|
|
| (۵۲ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۷ کاربر نشان داده نشد) |
| خط ۱: |
خط ۱: |
| {{مهدویت/بالا}} | | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = امام مهدی | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[دیدار با امام مهدی در کلام اسلامی]] - [[دیدار با امام مهدی در تاریخ اسلامی]] - [[دیدار با امام مهدی در معارف مهدویت]]| پرسش مرتبط = امام مهدی (پرسش)}} |
| {{مهدویت}}
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[دیدار با امام مهدی در حدیث]] | [[دیدار با امام مهدیدر نهج البلاغه]] | [[دیدار با امام مهدی در کلام اسلامی]] | [[دیدار با امام مهدی در تاریخ اسلامی]] | [[دیدار با امام مهدی در معارف مهدوی]]</div>
| |
| <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
| |
| : <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[دیدار با امام مهدی (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
| |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
|
| |
|
| ==[[ملاقات با حضرت مهدی]] ({{ع}}==
| | '''دیدار با امام مهدی {{ع}}''' یکی از مسائل [[شیعه]] در عصر غیبت بوده است که آیا میتوان در روزگار غیبت به دیدار آن [[امام]] {{ع}} شرفیاب شد یا نه. هر چند، [[ملاقات]] حضرت [[فضیلت]] بزرگی است؛ امّا آنچه مهمتر است، [[شناخت]] و [[معرفت]] آن بزرگوار و عمل به دستورهایی است که [[رضایت خداوند]] و آن حضرت را در پی دارد. دیدگاه‌های مختلفی دربارۀ [[ملاقات با امام مهدی|ملاقات با حضرت]] مطرح شده است. برخی قائل به عدم [[امکان]] دیدار با آن امام همام به صورت مطلق شده‌اند و برخی دیگر، به [[امکان]] [[ملاقات با امام مهدی]] {{ع}} [[معتقد]] هستند. |
| *[[غیبت امام دوازدهم]]{{ع}} از [[ضروریات مذهب شیعه]] است. ایشان در [[عصر غیبت]] همانند دیگر [[امامان]]{{ع}} در دسترس [[مردم]] نیست، لذا یکی از مسائل [[شیعه]] در [[عصر غیبت]] این بوده که آیا میتوان در [[روزگار غیبت]] به [[دیدار امام]]{{ع}} شرفیاب شد یا نه<ref>ر.ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۲۵.</ref>. [[ملاقات با حضرت مهدی]] به‌معنای دیدن و [[شرف]] حضور یافتن به [[خدمت]] ایشان است. البته رؤیت، [[ملاقات]]، [[فیض حضور]]، [[شهود]] و مشاهده باهم تفاوت‌هایی دارند<ref>ر.ک. چشم‌به‌راه مهدی، ص ۴۲.</ref>.
| |
| *هرچند، [[ملاقات]] [[حضرت]] [[فضیلت]] بزرگی است؛ امّا آنچه مهمتر است، [[شناخت]] و [[معرفت]] آن بزرگوار و عمل به دستورهایی است که [[رضایت خداوند]] و آن [[حضرت]] را در پی دارد. فراموش نشود کم نبودند افرادی که همواره در زمان [[پیامبر]]{{صل}} و [[امامان]]{{ع}} با آن بزرگواران [[دیدار]] میکردند؛ اما بهرۀ [[معرفتی]] چندانی از آن ملاقاتها نمیبردند و گاهی هم مورد [[خشم]] و [[غضب]] ایشان واقع میشدند<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۰۹ ـ ۴۱۵.</ref>.
| |
| ==دیدگاه‌های مختلف دربارۀ دیدار با امام مهدی{{ع}}==
| |
| *از آنجا که در [[روایات]]، [[پنهانزیستی]] آن [[امام]] بزرگوار، [[رازی]] از [[رازهای خداوند]] دانسته شده و دربارۀ [[چگونگی غیبت]]، دیدگاه‌های متفاوتی ذکر شده، درباره [[ملاقات]] با آن [[حضرت]] در [[عصر غیبت]] نیز نگاههای مختلفی ارائه شده است<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۰۹ ـ ۴۱۵.</ref>.
