی بهشتی را بر کافران حرام کرده است[۲]. برخی دیگر گفته‌اند وجه این تعبیر آن است که در صحرای محشر، مردمان یکدیگر را می‌خوانند و از همدیگر یاری می‌طلبند، یا فرشتگان، مردم را به حساب فرا می‌خوانند و مردم از آنها کمک می‌خواهند. نیز گفته‌اند چون مؤمن نامه عمل خویش را می‌بیند، از شوق فریاد بر می‌آورد که "نامه مرا بخوانید!"[۳] یا چون کافران نامه عمل خویش را می‌گیرند، از ترس و هراس فریاد سر می‌دهند که "ای کاش این نامه را به ما نمی‌دادند!"[۴] نیز گفته‌اند منادیان محشر بانگ برمی‌آورند: "هُش دارید که لعنت خدا بر ستمگران!"[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ ﴿ وَيَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ﴾؛ سوره مؤمن، آیه ۳۲.
- ↑ ﴿وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ﴾؛ سوره اعراف، آیه ۵۰.
- ↑ ﴿فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيَهْ﴾؛ سوره حاقه، آیه ۱۹.
- ↑ ﴿وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ﴾؛ سوره حاقه، آیه ۲۵.
- ↑ ﴿وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أُوْلَئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الأَشْهَادُ هَؤُلاء الَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ﴾؛ سوره هود، آیه ۱۸؛ پیام قرآن، ۵/ ۶۲؛ تفسیر نمونه، ۲۰/ ۹۴؛ المیزان، ۹/ ۳۳۰.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص۴۸۰-۴۸۱.