یوم التناد
مقدمه
- از تعابیر قرآنی برای روز رستاخیز است به معنای روز فریادخواهی[۱]. برای این تعبیر وجوهی برشمردهاند؛ از آن جمله گفتهاند در آن روز، دوزخیان بهشتیان را میخوانند و از آنان آب یا دیگر روزیهای بهشتی میخواهند و بهشتیان پاسخ میدهند که خداوند روزی بهشتی را بر کافران حرام کرده است[۲]. برخی دیگر گفتهاند وجه این تعبیر آن است که در صحرای محشر، مردمان یکدیگر را میخوانند و از همدیگر یاری میطلبند، یا فرشتگان، مردم را به حساب فرا میخوانند و مردم از آنها کمک میخواهند. نیز گفتهاند چون مؤمن نامه عمل خویش را میبیند، از شوق فریاد بر میآورد که "نامه مرا بخوانید!"[۳] یا چون کافران نامه عمل خویش را میگیرند، از ترس و هراس فریاد سر میدهند که "ای کاش این نامه را به ما نمیدادند!"[۴] نیز گفتهاند منادیان محشر بانگ برمیآورند: "هُش دارید که لعنت خدا بر ستمگران!"[۵][۶].
منابع
پانویس
- ↑ وَيَا قَوْمِ إِنِّي أَخَافُ عَلَيْكُمْ يَوْمَ التَّنَادِ؛ سوره مؤمن، آیه ۳۲.
- ↑ وَنَادَى أَصْحَابُ النَّارِ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ أَنْ أَفِيضُواْ عَلَيْنَا مِنَ الْمَاء أَوْ مِمَّا رَزَقَكُمُ اللَّهُ قَالُواْ إِنَّ اللَّهَ حَرَّمَهُمَا عَلَى الْكَافِرِينَ؛ سوره اعراف، آیه ۵۰.
- ↑ فَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِيَمِينِهِ فَيَقُولُ هَاؤُمُ اقْرَؤُوا كِتَابِيَهْ؛ سوره حاقه، آیه ۱۹.
- ↑ وَأَمَّا مَنْ أُوتِيَ كِتَابَهُ بِشِمَالِهِ فَيَقُولُ يَا لَيْتَنِي لَمْ أُوتَ كِتَابِيَهْ ؛ سوره حاقه، آیه ۲۵.
- ↑ وَمَنْ أَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرَى عَلَى اللَّهِ كَذِبًا أُوْلَئِكَ يُعْرَضُونَ عَلَى رَبِّهِمْ وَيَقُولُ الأَشْهَادُ هَؤُلاء الَّذِينَ كَذَبُواْ عَلَى رَبِّهِمْ أَلاَ لَعْنَةُ اللَّهِ عَلَى الظَّالِمِينَ؛ سوره هود، آیه ۱۸؛ پیام قرآن، ۵/ ۶۲؛ تفسیر نمونه، ۲۰/ ۹۴؛ المیزان، ۹/ ۳۳۰.
- ↑ فرهنگ شیعه، ص 480-481.