| |
| ===[[عدم امکان ملاقات]] به طور مطلق===
| |
| *این دیدگاه، از روایاتی نظیر {{متن حدیث|تُرَی وَ لَا تُرَی}}؛ میبیند و دیده نمیشود<ref>نعمانی، الغیبة، ص ۱۴۴.</ref>، {{متن حدیث|لَایَرَوْنَه}}؛ او را نمیبینند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱ ص ۳۳۷، ح ۶؛ نعمانی، الغیبة، ص ۱۷۵ ح ۱۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۱۶۱، ح ۱۱۹؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، باب ۳۳، ص ۳۴۶، ح ۳۳.</ref>، قابل استفاده است که به طور اساسی از ناپیدایی آن [[حضرت]] در [[دوران غیبت]] سخن به میان آورده است. چنین روایاتی، باعث شده است [[نعمانی]] در فصلی از [[کتاب الغیبة]]، به روشنی مشاهدل [[حضرت]] در [[عصر غیبت]] را جایز ندانسته و [[تحقیق]] در این زمینه را [[ممنوع]] و [[شیعیان]] را در ندیدن [[حضرت]]، معذور بداند<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۰۹ ـ ۴۱۵.</ref>.
| |
| ===[[امکان ملاقات]]===
| |
| *گروهی از علمای بزرگ [[شیعه]] همانند [[سید مرتضی]]، [[شیخ طوسی]] و [[سید بن طاووس]] بر این باورند که میتوان در [[غیبت کبری]] به [[دیدار امام زمان]]{{ع}} نایل گشت و اینرا یکی از فواید وجود آن [[حضرت]] در [[زمان غیبت]] دانسته‌اند<ref>الغیبة، شیخ طوسی، ص ۶۸؛ چشم به راه مهدی، ۷۳ و ۷۴.</ref>.<ref>ر.ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۲۷.</ref> [[امکان ملاقات]] به چند نحو ممکن است: [[دیدار]] در [[خواب]]، [[دیدار]] در حال مکاشفه که از گذر [[طاعات]] و ریاضات [[شرعی]] و صفای [[باطنی]] پدید می‌آید، و [[دیدار]] در [[بیداری]]<ref>ر.ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۲۵.</ref>.
| |
| *[[دیدار]] در [[بیداری]] نیز بر سه گونه است: آنکه [[امام]] را می‌بینند؛ ولی نمی‌شناسند؛ آنکه می‌بینند و در حین [[ملاقات]] می‌شناسند و آنکه [[امام]] را می‌بینند و پس از اینکه [[دیدار]] پایان یافت، آن [[حضرت]] را می‌شناسند<ref>ر.ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۲۵.</ref>.
| |
| *در [[امکان]] ملاقاتِ همراه با [[شناخت امام مهدی]]{{ع}} (چه این [[شناخت]] در حین [[دیدار]] باشد و چه پس از پایان [[ملاقات]])، برخی از [[علما]] گفته‌اند، ملاقاتکننده [[حق]] ندارد مشاهدۀ خود را برای دیگران [[نقل]] نماید (عدم پذیرش ادعا) و برخی دیگر، قائل به پذیرش ادعای ملاقاتکننده هستند. در ادامه هر یک از اقسام مورد اشاره مورد بررسی قرار می¬ گیرند.
