علی منی و انا من علی: تفاوت میان نسخه‌ها

این [[حدیث]]، که ارتباط عمیق [[پیامبر]] و [[امیر المؤمنین]] و هم‌روحی و [[همراهی]] و همدلی آن دو و پیوند [[استوار]] [[رسالت]] و [[امامت]] را می‌رساند، بارها در موقعیت‌های مختلف از زبان [[رسول خدا]]{{صل}} شنیده شده است و عبارت دیگری از همان "[[جان]] پیامبر" بودن [[حضرت علی]]{{ع}} است که در [[آیه مباهله]] هم مطرح است. در مأموریتی که [[امام علی]]{{ع}} از سوی پیامبر به [[یمن]] رفته بود، پس از بازگشت، عدّه‌ای از همراهانش از سختگیری او نسبت به [[اموال]] [[بیت‌المال]] که استفاده کرده بودند، نزد پیامبر [[انتقاد]] کردند. حضرت برآشفت و از عیبجویی آنان [[خشمگین]] شد و فرمود: {{متن حدیث|من فارق علیّا فقد فارقنی، إنّ علیّا منّی و أنا منه}}<ref>«هرکس از [[امام علی|علی]]{{ع}} جدا شود از من جدا شده است، امام علی|علی{{ع}} از من است و من از اویم» فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۴۱.</ref>، به این تعبیر نیز بیان فرموده که: {{متن حدیث|علیّ منّی و أنا من علیّ}}، {{متن حدیث|انت منّی و أنا منک}}<ref>فضائل الخمسه من الصحاح السته ج۱ ص۳۳۸-۳۳۹.</ref>. این سخن همسویی محبت علی{{ع}} را با محبت رسول خدا می‌رساند و مفهوم دیگری از {{متن حدیث|سلمک سلمی و حربک حربی}} است و حمایت بیدریغ خود را از مواضع [[امیر مؤمنان]] نشان می‌دهد. هردو پشتیبان هم و هردو پدر [[امّت]] و الگوی بشریتند، یکی [[هادی]] است، دیگری منذر. این، افزون بر [[قرابت]] و [[خویشاوندی]] سببی و نسبی است که آن دو را به هم پیوند می‌داد و رسول خدا همواره و همه‌جا از امیر المؤمنین [[ستایش]] و پشتیبانی می‌کرد و او را چون خودش می‌دانست<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۱۴.</ref>.

[[رده:امام علی]]