|
|
(۱۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) |
خط ۱: |
خط ۱: |
| {{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین سوزنچی؛}}
| | ==پاسخ تفصیلی== |
| [[پرونده:11371.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[حسین سوزنچی]]]] | | ==[[ضرورت]] [[آمادگی]]== |
| ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[حسین سوزنچی]]'''، در مقاله ''«[[مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱ (مقاله)|مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱]]»'' در اینباره گفته است:
| | *تحول بزرگی همچون [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} پیش از هر چیز [[نیازمند]] به عناصر آماده و با [[ارزش انسانی]] است که بتوانند بار سنگین چنان [[اصلاحات]] وسیعی را در [[جهان]] به دوش بکشند و این در درجۀ اول محتاج به بالا بردن سطح [[اندیشه]]، [[آگاهی]] و [[آمادگی روحی]] و [[فکری]] برای [[همکاری]] در پیاده کردن آن برنامه [[عظیم]] است<ref>ر.ک. گوهری، عباس و دیمه کار گراب، محسن، رسالت منتظران در زمینهسازی برای ظهور و تحقق دولت کریمه، ص ۹۳-۹۵.</ref>. |
| ::::::«جهانیشدن در منظر [[اسلامی]] یعنی تحقّق [[حکومت عدل جهانی]] که مقدّمه آن [[نبرد]] نهایی [[حق]] و [[باطل]] است و برای این [[نبرد]] باید جبهه [[حق]] را تقویت کرد و این همان [[سخن امام]] خمینی است که «ما [[انقلاب]] خود را به [[جهان]] صادر خواهیم کرد»؛ البتّه باید توجّه داشت که تقویت این [[جبهه]] پیش از آن که تقویت [[نظامی]] باشد، تقویت [[فرهنگی]] و [[معنوی]] است؛ زیرا اساس [[هویت]] این [[جبهه]]، [[معنویت]] است و مقصود این است که باید [[حق]] و [[عدل]] را هر چه واضحتر و صیقلیتر [[آشکار]] کرد و [[توان]] [[فهم]] [[مردم]] از [[حق]] و [[عدل]] را افزایش داد؛ به گونهای که [[مردم]] بتوانند [[حکومت عدل]] را تحمّل کنند! خوب است به این نکته توجّه کنیم که [[حضرت مهدی]] بالاتر از [[حضرت]] [[علی]] نیست؛ پس ویژگی مهمّ [[حکومت عدل مهدی]]، به فاعل آن برنمیگردد؛ بلکه به قابل برمیگردد؛ یعنی در زمان [[مهدی]] [[مردم]] به حدّی از [[بلوغ]] [[فکری]] رسیدهاند که بتوانند [[حق]] را از [[باطل]] تشخیص دهند و [[تسلیم]] دشمنانی نشوند که میکوشند [[لباس]] [[باطل]] بر چهره [[حق]] بپوشانند تا [[مردم]] را از آن رویگردان کنند و به جای آن باطلی که با [[حق]] مخلوط شده، به خورد آنها بدهند»<ref>[[حسین سوزنچی|سوزنچی، حسین]]، [[مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱ (مقاله)|مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱]]، ص ۷۳.</ref>.
| | *آمادگیِ همیشگی، جوهر اصلی [[انتظار]] است و وظیفۀ قطعی [[منتظران]]. [[انتظار]] [[قیام]] و [[ظهور مهدی]]{{ع}}، [[آمادگی]] پیشین میخواهد، از جمله پاکزیستن، [[صداقت]] در [[عقیده]] و عمل، دارا بودن [[توان]] روحی برای [[جهاد]] و [[مبارزه]] در رکاب [[امام مهدی]]{{ع}}. [[حضرت علی]]{{ع}} میفرماید: «[[منتظر]] امر ما، بسان کسی است که در [[راه خدا]] به [[خون]] خود، غلتیده باشد»<ref>{{متن حدیث|"الْمُنْتَظِرُ لِأَمْرِنَا کَالْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّه"}}؛ بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳. </ref>.<ref>ر.ک. نصرآبادی، علی باقی، نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب، ص۱۰۵-۱۰۶.</ref> |
| {{پایان جمع شدن}}
| | *[[انتظار]] [[اجتماعی]] و عملی، همان [[انتظار]] در [[رفتار]] و [[کردار]] و گفتار است که محصول [[انتظار]] [[فکری]] و [[اعتقادی]] است<ref>ر.ک. تونهای، مجتبی، موعودنامه، ص ۱۲۹. </ref>، به عبارت دیگر باید برای به پا داشتن [[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}} در زمینههای مختلف [[فکری]]، روحی و عملی [[آمادگی]] لازم ایجاد کنیم و [[آمادگی]] با دگرگونی در نگرش و [[رفتار]] و [[راضی]] نشدن به وضع موجود ایجاد میشود و هر روز نسبت به روز قبل خود را در عرصههای مختلف [[سیاسی]]، [[اقتصادی]]، [[فرهنگی]] و تکنولوژیکی آمادهتر نماید<ref>ر.ک. حیدری،عزیز الله، انتظار و انسان معاصر، ص ۵۵؛ بابایی طلاتپه، محمد باقر، مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار، ص ۹۶؛ گودرزی، مجتبی، خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران، ص ۲۰۹ ـ ۲۱۰.</ref>. |
| | | ==انواع [[آمادگی برای ظهور]]== |
| | | *[[تشکیل حکومت اسلامی]] جهانی زمانی به وقوع میپیوندد که آمادگیهای ذیل به وجود آید: |
| {{جمع شدن|۲. حجت الاسلام و المسلمین فاکر میبدی؛}}
| | ===[[آمادگی روحی]] و روانی=== |
| [[پرونده:11431.jpg|100px|right|بندانگشتی|[[محمد فاکر میبدی]]]] | | *[[حکومت جهانی]] قبل از هر چیز [[نیازمند]] به عناصر آماده و باارزش انسانی است و این در درجۀ اول [[نیازمند]] به بالا بردن سطح [[اندیشه]] و [[آگاهی]] و [[آمادگی روحی]] و [[فکری]] برای پیاده کردن آن برنامۀ [[عظیم]] است. [[منتظر واقعی]] برای چنین برنامۀ مهمی، نمیتواند نقش نظارهگر را داشته باشد. مؤید این سخن، [[دعای عهد]] است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّی أُجَدِّدُ فِی صَبِیحَةِ یَوْمِی هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِیهِ مِنْ أَیَّامِ حَیَاتِی عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَیْعَةً لَهُ فِی عُنُقِی لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً}}<ref>پروردگارا من در صبحگاه امروز عهد و پیمانی که بر گردنم است، تجدید میکنم که هرگز آن را از گردنم برندارم و از آن جدا نشوم؛ بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹۶؛ کفعمی، المصباح، ص ۵۵۰.</ref> اگر [[آمادگی]]، شرط حضور و [[ظهور]] باشد و از سوی دیگر، این امر به دست [[انسان]] صورت گیرد، طبیعی است که او میتواند در تعجیل [[ظهور]] ایفاگر نقش مهمّی باشد<ref>ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی{{ع}}، ص ۱۰۰؛ فاکر میبدی، محمد، زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر، ص ۱۷۵-۱۷۶.</ref>. |
| ::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[محمد فاکر میبدی]]'''، در مقاله ''«[[زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر]]»'' در اینباره گفته است:
| | *[[آمادگی برای ظهور]] مستلزم انتظاری خوب و [[شایسته]] است که اگر ما به [[وظایف]] خود در دوران [[انتظار]] عمل کنیم در واقع خود را برای [[زمان ظهور]] آماده کردهایم<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref>. بیگمان برای [[حضرت مهدی]]{{ع}} یارانی هست که [[توان]] بالای روحی و روانی دارند تا بتوانند بر [[دشمنان]] چیره و پیروز شوند و کسانی که [[آمادگی روحی]] و روانی بالایی به دست نیاورند، هرگز نمیتوانند [[یار]] و [[یاور]] خوبی برای آن [[حضرت]] باشند؛ چرا که با کمترین فشاری که بر آنان وارد میشود، عرصه را رها میکنند<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>. |
| ::::::«[[آیت الله]] [[ناصر مکارم شیرازی]] مینویسد: برای اینکه [[دنیا]] چنان [[حکومتی]] را پذیرا باشد، چند نوع [[آمادگی]] لازم است:
| |
| :::::#'''[[آمادگی فکری]] و [[فرهنگی]]:''' به این معنا که سطح افکار [[مردم]] [[جهان]] بالا رفته و مسئله "نژاد" یا مرزهای جغرافیایی حل شده باشد.