| |
| ====[[امکان ملاقات]] بدون [[شناخت]]====
| |
| *در این دیدگاه، [[امکان ملاقات]]، مورد پذیرش است؛ ولی وقوع [[ملاقات]] همراه [[شناخت]] آن [[حضرت]] را در این دوران، غیر قابل پذیرش و آن را با فلسفۀ [[غیبت]] در [[تعارض]] میداند. در [[تأیید]] این دیدگاه از [[نایب خاص]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} [[محمد بن عثمان]] [[نقل]] شده است که میگوید: "به [[خدا]] [[سوگند]]! همانا [[صاحب]] این امر، هرسال در موسم [[حج]] حاضر میشود؛ [[مردم]] را میبیند و آنها را میشناسد و [[مردم]]، او را می‌بینند؛ ولی نمی‌شناسند"<ref>{{متن حدیث|وَ اللَّهِ إِنَّ صَاحِبَ هَذَا الْأَمْرِ لَیَحْضُرُ الْمَوْسِمَ کُلَّ سَنَةٍ یَرَی النَّاسَ وَ یَعْرِفُهُمْ وَ یَرَوْنَهُ وَ لَا یَعْرِفُونَهُ}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۳۶۲؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص ۵۲۰.</ref>.<ref>ر.ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۲۵؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۰۹ ـ ۴۱۵.</ref>
| |
| ====[[امکان ملاقات]] همراه [[شناخت]] و عدم پذیرش ادعای [[ملاقات]]====
| |
| *در این دیدگاه، نه فقط [[امکان]] و وقوع [[ملاقات]] مورد پذیرش است، بلکه [[ملاقات]] همراه با [[شناخت]] آن [[حضرت]] نیز پذیرفته شده است؛ امّا آنچه مورد [[انکار]] است اینکه ملاقاتکننده، [[حق]] ندارد مشاهدۀ خود را برای دیگران [[نقل]] نماید؛ به [[بیان]] دیگر، ادعای [[ملاقات]] نماید. این دیدگاه، به طور عمده از توقیعی با این مضمون استفاده شده است. در این [[توقیع]] که شش روز پیش از [[مرگ علی بن محمد سمری]]، ([[آخرین سفیر]] خاص [[امام زمان]]{{ع}}) از [[ناحیه]] آن [[حضرت]] صادر شده، چنین آمده است: «... به زودی از [[شیعیان]] من، کسانی خواهند آمد که [[ادعای مشاهده]] بکنند. [[آگاه]] باشید هرکس پیش از [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]] [[ادعای مشاهده]] کند، او دروغگوی افترا زننده است»<ref>{{متن حدیث|سَیَأْتِی شِیعَتِی مَنْ یَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ أَلَا فَمَنِ ادَّعَی الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْیَانِیِّ وَ الصَّیْحَةِ فَهُوَ کَاذِبٌ مُفْتَرٍ}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص ۵۱۶، ح ۴۴.</ref>. مدعی، اعم از این است که به ادعای خویش [[اطمینان]] داشته باشد یا به [[دروغ]]، ادعایی را مطرح کند یا بپندارد [[حق]] است<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۰۹ ـ ۴۱۵.</ref>. دربارۀ این [[روایت]]، همچنان که بعضی بزرگان هم فرموده‌اند، ممکن است مراد از اینکه مدّعی مشاهده، [[کذّاب]] و مفتری خوانده شده است، کسانی باشند که ادّعای [[نیابت]] کنند و بخواهند با دعوی مشاهده و شرفیابی، خود را واسطۀ بین [[امام]] و [[مردم]] معرفی نمایند. بنابراین، مراد از [[توقیع]]، نفی مطلق مشاهده و شرفیابی نیست، بلکه مقصود، نفی ادعایی است که [[دلیل]] بر تعیین شخص خاصی به [[نیابت]] باشد. در نتیجه، هم شرفیابی اشخاص به حضور آن [[حضرت]] ثابت است و هم [[کذب]] و بطلان ادّعای کسانی که در [[غیبت کبری]]، ادّعای [[سفارت]] و [[نیابت]] خاصّه و وساطت بین آن [[حضرت]] و [[مردم]] را می‌نمایند، معلوم است<ref>امامت و مهدویت، لطف اللّه صافی، ج ۲، ص ۴۷۴.</ref>. هر چند برخی در [[سند]] این [[توقیع]] خدشه وارد کرده و آن را ضعیف و مرسل دانسته‌اند<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۳۱۸.</ref>، اما [[حقیقت]] این است که [[توقیع]] یاد شده را نمی‌توان مرسل دانست؛ زیرا با بررسی شرح حال راویانِ [[توقیع]]، روشن میشود [[شیخ صدوق]] آن را از [[مشایخ]] [[معتمد]] خویش [[نقل]] کرده است<ref>مکیال المکارم، ج، ۲، ص ۳۵۸؛ چشم به راه مهدی، ۵۸ ـ ۵۱.</ref>.