| |
| :::::#'''[[آمادگی]] [[اجتماعی]]:''' [[مردم]] [[جهان]]، باید از [[ظلم و ستم]] و نظامات موجود خسته شده و تلخی [[زندگی مادی]] و یک بعدی را احساس کنند و از حل مشکلات کنونی خود مأیوس گردند. | |
| :::::#'''[[آمادگی]] تکنولوژی و ارتباطی:''' برخلاف آنچه بعضی میپندارند، اینگونه نیست که رسیدن به مرحله [[تکامل]] [[اجتماعی]] و جهانی آکنده از [[صلح]] و [[عدالت]]، حتما با نابودی تکنولوژی [[جدید]] امکانپذیر است. وجود این صنایع پیشرفته، نه تنها مزاحم یک [[حکومت عادلانه جهانی]] نخواهد بود، بلکه شاید بدون آن، وصول به چنین هدفی محال باشد... [[معجزه]]، استثنایی منطقی در [[نظام]] جاری [[طبیعت]] است، آن هم برای اثبات [[حقانیت]] یک [[آیین]] آسمانی، نه برای [[اداره]] همیشگی [[نظام جامعه]]<ref>ناصر مکارم شیرازی، حکومت جهانی مهدی{{ع}}، ص ۸۰- ۸۳.</ref>.
| |
| :::::#'''آمادگیهای فردی:''' [[حکومت جهانی]] قبل از هر چیز [[نیازمند]] به عناصر آماده و باارزش انسانی است، تا بتواند بار سنگین [[اصلاحات]] چنین وسیعی را به دوش بکشد و این در درجه اول [[نیازمند]] به بالا بردن سطح [[اندیشه]] و [[آگاهی]] و [[آمادگی]] روحی و [[فکری]] برای پیاده کردن آن برنامه [[عظیم]] است... [[منتظر واقعی]] برای چنین برنامه مهمی، نمیتواند نقش نظارهگر را داشته باشد...<ref>ناصر مکارم شیرازی، حکومت جهانی مهدی{{ع}}، ص ۱۰۰.</ref>. مؤید این سخن، [[دعای عهد]] است: {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنِّي أُجَدِّدُ فِي صَبِيحَةِ يَوْمِي هَذَا وَ مَا عِشْتُ فِيهِ مِنْ أَيَّامِ حَيَاتِي عَهْداً وَ عَقْداً وَ بَيْعَةً لَهُ فِي عُنُقِي لَا أَحُولُ عَنْهَا وَ لَا أَزُولُ أَبَداً}}<ref>پروردگارا من در صبحگاه امروز [[عهد]] و پیمانی که بر گردنم است، تجدید میکنم که هرگز آن را از گردنم برندارم و از آن جدا نشوم؛ علّامه مجلسی، بحار الأنوار، ج ۵۳، ص ۹۶؛ کفعمی، المصباح، ص ۵۵۰.</ref>؛ اگر [[آمادگی]]، شرط حضور و [[ظهور]] باشد و از سوی دیگر، این امر به دست [[انسان]] صورت گیرد، طبیعی است که او میتواند در تعجیل [[ظهور]] ایفاگر نقش مهمّی باشد»<ref>[[محمد فاکر میبدی|فاکر میبدی، محمد]]، [[زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر (مقاله)|زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر]]، ص ۱۷۵-۱۷۶.</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
| | |
| {{جمع شدن|۱. آقای دکتر بابایی طلاتپه؛}}
| |
| [[پرونده:13681216.jpeg|100px|right|بندانگشتی|]]
| |
| ::::::آقای دکتر '''[[محمد باقر بابایی طلاتپه]]'''، در مقاله ''«[[مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار (مقاله)|مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار]]»'' در اینباره گفته است:
| |
| ::::::«[[انتظار]] [[اجتماعی]] و عملی، همان [[انتظار]] در [[رفتار]] و [[کردار]] و گفتار است که محصول [[انتظار]] [[فکری]] و [[اعتقادی]] است<ref>مجتبی تونهای، موعودنامه، ص ۱۲۹.</ref> به عبارت دیگر [[منتظر]] [[آمادگی]] به همراه دارد، باید برای به پا داشتن [[حکومت جهانی حضرت مهدی]]{{ع}}در زمینههای مختلف [[فکری]]، روحی و عملی [[آمادگی]] لازم ایجاد کنیم. و [[آمادگی]] با دگرگونی در نگرش و [[رفتار]] "[[بینات]]"<ref>{{متن قرآن|لَقَدْ أَرْسَلْنَا رُسُلَنَا بِالْبَيِّنَاتِ...}} «ما پیامبرانمان را با برهانها (ی روشن) فرستادیم» سوره حدید، آیه ۲۵.</ref> و [[راضی]] نشدن به وضع موجود ایجاد میشود و هرروز نسبت به روز قبل خود را در عرصههای مختلف [[سیاسی]]، [[اقتصادی]]، [[فرهنگی]] و تکنولوژیکی آمادهتر نماید<ref>عزیز الله حیدری، انتظار و انسان معاصر، ص ۵۵. </ref> »<ref>[[محمد باقر بابایی طلاتپه|بابایی طلاتپه، محمد باقر]]، [[مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار (مقاله)|مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار]]، ص:۹۶</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
| | |
| {{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین صمدی؛}}
| |
| [[پرونده:783993038.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[قنبر علی صمدی]]]]
| |
| ::::::[[حجت الاسلام و المسلمین]] '''[[قنبر علی صمدی]]'''، در مقاله ''«[[اندیشه انتظار و جهانی شدن (مقاله)|اندیشه انتظار و جهانی شدن]]»'' در اینباره گفته است:
| |
| ::::::«[[جامعه]] [[شیعی]]، به [[دلیل]] اینکه [[رسالت]] [[تبیین]] و [[ترویج]] [[اندیشه]] [[انتظار]] و طرح [[حکومت جهانی مهدوی]] را برعهده دارند، باید خود در این عرصه پیشگام و آماده باشند. این [[آمادگی]]، مستلزم حضور تأثیرگذار [[شیعه]] در عرصههای [[فکری]]، [[فرهنگی]] و [[سیاسی]] [[نظامی]] است، تا بتواند در بسط و توسعه [[تفکر]] [[مهدویت]] در [[جهان]]، به [[رسالت]] خطیر و [[الهی]] خویش عمل نمایند.
| |
| ::::::در این عصر، مهمترین [[مأموریت]] [[شیعیان]] و [[یاوران]] [[حضرت]]، پافشاری بر [[هویت دینی]] و مقابله با [[انحرافات]] و تأکید بر [[اجرای عدالت]] و [[ترویج]] و گسترش آن است؛ چنانکه در [[عصر ظهور]]، نیز، [[مأموریت]] اصلی [[یاران]] [[حضرت]]، پاکسازی [[جامعه]] از [[فتنه]] [[ظلم و جور]] و اجرای سیاستهای عدالتمحور [[امام]]{{ع}} است. [[حضرت]]، آنان را به [[شرق]] و [[غرب]] عالم اعزام میکند، تا [[عدالت]] و [[قسط]] را به [[اجرا]] بگذارند. "یارانش را به سراسر [[جهان]] اعزام میکند و با [[دستور]] به [[اجرای عدالت]] و [[نیکی]]، آنان را [[فرمانروایان]] کشورها قرار میدهد"<ref>{{متن حدیث| يُفَرَّقُ الْمَهْدِيُّ أَصْحَابَهِ فِي جَمِيعِ الْبُلْدَانِ وَ يَأْمُرُهُمْ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ يَجْعَلَهُمْ حُكَّاماً فِي الْأَقَالِيمَ}}؛ روزگار رهائی، ج۲، ص۶۳.</ref>»<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبر علی]]، [[اندیشه انتظار و جهانی شدن (مقاله)|اندیشه انتظار و جهانی شدن]].</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
| | |
| {{جمع شدن|۲. آقای خانجانی؛}}
| |
| [[پرونده:1368178.jpg|100px|right|بندانگشتی|]]
| |
| ::::::آقای '''[[علی اوسط خانجانی]]'''، در مقاله ''«[[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]]»'' در اینباره گفته است:
| |
| ::::::«به نظر میرسد این [[آمادگی]] در سه [[حوزه]] زیر نمود مییابد:
| |
| :::::#[[حوزه]] [[معرفت]] ([[اندیشه]])؛
| |
| :::::#[[حوزه]] [[محبت]] (عاطفه)؛
| |
| :::::#[[حوزه]] [[مقاومت]] (فیزیک) یا (جسم).
| |
| ::::::هر کدام از سه [[حوزه]] یاد شده اقتضائات و مختصات ویژه خود را دارد.
| |
| ::::::اقتضای [[آمادگی]] در [[حوزه]] [[معرفت]] تلاش و کوشش در [[اسلامشناسی]] است؛ یعنی هر [[شیعه]] [[منتظر]] باید بکوشد که از [[اسلام]] آگاهیهای تخصصی کسب نماید تا در [[مقام]] [[دفاع]]، از پشتوانه [[علمی]] برخوردار باشد و خصم را مجاب نماید. در این بخش بیشترین [[مسؤولیت]] متوجه [[عالمان دین]] است. بر آنان است که [[دانش]] و شناختشان از [[دین]] را به روز نموده با [[آگاهی]] از [[مکاتب فکری]] به ویژه مکاتب [[جدید]] در [[مقام هدایت]] عالمانه [[جامعه]] از یک سو و در [[جایگاه]] پاسخگویی منطقی و صحیح به [[شبههها]] و سؤالات از سوی دیگر، به [[تکلیف]] سترگشان جامه عمل بپوشانند. [[شناخت]] مفاهیم [[دینی]] در هر زمان ضروری است. ولی در [[عصر غیبت]] این کار اهمیت و حساسیت بیشتری دارد؛ زیرا به تعبیر [[امام علی|امام الموحدین علی]]{{ع}}:"این پرچم را جز افراد هوشمند، پایدار و آگاه از مواضع حق به دوش نمیکشد"<ref>{{متن حدیث|وَ لَا يَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ [بِمَوَاقِعِ] بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳.</ref>. [[انسان]] [[منتظر]] صالحی که در قالب [[دعا]]، رغبت و آرزویش را تشکیل [[دولت کریمه]] [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} میداند و از [[خدا]] میخواهد تا در آن [[دولت]] از مبلغان، مروجان و علمداران [[دین]] باشد. لازم است در دوران غیبتبه [[تسبیح]] [[فکری]] و تجهیز [[اعتقادی]] بپردازد.
| |
| ::::::اقتضای [[آمادگی]] در [[حوزه]] [[محبت]] پالایش [[روح]] و تصفیه [[باطن]] و [[تطهیر]] درون و نیز انس منطقی با [[ادعیه]] و اذکاری است که از [[ناحیه]] [[معصومان]]{{عم}} رسیده و رمز ارتباط حبی و [[باطنی]] میان [[شیعه]] و [[امام]]{{ع}} خود است. در این عرصه [[انسان]] [[منتظر]] با [[درک]] این نکته که "[[امام]]{{ع}} اگر چه ظاهر نیست اما حاضر است"، باید از یک سو همواره از خویشتن [[مراقبت]] کند واز [[گناه]] دوری نماید تا مشمول [[ادعیه]] [[زکیه]] امامش باشد و از سوی دیگر باید به فضای قدسی [[دعا]] و ذکر راه یابد و از این طریق "[[انتظار]]" را که به طور طبیعی سخت و طاقتگیر است، [[لطیف]] و زیبا نماید. بر اوست که از رهگذر انس با [[دعای ندبه]] و [[عهد]] و [[ادعیه]] دیگر، توجه خود را به [[امام]] معطوف نماید و در قلمرو [[محبت]] [[امام]] قرار گیرد.
| |
| ::::::اقتضای [[آمادگی]] در [[حوزه]] [[مقاومت]] نیز چالاکی، [[شادابی]] و [[نشاط]] جسمی است. [[انسان]] [[منتظر]] یک [[قیام]] بزرگ که دامنه نفوذ آن همه [[جهان]] است و به طور قطع دنیای [[استکبار]] را به چالش در بعد [[نظامی]] و [[جنگ]] میکشاند، چگونه میتواند هیچگونه [[آمادگی]] فیزیکی برای حضور در این درگیری بزرگ را نداشته باشد؟ در اینجا آموزهای خورشیدگون را از فروغ [[هدایت]] گستر [[امام]] [[جعفر بن محمد]]، [[صادق]] [[آل محمد]]{{ع}} [[نقل]] میکنیم تا تأییدی متقن بر این مطلب باشد. [[امام]]{{ع}} دراین آموزه درخشان [[منتظران امام مهدی]]{{ع}} را فرا میخواند تا همواره نیرومند و مسلح باشند. آن آموزه چنین است: "باید هر یک از شما برای [[نهضت]] و [[انقلاب]] [[قائم]] [[[آل محمد]]{{ع}}] اسلحه تهیه کنید، اگر چه یک نیزه باشد"<ref>{{متن حدیث| لَيُعِدَّنَّ أَحَدُكُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً }}.</ref>.