| |
|
| |
|
| ====[[امکان ملاقات]] و پذیرش ادعای [[ملاقات]]==== | | == [[ملاقات با حضرت مهدی]]{{ع}} == |
| *گروهی از [[دانشمندان شیعه]] بر این باورند که در [[غیبت کبرا]]، ملاقاتهای فراوانی با آن [[حضرت]] صورت گرفته است. این دیدگاه، بین متأخران [[شهرت]] بیشتری یافته است. این گروه بر قبول [[امکان]]، وقوع و ادعای [[ملاقات]] با [[حضرت]] [[حجّت]]{{ع}} در [[غیبت کبرا]] به حکایتهایی که در این باره در دست است، استناد کرده‌اند. ایشان بر این باورند که در کتابهای بسیاری<ref>از جمله: تبصرة الولی فیمن رأی القائم المهدی، سید هاشم بحرانی -تذکرة الطالب فیمن رأی الامام المهدی الغائب، میثمی عراقی -دار السّلام فیمن فاز بسلام الامام، مرحوم نوری، بدائع الکلام فیمن اجتمع بالامام، سید جمال الدین محمد طباطبایی، البهجة فیمن فاز بلقاء الحجّة، میرزا محمّد نقی الماسی اصفهانی، العبقری الحسان، علی اکبر نهاوندی، ر.ک. [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۲۳.</ref>، داستانهای گوناگونی [[نقل]] شده که سخن از [[ملاقات با حضرت مهدی]]{{ع}} به میان آورده است و هرگز انبوه این ادعاها را نمی‌توان [[انکار]] کرد<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص ۴۰۹ ـ ۴۱۵.</ref>. البته همانطور که گفته شد [[امکان دیدار با امام]]{{ع}} در [[عصر غیبت]] به معنای ادّعای [[نیابت]] به گونه ای که فرد با دعوی مشاهده و شرفیابی، خود را واسطه بین [[امام]] و [[مردم]] معرفی کند، نیست<ref>امامت و مهدویت، لطف اللّه صافی، ج ۲، ص ۴۷۴.</ref>. همچنین، بدین معنا نیست که هر کس بخواهد بدان دست می‌یابد؛ چراکه جز اندکی از [[نیکان]] [[توفیق]] [[دیدار]] نخواهند یافت. بدین روی، هر حکایتی از [[دیدار امام زمان]]{{ع}} را نمی‌توان پذیرفت. از جمله حکایت‌هاست آنچه با عنوان داستان [[جزیره خضراء]] [[نقل]] کرده‌اند که دارای مدرک و [[سند]] و توجیه [[علمی]] نیست و برخی علمای بزرگ آن را داستانی تخیلی دانسته‌اند<ref>طبقات اعلام الشیعه، ج ۳، ص ۱۴۵.</ref>. [[شیخ]] [[جعفر کاشف الغطاء]] نیز این داستان را راست نمی‌شمارد و از باورهای اخباریان می‌خواند<ref>ر.ک. چشم به راه مهدی، ۹۵ و ۱۰۰.</ref>.<ref>ر.ک. [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص ۴۲۸-۴۲۹.</ref>
| | [[غیبت امام دوازدهم]]{{ع}} از [[ضروریات مذهب شیعه]] است. ایشان در عصر غیبت همانند دیگر [[امامان]]{{ع}} در دسترس [[مردم]] نیست؛ لذا یکی از مسائل [[شیعه]] در عصر غیبت این بوده که آیا میتوان در روزگار غیبت به دیدار امام{{ع}} شرفیاب شد یا نه. ملاقات با حضرت مهدی به‌معنای دیدن و [[شرف]] حضور یافتن به خدمت ایشان است. البته [[رؤیت]]، [[ملاقات]]، [[فیض حضور]]، [[شهود]] و مشاهده باهم تفاوت‌هایی دارند. |
| ==نتیجه گیری==
| | |