| |
| ::::::آری! [[انسان]] [[منتظر]]، انسانی است دیندار و [[دین]] [[باور]] و شخصیتی است [[فرهیخته]] که به طور مستمر به تحکیم پایههای نظری و [[فکری]] اعتقادش میپردازد و مدام با [[نیایش]] و [[دعا]] که موسیقی شورانگیز و عاطفه ساز [[مبارزه]] است؛ روحش را تصفیه و پالایش میکند و با [[مراقبت]] دائمی از [[حوزه]] فیزیکی وجودش خود را برای [[مبارزه]] در رکاب [[موعود]] امم، [[امام مهدی]]{{ع}}، آماده میسازد. و با اینچنین [[آمادگی]] است که [[انتظار]] تداوم [[بعثت]]، [[تجلی]] [[غدیر]] و تداعی [[عاشورا]] خواهد شد»<ref>[[علی اوسط خانجانی|خانجانی، علی اوسط]]، [[رسالت فردی و شخصی انسان منتظر (مقاله)|رسالت فردی و شخصی انسان منتظر]].</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
| | |
| {{جمع شدن|۳. آقای دکتر نصرآبادی؛}}
| |
| [[پرونده:13681204.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[علی باقی نصرآبادی]]]]
| |
| ::::::آقای دکتر '''[[علی باقی نصرآبادی]]'''، در مقاله ''«[[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)| نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]»'' در اینباره گفته است:
| |
| ::::::«[[آمادگی]] همیشگی، جوهر اصلی [[انتظار]] است و [[وظیفه]] قطعی [[منتظران]]. [[انتظار]] [[قیام]] و [[ظهور مهدی]]{{ع}}، [[آمادگی]] پیشین میخواهد، از جمله پاکزیستن، [[صداقت]] در [[عقیده]] و عمل، دارا بودن [[توان]] روحی برای [[جهاد]] و [[مبارزه]] در رکاب [[امام مهدی]]{{ع}}. [[حضرت علی]]{{ع}} میفرماید:"[[منتظر]] امر ما، بسان کسی است که در [[راه خدا]] به [[خون]] خود، غلتیده باشد"<ref>بحار الأنوار، ج ۵۲، ص ۱۲۳.</ref> »<ref>[[علی باقی نصرآبادی|نصرآبادی، علی باقی]]، [[نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب (مقاله)| نقش فرهنگ انتظار در پویایی جامعه مطلوب]]، ص: ۱۰۵-۱۰۶.</ref>.
| |
| {{پایان جمع شدن}}
| |
| | |
| == پاسخ جامع اجمالی==
| |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
| <div style="border-right-style: solid; border-right-color: #FFCC33; background-color: #FFF1B9; font-size: 100%;">* ''<sub>پاسخ جامع به این پرسش، برگرفته از تمامی پاسخها ودیدگاههای متفرقه اندیشمندان و نویسندگانی است که تصویر و متن سخنان آنان در ذیل دیده میشود:</sub>''</div>
| |
| <div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
| |
| {|style="text-align: center; background-color:##fff; width:40%; border-radius:0px; align:left !important; margin:left"
| |
| |-
| |
| |[[پرونده:11538.jpg|75px]]||[[پرونده:Pic2391.jpg|75px]]||[[پرونده:Pic363.jpg|75px]]||[[پرونده:9030760879.jpg|75px]]
| |
| |-
| |
| |<sub>[[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی]]</sub>||<sub>[[مهدی یوسفیان|یوسفیان]]</sub>||<sub>[[علی اصغر رضوانی|رضوانی]]</sub>||<sub>پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم</sub>
| |
| |-
| |
| |}
| |
| ===مقدمه===
| |
| *[[آمادگی برای ظهور]] مستلزم انتظاری خوب و [[شایسته]] است<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>. رسیدن به مرحلهای از [[تاریخ]] که در آن همۀ [[انسانها]] زیر یک [[پرچم]] گردآیند و کشمکشها و بازیهای خطرناک [[سیاسی]] و استعمارگری از بین برود، احتیاج به آمادگیهای عمومی دارد<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>. یکی از مهمترین رازهای [[غیبت امام مهدی]]{{ع}} نبود [[آمادگی]] در جامعۀ انسانی است<ref>ر.ک. [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص: ۲۲۳ ـ ۲۲۶.</ref>. علاوه بر [[نشانههای ظهور]]، شرایط و بایستههایی برای [[تحقق ظهور]] لازم است<ref>ر.ک. [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]؛ [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، صص۲۳ ـ ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷.</ref>.
| |
| ===آمادگیهای [[تحقق ظهور]]===
| |
| *برخی از آمادگیهای [[قبل از ظهور]] عبارتند از:
| |
| ====[[آمادگی فکری]] و [[فرهنگی]] برای [[حکومت عدل جهانی]]====
| |
| *[[آمادگی فکری]] و [[فرهنگی]]: اصلیترین [[حکمت]] تأخیر در [[قیام مهدوی]]، فراهم نشدن زمینۀ [[فرهنگی]] در سطح جهانی برای تحقق آن است<ref>ر.ک. باقریزاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۲۹، ۱۳۰.</ref>. حالت [[انتظار]] حالت [[آمادگی]] است؛ [[آمادگی فکری]] و روحی و داشتن برنامه برای رسیدن به [[هدف]]<ref>ر.ک. [[سید جعفر موسوینسب|موسوینسب، سید جعفر]]؛ [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۸، ۱۱۹.</ref>. یعنی سطح افکار [[مردم]] [[جهان]] چنان بالا [[رود]] که بدانند مثلاً تفاوت رنگ و زبان و سرزمین نمیتواند [[بشر]] را از هم جدا سازد<ref>ر.ک. [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۷۹، ۸۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص: ۲۲۳- ۲۲۶؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>. بیتردید، تحقق [[حکومت جهانی]] مستلزم پذیرش عمومی انسانهاست. وقتی قومیتها و تعصبات ملی بر اذهان [[مردم]] [[حاکم]] است، آنها هرگز نمیتوانند جهانی [[فکر]] کرده، از وابستگیهای گروهی رهایی یابند<ref>ر.ک. [[غلام رضا بهروزی لک|بهروزی لک، غلام رضا]]، [[حکومت جهانی حضرت مهدی (مقاله)|حکومت جهانی حضرت مهدی]]، ص ۳۳۷ ـ ۳۴۳.</ref>. چنانچه در [[قرآن کریم]] [[شایستگی]] و صلاحیت افراد شرط آن [[انقلاب]] بیان شده است<ref>سوره انبیاء آیه ۱۰۵. </ref>: «ما در [[زبور]] نوشتیم که [[بندگان]] [[شایسته]] و صلاحیت دار ما [[قدرت]] [[زمین]] را به دست میگیرند».<ref>ر.ک. [[ابراهیم امینی|امینی، ابراهیم]]، [[دادگستر جهان (کتاب)|دادگستر جهان]]، ص۲۴۱؛ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]؛ [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]{{ع}}، ص۱۰۰؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>
| |
| *یکی از ویژگیهای [[منتظِر]]، [[شناخت]] و [[معرفت]] نسبت به [[امام زمان]]{{ع}} و ویژگیها و ابعاد وجودی ایشان و اندیشیدن در کلمات و [[اوامر]] [[حضرت]] و تأمل در [[حکمت]] [[نامهها]] و [[نشانهها]] و [[علائم ظهور]] و شگفتی ولادت و حیات او، همچنین دانستن سبب و [[حکمت غیبت]] پر رمز و [[راز]] [[حضرت]] است. [[شناخت]] آن [[حضرت]] از دو راه ممکن است: [[معرفت]] [[علمی]] و [[شناخت قلبی]] و روحی<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>.