| *در نتیجه، یکی از مسائل [[شیعه]] در [[عصر غیبت]] آن بوده است که آیا میتوان در [[روزگار غیبت]] به [[دیدار]] آن [[امام]]{{ع}} شرفیاب شد یا نه. [[ملاقات با حضرت مهدی]] به‌معنای دیدن و [[شرف]] حضور یافتن به [[خدمت]] ایشان است. هر چند، [[ملاقات]] [[حضرت]] [[فضیلت]] بزرگی است؛ امّا آنچه مهمتر است، [[شناخت]] و [[معرفت]] آن بزرگوار و عمل به دستورهایی است که [[رضایت خداوند]] و آن [[حضرت]] را در پی دارد. دیدگاه‌های مختلفی دربارۀ [[ملاقات]] با [[حضرت]] مطرح شده است. برخی قائل به عدم [[امکان]] [[دیدار]] با آن [[امام همام]] به صورت مطلق شده‌اند و برخی دیگر، به [[امکان]] [[ملاقات با امام مهدی]]{{ع}} [[معتقد]] هستند.
| | هرچند، ملاقات حضرت [[فضیلت]] بزرگی است؛ امّا آنچه مهمتر است، [[شناخت]] و [[معرفت]] آن بزرگوار و عمل به دستورهایی است که [[رضایت خداوند]] و آن حضرت را در پی دارد. فراموش نشود کم نبودند افرادی که همواره در زمان پیامبر{{صل}} و امامان{{ع}} با آن بزرگواران دیدار میکردند؛ اما بهرۀ [[معرفتی]] چندانی از آن ملاقاتها نمیبردند و گاهی هم مورد [[خشم]] و [[غضب]] ایشان واقع میشدند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۴۰۹ ـ ۴۱۵؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۲۵.</ref>. |
|
| |
|
| ==پرسش مستقیم== | | == دیدگاه‌های مختلف دربارۀ دیدار با امام مهدی{{ع}} == |
| | مسأله [[دیدار حضرت مهدی]]{{ع}} را از دو جنبه میتوان بررسی کرد. ابتدا دیدار آن جناب پیش از [[شهادت امام عسکری]]{{ع}} یعنی قبل از شروع [[غیبت]] و دیگر امکان مشاهده حضرت پس از آغاز غیبت. مشاهدۀ حضرت پیش از غیبت و در [[زمان]] [[حیات]] [[امام عسکری]]{{ع}}، امری است که قطعاً رخ داده است و تمام علمای امامیه بدان معتقدند و در آن اختلافی نیست؛ اما علمای شیعه دربارۀ دیدار پس از آغاز غیبت، [[اختلاف]] نظر دارند. در [[دوران غیبت صغری]] یقیناً این دیدارها میان حضرت و [[نواب اربعه]] رخ می‌‌داده است؛ لکن دربارۀ مشاهده [[حضرت قائم]]{{ع}} در دوران غیبت کبری نزد برخی از دانشمندان امکان‌پذیر نیست و برخی دیگر بر مشاهده در زمان غیبت کبری قائل شده‌اند<ref>ر.ک: [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۷۲-۲۷۳-۲۷۴-۲۷۵.</ref>. |
| | |
| | این نظریات در چند دسته تقسیم‌بندی میشود: |
| | === عدم امکان ملاقات به طور مطلق === |
| | این دیدگاه، از روایاتی نظیر {{متن حدیث|تُرَی وَ لَا تُرَی}}؛ میبیند و دیده نمیشود<ref>نعمانی، الغیبة، ص۱۴۴.</ref>، {{متن حدیث|لَایَرَوْنَه}}؛ او را نمیبینند<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱ ص۳۳۷، ح ۶؛ نعمانی، الغیبة، ص۱۷۵ ح ۱۴؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۱۶۱، ح ۱۱۹؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، باب ۳۳، ص۳۴۶، ح ۳۳.</ref>، قابل استفاده است که به [[طور]] اساسی از ناپیدایی آن حضرت در دوران غیبت [[سخن]] به میان آورده است. چنین روایاتی، باعث شده است [[نعمانی]] در فصلی از [[کتاب الغیبة]]، به روشنی مشاهده حضرت در عصر غیبت را جایز ندانسته و تحقیق در این زمینه را ممنوع و [[شیعیان]] را در ندیدن معذور بداند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۴۰۹ ـ ۴۱۵.</ref>. |
| | |
| | === امکان ملاقات === |
| | گروهی از علمای بزرگ [[شیعه]] همانند [[سید مرتضی]]، [[شیخ طوسی]] و [[سید بن طاووس]] بر این باورند که میتوان در [[غیبت کبری]] به [[دیدار امام زمان]]{{ع}} نایل گشت و اینرا یکی از فواید وجود آن حضرت در [[زمان غیبت]] دانسته‌اند<ref>الغیبة، شیخ طوسی، ص۶۸.</ref>. امکان ملاقات به چند نحو ممکن است: دیدار در [[خواب]]، دیدار در حال مکاشفه که از گذر [[طاعات]] و ریاضات [[شرعی]] و صفای [[باطنی]] پدید می‌آید، و دیدار در [[بیداری]]. |
| | |
| | دیدار در بیداری نیز بر سه گونه است: آنکه [[امام]] را می‌بینند؛ ولی نمی‌شناسند؛ آنکه می‌بینند و در حین [[ملاقات]] می‌شناسند و آنکه امام را می‌بینند و پس از اینکه دیدار پایان یافت، آن حضرت را می‌شناسند. |
| | |
| | در امکان ملاقاتِ همراه با [[شناخت امام مهدی]]{{ع}} (چه این [[شناخت]] در حین دیدار باشد و چه پس از پایان ملاقات)، برخی از دانشمندان گفته‌اند، ملاقاتکننده [[حق]] ندارد مشاهدۀ خود را برای دیگران نقل نماید (عدم پذیرش ادعا) و برخی دیگر، قائل به پذیرش ادعای ملاقاتکننده هستند<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۲۵.</ref>. |
| | |
| | در ادامه هر یک از اقسام مورد اشاره مورد بررسی قرار می‌گیرند. |
| | ==== امکان ملاقات بدون شناخت ==== |
| | در این دیدگاه، امکان ملاقات، مورد پذیرش است؛ ولی وقوع [[ملاقات]] همراه [[شناخت]] آن حضرت را در این دوران، غیر قابل پذیرش و آن را با فلسفۀ غیبت در تعارض میداند. در [[تأیید]] این دیدگاه از [[نایب خاص حضرت مهدی]]{{ع}} [[محمد بن عثمان]] نقل شده است که میگوید: "به [[خدا]] [[سوگند]]! همانا صاحب این امر، هرسال در [[موسم حج]] حاضر میشود؛ [[مردم]] را میبیند و آنها را میشناسد و مردم، او را می‌بینند؛ ولی نمی‌شناسند"<ref>{{متن حدیث|وَ اللَّهِ إِنَّ صَاحِبَ هَذَا الْأَمْرِ لَیَحْضُرُ الْمَوْسِمَ کُلَّ سَنَةٍ یَرَی النَّاسَ وَ یَعْرِفُهُمْ وَ یَرَوْنَهُ وَ لَا یَعْرِفُونَهُ}}؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص۳۶۲؛ شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج ۲، ص۵۲۰.</ref>.<ref>ر.ک: [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۲۵؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۴۰۹ ـ ۴۱۵.</ref> |
| | |
| | ==== امکان ملاقات همراه شناخت و عدم پذیرش ادعای ملاقات ==== |