| |
| ====[[آمادگی]] [[اجتماعی]]====
| |
| *[[آمادگی]] [[اجتماعی]]<ref>ر.ک. [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۷۹، ۸۰؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص: ۲۲۳ ـ ۲۲۶؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>: خسته شدن از [[ظلم و ستم]]، عدالتطلبی<ref>ر.ک. [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۷۹، ۸۰ ؛ [[غلام رضا بهروزی لک|بهروزی لک، غلام رضا]]، [[حکومت جهانی حضرت مهدی (مقاله)|حکومت جهانی حضرت مهدی]]، ص ۳۳۷ ـ ۳۴۳.</ref> و مأیوس شدن از حل مشکلات به وسیلۀ نظامات موجود. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۴۴. </ref>: «تا همۀ اصناف [[مردم]] به [[حکومت]] نرسند [[حضرت مهدی]] [[قیام]] نمیکند برای اینکه وقتی حکومتش را تشکیل داد کسی نگوید اگر ما هم به [[حکومت]] میرسیدیم با [[عدالت]] [[رفتار]] میکردیم».<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref> [[مردم]] باید به اندازهای از رشد و [[آگاهی]] برسند که بدانند ایدهها و مکاتب ساختۀ [[فکر]] محدود [[انسانها]] و حکومتهایی که بر پایۀ این ایدئولوژیها به وجود میآیند، نمیتوانند [[بشر]] را از گرداب [[تباهی]] [[نجات]] دهند؛ بلکه تنها در سایۀ [[حکومت]] و [[حاکمیت]] مردی آسمانی و پیشوای [[عادل]] [[الهی]]، میتوانند طعم [[زندگی]] خوب انسانی را به دست آورند<ref>ر.ک. [[مهدی یوسفیان|یوسفیان، مهدی]]؛ [[شرایط ظهور (کتاب)|شرایط ظهور]]، ص ۴۴ ـ ۵۱.</ref>.
| |
| ====[[آمادگی]] برای [[خدمت]] گذاری====
| |
| *[[آمادگی]] برای خدمتگذاری: از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده میفرمایند: «اگر دوران او را [[درک]] میکردم همه روزهای زندگیم را در [[خدمت]] به او میگذراندم».<ref>{{متن حدیث|"لَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیَّامَ حَیَاتِی"}}، مجلسی، محمد باقر، بحار، ج ۵۱، ص ۱۴۸.</ref> وقتی [[پیامبران]] و [[امامان]] در [[خدمت به امام زمان]] پیشتاز هستند وقتی [[امام صادق]]{{ع}} آرزوی [[خدمت]] به ایشان را دارد و [[حضرت عیسی]] {{ع}} از [[آسمان]] فرود میآید تا او را [[یاری]] کند!!! [[وظیفه]] [[شیعیان]] [[منتظر]] در [[خدمت]] به ساحت [[مقدس]] او چقدر است؟ برخی از مظاهر [[آمادگی]] عبارتند از:
| |
| #تحصیل [[شناخت]] صفت و [[آداب]] و ویژگیهای آن جناب و تداوم درخواست [[معرفت]] آن [[حضرت]]؛
| |
| #تشکیل مجالس ذکر [[مناقب]] و [[فضایل]] آن [[حضرت]]؛
| |
| #سعی در [[خدمت]] کردن به آن [[حضرت]]؛
| |
| #تصمیم قلبی بر [[یاری]] کردن آن جناب در زمان حضور و [[ظهور]] او؛
| |
| #[[تهذیب نفس]]؛ و... <ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>.
| |
| ====آمادگیهای تکنولوژی و ارتباطی====
| |
| *آمادگیهای تکنولوژی و ارتباطی: برای رسیدن به [[تکامل]] [[اجتماعی]] و جهانی آکنده از [[صلح]] و [[عدالت]]، وجود صنایع پیشرفته نه تنها مزاحم [[حکومت]] عادلانه جهانی نیست، بلکه شاید بدون آن وصول به چنین هدفی محال باشد<ref>ر.ک. [[علی اصغر رضوانی|رضوانی، علی اصغر]]، [[موعودشناسی و پاسخ به شبهات (کتاب)|موعودشناسی و پاسخ به شبهات]]، ص۷۹، ۸۰؛ [[ناصر مکارم شیرازی|مکارم شیرازی، ناصر]]؛ [[حکومت جهانی مهدی (کتاب)|حکومت جهانی مهدی]]{{ع}}، ص۸۲ ؛ [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[پرسمان مهدویت (کتاب)|پرسمان مهدویت]]، ص: ۲۲۳- ۲۲۶ ؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم ؛ [[غلام رضا بهروزی لک|بهروزی لک، غلام رضا]]، [[حکومت جهانی حضرت مهدی (مقاله)|حکومت جهانی حضرت مهدی]]، ص ۳۳۷ ـ ۳۴۳.</ref>.
| |
| ====آمادگیهای فردی====
| |
| *آمادگیهای فردی: یکی از شرایط [[قیام جهانی]] وجود [[یاران]] فدارکار، آشنای با اهداف و [[معتقد]] به [[امام]] و [[دین]] و آمادۀ هر گونه [[فداکاری]] تا آخرین لحظه است<ref>ر.ک. [[رحیم کارگر|کارگر، رحیم]]؛ [[مهدویت دوران ظهور (کتاب)|مهدویت دوران ظهور]]، صص۲۳-۲۶، ۳۳ ـ ۳۷.</ref>. [[حکومت جهانی]] قبل از هر چیز [[نیازمند]] عناصر آماده و باارزش انسانی است تا بتواند بار سنگین [[اصلاحات]] وسیع را به دوش بکشد. [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند<ref>ر.ک. نعمانی، الغیبه، ص۳۰۷؛ حر عاملی، اثبات الهداه، ج۳، ص۵۴۸. </ref>: «[[امام زمان]]{{ع}} [[ظهور]] نمیکند، مگر آنکه تعداد آنان به ده هزار نفر برسد».<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref> به [[یقین]] وقتی [[انسان]] نسبت به [[امام زمان]] [[معرفت]] پیدا کند و اهداف و آرمانهای او را بفهمد خود را برای عملی کردن اهداف [[امام زمان]] آماده میسازد و [[خشنودی]] او را به [[خشنودی]] خویش ترجیح داده و سعی میکند سرباز خوبی برای آن [[حضرت]] باشد<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>. [[اطاعت]] از [[دستورات]] [[امام زمان]]{{ع}} در واقع [[اطاعت]] از [[خداوند متعال]] است و [[مخالفت]] با او [[مخالفت]] با [[خداوند]] است<ref>ر.ک. [[محمد علی رضایی اصفهانی|رضایی اصفهانی، محمد علی]]، [[مهدویت ۱ (کتاب)|مهدویت]]، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>. [[تبعیت]] از آرمانهای [[موعود]] و تخلق به [[اخلاق پسندیده]] از نمودهای آن است<ref>ر.ک. [[سید جعفر موسوینسب|موسوینسب، سید جعفر]]؛ [[دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان (کتاب)|دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان]]، ج۲، ص۱۱۸، ۱۱۹.</ref>.