| | در این دیدگاه، نه فقط امکان و وقوع ملاقات مورد پذیرش است، بلکه ملاقات همراه با شناخت آن حضرت نیز پذیرفته شده است؛ امّا آنچه مورد [[انکار]] است اینکه ملاقاتکننده، [[حق]] ندارد مشاهدۀ خود را برای دیگران نقل نماید؛ به بیان دیگر، ادعای ملاقات نماید. این دیدگاه، به طور عمده از توقیعی با این مضمون استفاده شده است. در این [[توقیع]] که شش [[روز]] پیش از [[مرگ]] [[علی بن محمد سمری]]، ([[آخرین سفیر]] خاص [[امام زمان]]{{ع}}) از ناحیه آن حضرت صادر شده، چنین آمده است: «... به زودی از [[شیعیان]] من، کسانی خواهند آمد که ادعای مشاهده بکنند. [[آگاه]] باشید هرکس پیش از [[خروج سفیانی]] و [[صیحه آسمانی]] ادعای مشاهده کند، او دروغگوی [[افترا]] زننده است»<ref>{{متن حدیث|سَیَأْتِی شِیعَتِی مَنْ یَدَّعِی الْمُشَاهَدَةَ أَلَا فَمَنِ ادَّعَی الْمُشَاهَدَةَ قَبْلَ خُرُوجِ السُّفْیَانِیِّ وَ الصَّیْحَةِ فَهُوَ کَاذِبٌ مُفْتَرٍ}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۵۱۶، ح ۴۴.</ref>. مدعی، اعم از این است که به ادعای خویش [[اطمینان]] داشته باشد یا به [[دروغ]]، ادعایی را مطرح کند یا بپندارد [[حق]] است. دربارۀ این [[روایت]]، همچنان که بعضی بزرگان هم فرموده‌اند، ممکن است مراد از اینکه مدّعی مشاهده، [[کذّاب]] و مفتری خوانده شده است، کسانی باشند که ادّعای [[نیابت]] کنند و بخواهند با دعوی مشاهده و شرفیابی، خود را واسطۀ بین [[امام]] و [[مردم]] معرفی نمایند. بنابراین، مراد از [[توقیع]]، [[نفی]] مطلق مشاهده و شرفیابی نیست، بلکه مقصود، نفی ادعایی است که دلیل بر تعیین شخص خاصی به نیابت باشد. در نتیجه، هم شرفیابی اشخاص به حضور آن حضرت ثابت است و هم [[کذب]] و بطلان ادّعای کسانی که در [[غیبت کبری]]، ادّعای سفارت و نیابت خاصّه و وساطت بین آن حضرت و مردم را می‌نمایند، معلوم است<ref>امامت و مهدویت، لطف اللّه صافی، ج ۲، ص۴۷۴.</ref>. هر چند برخی در سند این توقیع خدشه وارد کرده و آن را [[ضعیف]] و مرسل دانسته‌اند<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص۳۱۸.</ref>، اما [[حقیقت]] این است که توقیع یاد شده را نمی‌توان مرسل دانست؛ زیرا با بررسی شرح حال راویانِ توقیع، روشن میشود [[شیخ صدوق]] آن را از مشایخ معتمد خویش نقل کرده است<ref>مکیال المکارم، ج، ۲، ص۳۵۸.</ref>.<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۴۰۹ ـ ۴۱۵.</ref> |
| | |
| | ==== امکان ملاقات و پذیرش ادعای [[ملاقات]] ==== |
| | گروهی از دانشمندان شیعه بر این باورند که در غیبت کبری، ملاقاتهای فراوانی با آن حضرت صورت گرفته است. این دیدگاه، بین متأخران [[شهرت]] بیشتری یافته است. این گروه بر قبول امکان، وقوع و ادعای ملاقات با حضرت [[حجّت]]{{ع}} در غیبت کبری به حکایتهایی که در این باره در دست است، استناد کرده‌اند. ایشان بر این باورند که در کتابهای بسیاری<ref>از جمله: تبصرة الولی فیمن رأی القائم المهدی، سید هاشم بحرانی ـ تذکرة الطالب فیمن رأی الامام المهدی الغائب، میثمی عراقی ـ دار السّلام فیمن فاز بسلام الامام، مرحوم نوری، بدائع الکلام فیمن اجتمع بالامام، سید جمال الدین محمد طباطبایی، البهجة فیمن فاز بلقاء الحجّة، میرزا محمّد نقی الماسی اصفهانی، العبقری الحسان، علی اکبر نهاوندی.</ref>، داستانهای گوناگونی نقل شده که سخن از [[ملاقات با حضرت مهدی]]{{ع}} به میان آورده است و هرگز انبوه این ادعاها را نمی‌توان [[انکار]] کرد. |