| |
| ====[[آمادگی نظامی]]====
| |
| *[[آمادگی نظامی]]: [[مسلمان]] باید همیشه [[آمادگی نظامی]] و نیروی سلحشوری داشته باشد، تا به هنگام طلوع طلایع [[حق]]، به صف پیکارگران رکاب [[مهدی]]{{ع}} بپیوندد و در آن [[نبرد]] بزرگ [[حق]] و [[باطل]]، حماسه آفریند و [[کمک]] رساند. [[امام صادق]]{{ع}} در این زمینه میفرماید<ref>ر.ک. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص ۳۶۶.</ref>: «باید هر یک از شما برای [[خروج قائم]] {{ع}} اسلحه تهیه کند، اگر چه یک نیزه».<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>
| |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
| | |
|
| |
|
| | ===[[آمادگی فکری]] و [[اعتقادی]]=== |
| | *سطح [[افکار]] [[مردم]] [[جهان]] باید چنان بالا [[رود]] که بدانند مثلاً مسئله نژاد یا مناطق مختلف جغرافیایی مسئلۀ قابل توجهی در [[زندگی]] [[بشر]] نیست و تفاوت رنگها و زبانها و سرزمینها نمیتواند [[بشر]] را از هم جدا سازد. پس به [[یقین]] [[حضرت]] زمانی ظاهر میشود که سطح [[افکار]] [[مردم]] بالا باشد<ref>ر.ک. فاکر میبدی، محمد، زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۷۹، ۸۰؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref> تا بتوانند [[حق]] را از [[باطل]] تشخیص دهند و [[تسلیم]] دشمنانی نشوند که میکوشند [[لباس]] [[باطل]] بر چهرۀ [[حق]] بپوشانند تا [[مردم]] را از آن رویگردان کنند<ref>ر.ک. سوزنچی، حسین، مهدویت و انتظار در اندیشه شهید مطهری ۱، ص ۷۳.</ref>. [[مردم]] باید به اندازه ای از رشد و [[آگاهی]] برسند که [[درک]] کنند ایدهها و ایسمهای بشری نمیتوانند [[بشر]] را از این گرداب [[تباهی]] [[نجات]] دهند؛ بلکه تنها در سایۀ [[حکومت]] و [[حاکمیت]] مرد آسمانی و پیشوای [[عادل]] [[الهی]]، [[انسانها]] میتوانند طعم [[زندگی]] خوب انسانی را به دست آورند<ref>ر.ک. یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ - ۵۱.</ref>. |
| | *اقتضای [[آمادگی]] معرفتی، تلاش و کوشش در [[اسلامشناسی]] است؛ یعنی هر شیعۀ [[منتظر]] باید بکوشد از [[اسلام]] آگاهیهای تخصصی کسب نماید تا در [[مقام]] [[دفاع]]، از پشتوانۀ [[علمی]] برخوردار باشد و خصم را مجاب نماید. در این بخش بیشترین [[مسؤولیت]] متوجه [[عالمان دین]] است. بر آنان است که [[دانش]] و شناختشان از [[دین]] را به روز نموده با [[آگاهی]] از [[مکاتب فکری]] به ویژه مکاتب [[جدید]] در [[مقام هدایت]] عالمانۀ [[جامعه]] از یک سو و در [[جایگاه]] پاسخگویی منطقی و صحیح به [[شبههها]] و سؤالات از سوی دیگر، به [[تکلیف]] سترگشان جامۀ عمل بپوشانند. [[شناخت]] مفاهیم [[دینی]] در هر زمان ضروری است. ولی در [[عصر غیبت]] این کار اهمیت و حساسیت بیشتری دارد؛ زیرا به تعبیر [[امام]] الموحدین [[علی]]{{ع}}: «این [[پرچم]] را جز افراد هوشمند، پایدار و [[آگاه]] از مواضع [[حق]] به دوش نمیکشد»<ref>{{متن حدیث|"وَ لَا یَحْمِلُ هَذَا الْعَلَمَ إِلَّا أَهْلُ الْبَصَرِ وَ الصَّبْرِ وَ الْعِلْمِ [بِمَوَاقِعِ] بِمَوَاضِعِ الْحَقِّ"}}؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۷۳. </ref>. [[انسان]] [[منتظر]] صالحی که در قالب [[دعا]]، رغبت و آرزویش را تشکیل [[دولت]] کریمۀ [[حضرت ولی عصر]]{{ع}} میداند و از [[خدا]] میخواهد تا در آن [[دولت]] از مبلغان، مروجان و علمداران [[دین]] باشد، لازم است در [[دوران غیبت]] به [[تسبیح]] [[فکری]] و تجهیز [[اعتقادی]] بپردازد<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.</ref>. |
| | *علاوه بر [[اسلامشناسی]]، یکی از ویژگیهای [[منتظر]]، [[شناخت]] و [[معرفت امام زمان]] است نه فقط یادگیری نامها و [[القاب]] و [[تاریخ]] ولادت و [[غیبت]]؛ بلکه [[معرفت]] داشتن به ویژگیها و ابعاد وجودی [[حضرت]] و اندیشیدن در کلمات و [[اوامر]] [[حضرت]] و تأمل در [[حکمت]] نامها و [[نشانهها]] و [[علائم ظهور]] و شگفتی ولادت و حیات او، همچنین دانستن سبب و [[حکمت غیبت]] پر رمز و [[راز]] [[حضرت]] که به [[یقین]] وقتی [[انسان]] [[معرفت]] به این موارد پیدا کرد و اهداف و آرمانهای او را فهمید خود را برای عملی کردن [[اهداف]] [[امام زمان]] آماده میسازد و [[خشنودی]] او را به [[خشنودی]] خودش ترجیح میدهد و سعی میکند سرباز خوبی برای آن [[حضرت]] باشد. از [[رسول اکرم]]{{صل}} [[روایت]] شده: «کسی که بمیرد و [[امام]] زمانش را نشناسد به [[مرگ جاهلیت]] مرده است»<ref>{{متن حدیث|"مَنْ مَاتَ وَ هُوَ لَا یَعْرِفُ إِمَامَهُ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً"}}؛ محاسن برقی، ج۱، ص۲۵۱؛ بحارالانوار مرحوم مجلسی، ج۲۳، ص۷۶ و با تعبیر {{متن حدیث|"مَنْ مَاتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إِمَامَ زَمَانِهِ فَقَدْ مَاتَ مِیتَةً جَاهِلِیَّةً"}}؛ الصوارم المهرقة، ص۲۶۳. </ref>.<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref> |
| | ===[[آمادگی]] [[اخلاقی]] و [[رفتاری]]=== |