| | |
| | البته همانطور که گفته شد [[امکان دیدار با امام]]{{ع}} در عصر غیبت به معنای ادّعای [[نیابت]] به گونه ای که فرد با دعوی مشاهده و شرفیابی، خود را واسطه بین [[امام]] و [[مردم]] معرفی کند، نیست<ref>امامت و مهدویت، لطف اللّه صافی، ج ۲، ص۴۷۴.</ref>. همچنین، بدین معنا نیست که هر کس بخواهد بدان دست می‌یابد؛ چراکه جز اندکی از [[نیکان]] [[توفیق]] دیدار نخواهند یافت. بدین روی، هر حکایتی از [[دیدار امام زمان]]{{ع}} را نمی‌توان پذیرفت. از جمله حکایت‌هاست آنچه با عنوان داستان [[جزیره خضراء]] نقل کرده‌اند که دارای مدرک و سند و توجیه [[علمی]] نیست و برخی علمای بزرگ آن را داستانی تخیلی دانسته‌اند<ref>طبقات اعلام الشیعه، ج ۳، ص۱۴۵.</ref>. شیخ [[جعفر کاشف الغطاء]] نیز این داستان را راست نمی‌شمارد و از باورهای اخباریان می‌خواند<ref>ر.ک: [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۴۰۹ ـ ۴۱۵؛ [[فرهنگ شیعه (کتاب)|فرهنگ شیعه]]، ص۴۲۸-۴۲۹.</ref> |
| | |
| | == پرسش مستقیم == |
| | {{پرسش‌های وابسته}} |
| * [[چه دیدگاه‌هایی درباره ملاقات امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)]] | | * [[چه دیدگاه‌هایی درباره ملاقات امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)]] |
| | * [[آیا ملاقات با امام مهدی در غیبت کبری امکان دارد؟ (پرسش)]] |
| | * [[مطابق توقیع امام مهدی به علی بن محمد سمری آیا در عصر غیبت کبری ملاقات امام مهدی ممنوع است؟ (پرسش)]] |
| | {{پایان پرسش‌های وابسته}} |
|
| |
|
| | == پرسش‌های وابسته == |
| {{پرسمان ارتباط و ملاقات با امام مهدی}} | | {{پرسمان ارتباط و ملاقات با امام مهدی}} |
| | |
| == جستارهای وابسته == | | == جستارهای وابسته == |
| {{:فرهنگنامه مهدویت (نمایه)}}
| | * [[ملاقات‌کنندگان امام مهدی]] |
|
| |
|
| ==منابع== | | == منابع == |
| {{فهرست اثر}} | | {{منابع}} |
| {{ستون-شروع|2}}
| | # [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] |
| * [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']]
| | # [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] |
| * [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
| | # [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|پژوهشکده علوم اسلامی امام صادق (ع)، '''فرهنگ شیعه''']] |
| * [[پرونده:1414.jpg|22px]] [[فرهنگ شیعه (کتاب)|'''فرهنگ شیعه''']]
| | # [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] |
| {{پایان}}
| | {{پایان منابع}} |
| {{پایان}} | |
| ==پانویس==
| |
| {{یادآوری پانویس}}
| |
| {{پانویس2}}
| |
|
| |
|
| {{امام مهدی}} | | == پانویس == |
| | {{پانویس}} |
|
| |
|
| [[رده:امام مهدی]] | | [[رده:ملاقات با امام مهدی]] |
| [[رده:دیدار با امام مهدی]]
| |
| [[رده:مدخل موعودنامه]] | | [[رده:مدخل موعودنامه]] |