| | *[[حضرت مهدی]]{{ع}} زمانی [[ظهور]] میکند که [[یاران آماده]] ای داشته باشد زیرا او میخواهد جهانی را [[اصلاح]] کند<ref>ر.ک. فاکر میبدی، محمد، زمینهسازی ظهور حضرت ولی عصر، ص ۱۷۵-۱۷۶؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>. [[انسان]] [[منتظر]] با [[درک]] این نکته که "[[امام]] اگر چه ظاهر نیست اما حاضر است"، باید همواره از خویشتن [[مراقبت]]<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.</ref> و [[نفس]] اماره را کنترل و [[شیطان]] را از خود دور کند و خانۀ [[دل]] را با [[یاد خدا]] و با [[صفات]] [[حمیده]] و پسندیدۀ انسانی زینت دهد و [[لوح]] [[دل]] را از آلودگیها و [[گناهان]] بشوید<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref> و از رهگذر انس با [[دعای ندبه]] و [[عهد]] و ادعیۀ دیگر، توجه خود را به [[امام]] معطوف نماید و در قلمرو [[محبت]] [[امام]] قرار گیرد<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،ص؟؟؟.</ref>. [[قرآن کریم]] هم [[شایستگی]] و صلاحیت را شرط آن [[انقلاب]] دانسته است و میفرماید: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref>«و در زبور پس از تورات نگاشتهایم که بیگمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد» سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.</ref>.<ref>امینی، ابراهیم، دادگستر جهان، ص۲۴۱، مکارم شیرازی، ناصر،حکومت جهانی مهدی{{ع}}، ص۱۰۰</ref> |
| | ===[[آمادگی]] [[سیاسی]]=== |
| | *اگر چه به دست آوردن [[آمادگی]] در عرصۀ [[اعتقادی]]، عرصههای دیگر را نیز در برداشته و آنها را نیز به دست میدهد، اما به جهت [[زمینهسازی]] در این عرصه باید گفت: [[مشتاقان]] برپایی [[حکومت عدل جهانی]] میبایست زمینههای [[سیاسی]] این اتفاق بزرگ را نیز فراهم نمایند. به نظر میرسد این [[زمینهسازی]] در دو محور تلاشهای [[علمی]] و عملی صورت پذیرد: |
| | #آشناشدن علاقهمندان آن [[حضرت]] با روشهای [[سیاسی]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در برپایی [[حکومت جهانی]] و به بیان دیگر، [[روش سیاسی]] [[حضرت]] در [[عصر ظهور]]. |
| | #آشناکردن دیگران با این اندیشۀ بلند [[سیاسی]] که البته بیرون آوردن آن از بین [[روایات]]، کاری شدنی، اما سخت است که تاکنون آنگونه که [[شایسته]] است، صورت نپذیرفته است<ref>ر.ک. مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی حضرت مهدی{{ع}}، ص۸۴ - ۷۹. </ref>. |
| | *بدون [[شک]] با توجه به [[جهانی بودن]] [[حکومت حضرت مهدی]]{{ع}}، و زمینههای فراهم شده در عرصۀ بین الملل، امروزه بیش از هر زمان دیگر [[نیازمند]] بازشناسی و بازنمایی ابعاد [[سیاسی]] [[حکومت جهانی]] آن [[حضرت]] به جهانیان هستیم و این، خود مسئولیتی اساسی بر دوش [[دانشمندان]] [[علوم دینی]] است. حفظ و تقویت پیوند قلبی با [[امام عصر]]{{ع}} و تجدید دائمی [[عهد]] و [[پیمان]]، یکی از نشانههای [[آمادگی]] [[سیاسی]] در [[ولایتپذیری]] آن [[حضرت]] [[هنگام ظهور]] به شمار میآید. [[امام باقر]]{{ع}} دربارۀ ثابتقدمان بر امر [[ولایت]] فرموده است: «زمانی بر [[مردم]] آید که امامشان [[غیبت]] کند. خوشا بر افرادی که در آن زمان، بر امر ما ثابت بمانند! کمترین ثوابی که برای آنها خواهد بود، این است که باری تعالی به آنها ندا کرده و فرماید: ای [[بندگان]] و ای کنیزان من! به [[نهان]] من [[ایمان]] آوردید و [[غیب]] مرا [[تصدیق]] کردید؛ پس به [[ثواب]] نیکوی خود، شما را مژده میدهم: شما [[بندگان]] و کنیزان [[حقیقی]] من هستید. از شما میپذیرم و از شما در میگذرم و برای شما میبخشم و به واسطۀ شما [[باران]] بر بندگانم میبارم و [[بلا]] را از آنها بگردانم و اگر شما نبودید؛ بر آنها [[عذاب]] میفرستادم»<ref>{{متن حدیث|"یَأْتِی عَلَی النَّاسِ زَمَانٌ یَغِیبُ عَنْهُمْ إِمَامُهُمْ فَیَا طُوبَی لِلثَّابِتِینَ عَلَی أَمْرِنَا فِی ذَلِکَ الزَّمَانِ إِنَّ أَدْنَی مَا یَکُونُ لَهُمْ مِنَ الثَّوَابِ أَنْ یُنَادِیَهُمُ الْبَارِئُ جَلَّ جَلَالُهُ فَیَقُولَ عِبَادِی وَ إِمَائِی آمَنْتُمْ بِسِرِّی وَ صَدَّقْتُمْ بِغَیْبِی فَأَبْشِرُوا بِحُسْنِ الثَّوَابِ مِنِّی فَأَنْتُمْ عِبَادِی وَ إِمَائِی حَقّاً مِنْکُمْ أَتَقَبَّلُ وَ عَنْکُمْ أَعْفُو وَ لَکُمْ أَغْفِرُ وَ بِکُمْ أَسْقِی عِبَادِیَ الْغَیْثَ وَ أَدْفَعُ عَنْهُمُ الْبَلَاءَ وَ لَوْلَاکُمْ لَأَنْزَلْتُ عَلَیْهِمْ عَذَابِی"}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص۳۳۰، باب ۳۱، ح۱۵.</ref>.<ref>ر.ک سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸. </ref> |
|
| |
|
| | ===[[آمادگی]] [[اقتصادی]]=== |
| | *بیگمان [[حضرت مهدی]]{{ع}} به پا میخیزد تا [[زندگی مادی]] [[مردم]] را بر پایۀ [[عدالت]] سامان دهد، چون [[قسط]] و [[عدل]] [[اقتصادی]] در جای خود بسیار بایسته و نقشآفرین است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>. جامعۀ [[منتظر]] جامعهای پویا و فعال است که [[حاکمیت]] [[طاغوت]] و [[بیعدالتی]] را برنمیتابد<ref>ر.ک. رضایی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰-۱۱۷.</ref> و از [[ظلم و ستم]] و نظامات موجود خسته و تلخی [[زندگی مادی]] و یک بُعدی را احساس کرده<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref> و به وضع موجود [[راضی]] نشده و هر روز خود را در عرصههای مختلف [[سیاسی]]، [[اقتصادی]]، [[فرهنگی]] آمادهتر مینماید<ref>ر.ک. حیدری، عزیز الله، انتظار و انسان معاصر، ص ۵۵؛ بابایی طلاتپه، محمد باقر، مبانی صلح و امنیت در فرهنگ انتظار، ص۹۶ </ref>. [[مأموریت]] اصلی [[یاران]] [[حضرت]]، پاکسازی [[جامعه]] از فتنۀ [[ظلم و جور]] و اجرای سیاستهای عدالتمحور [[امام]]{{ع}} است. [[حضرت]]، آنان را به [[شرق]] و [[غرب]] عالم اعزام میکند، تا [[عدالت]] و [[قسط]] را به [[اجرا]] بگذارند. "یارانش را به سراسر [[جهان]] اعزام میکند و با [[دستور]] به [[اجرای عدالت]] و [[نیکی]]، آنان را [[فرمانروایان]] کشورها قرار میدهد<ref>{{متن حدیث|"یُفَرَّقُ الْمَهْدِیُّ أَصْحَابَهِ فِی جَمِیعِ الْبُلْدَانِ وَ یَأْمُرُهُمْ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسانِ وَ یَجْعَلَهُمْ حُکَّاماً فِی الْأَقَالِیمَ"}}؛ روزگار رهائی، ج۲، ص۶۳. </ref>.<ref>ر.ک. صمدی، قنبر علی، اندیشه انتظار و جهانی شدن.</ref> |
| | ===[[آمادگی نظامی]]=== |
| | *[[انسان]] منتظرِ یک [[قیام]] بزرگ که دامنۀ نفوذ آن همۀ [[جهان]] است و به طور قطع دنیای [[استکبار]] را به چالش در بعد [[نظامی]] و [[جنگ]] میکشاند، چگونه میتواند هیچگونه [[آمادگی]] فیزیکی برای حضور در این درگیری بزرگ را نداشته باشد؟ [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: «هر یک از شما باید برای [[خروج]] [[حضرت قائم]] سلاحی مهیا کند ـ هرچند یک تیر باشد ـ [[خدای تعالی]] هرگاه بداند کسی چنین نیتی دارد، [[امید]] آن است که عمرش را طولانی کند تا آن [[حضرت]] را [[درک]] کند و از [[یاران]] و همراهانش قرار گیرد»<ref>{{متن حدیث|"لَیُعِدَّنَّ أَحَدُکُمْ لِخُرُوجِ الْقَائِمِ وَ لَوْ سَهْماً فَإِنَّ اللَّهَ تَعَالَی إِذَا عَلِمَ ذَلِکَ مِنْ نِیَّتِهِ رَجَوْتُ لِأَنْ یُنْسِئَ فِی عُمُرِهِ حَتَّی یُدْرِکَهُ فَیَکُونَ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ"}}؛ الغیبة النعمانی، ص ۳۲۱، ح ۱۰.</ref>. [[انسان]] منتظر، انسانی است دیندار و [[دین]] [[باور]] و شخصیتی است [[فرهیخته]] که به طور مستمر به تحکیم پایههای نظری و [[فکری]] اعتقادش میپردازد و با [[مراقبت]] دائمی وجودش را برای [[مبارزه]] در رکاب [[موعود]] امم، [[امام مهدی]]{{ع}}، آماده میسازد و با این چنین [[آمادگی]] است که [[انتظار]] تداوم [[بعثت]]، [[تجلی]] [[غدیر]] و تداعی [[عاشورا]] خواهد شد<ref>ر.ک. خانجانی، علی اوسط، رسالت فردی و شخصی انسان منتظر،؟؟؟</ref>. |
| | *[[امام باقر]]{{ع}} ذیل آیۀ شریفۀ {{متن قرآن|يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ اصْبِرُواْ وَصَابِرُواْ وَرَابِطُواْ}}<ref>«ای مؤمنان! شکیبایی ورزید و یکدیگر را به شکیب فرا خوانید و از مرزها نگهبانی کنید» سوره آل عمران، آیه ۲۰۰.</ref> فرمود: «بر انجام [[واجبات]] [[شکیبایی]] کنید و برابر [[دشمنان]]، یک دیگر را [[یاری]] نمایید و برای [[یاری]] پیشوای [[منتظَر]]، همواره [[آمادگی]] خود را حفظ کنید»<ref>{{متن حدیث|"اصْبِرُوا عَلَی أَدَاءِ الْفَرَائِضِ وَ صابِرُوا عَدُوَّکُمْ وَ رابِطُوا إِمَامَکُمُ الْمُنْتَظَرَ"}}؛ الغیبه نعمانی، ص۱۹۹.</ref>. بر خلاف [[پندار]] برخی که "رابطوا" را ممکن است بر ایجاد ارتباط و [[ملاقات]] با [[حضرت]] معنا کنند، این واژه به معنای [[آمادگی]] برای [[مبارزه]] است<ref>ر.ک. ابن منظور، لسان العرب، ج۷، ص۳۰۳؛ فخر الدین طریحی، مجمع البحرین، ج۴، ص۲۴۸؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref>. از سخنان [[پیشوایان]] [[معصومان]]{{ع}} به دست میآید، [[مرابطه]] بر دو گونه است: گونۀ اول: آن است که گروهی از [[مسلمانان]] در مرزهای [[کشورهای اسلامی]] برای دورکردن [[دشمنان]] آماده باشند. گونۀ دوم: آن است که [[مؤمنان]] در هر حال، [[منتظر فرج]] [[معصومان]]{{ع}} باشند و در [[فرمانبرداری]] امر آنها و [[شکیبایی]] بر طول [[زمان ظهور]] و [[فرج]] و در آنچه در حال ناپیدایی آنها و امر آنهاست، [[ثابت قدم]] باشند و در این حال، تا اندازۀ امکان آماده باشند؛ [[عزم]] بر [[یاری]] ایشان در [[هنگام ظهور]] داشته باشند و از نظر ظاهری و جسمی هم در امر آنها [[ثابت قدم]] باشند. به دست آوردن [[توان]] و [[قوت]] برای رودررویی با تهدیدهای [[دشمنان]]، همواره مورد پافشاری [[آموزههای دینی]] بوده است. [[قرآن کریم]]<ref>سوره انفال، آیه ۶۰.</ref> با همه صراحت بر این مهم تأکید کرده، [[پیروان]] خود را به فراهمنمودن همه ابزارهای ممکن در این راه سفارش میکند<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸؛ گودرزی، مجتبی، خلافت الهی و ضرورت توانمندی منتظران، ص ۲۰۹ ـ ۲۱۰.</ref>. |
| | ===[[آمادگی]] [[فرهنگی]]=== |
| | *[[انسانها]]، معمار [[سرنوشت]] [[جامعه]] و تاریخاند و با خود آنان است که بتوانند جامعۀ خویش را از وضع بد و نامناسب به خوب و مناسب برسانند و یا بر عکس. با دقت در [[آیات قرآن کریم]] و بررسی سرگذشت [[ملتها]] و [[امتهای پیشین]]، به روشنی درمییابیم که [[سنت الهی]] چنین بوده که پدیدآمدن هر گونه دگرگونی و تحولی برای جامعههای انسانی، به دست و ارادۀ خود آنان شدنی است. همانگونه که [[سرنوشت]] یک [[انسان]]، در گرو چگونگی [[رفتار]] و کارهای اوست، [[سرنوشت]] یک [[جامعه]] نیز بستگی فراوانی به کارکرد گروهی افراد دارد. [[خداوند بزرگ]] در آیهای تأکید کرده [[سرنوشت]] هیچ [[قوم]] و ملتی را دچار دگرگونی نمیکند مگر آنکه آنان آنچه را در خودشان است، تغییر دهند<ref>رعد، آیه ۱۱. </ref> و در آیهای دیگر میفرماید: «نعمتی را که به گروه و امتی داده، تغییر نمیدهد؛ جز آنکه آنان، خودشان را تغییر دهند»<ref>انفال، آیه ۵۳.</ref>. [[امام زمان]]{{ع}} فرمودند: «اگر [[شیعیان]] ما، که [[خداوند]] [[توفیق]] طاعتشان دهد، در راه ایفای پیمانی که بر عهده دارند، همدل شوند، میمنت [[ملاقات]] ما به تأخیر نمیافتد و [[سعادت]] [[دیدار]] ما زودتر نصیب آنان میشد»<ref>{{متن حدیث|"وَ لَوْ أَنَّ أَشْیَاعَنَا وَفَّقَهُمُ اللَّهُ لِطَاعَتِهِ عَلَی اجْتِمَاعِ الْقُلُوبِ لَمَا تَأَخَّرَ عَنْهُمُ الْیُمْنُ بِلِقَائِنَا"}}؛ احتجاج، ج۲، ص۶۰۰، ش۳۶۰. </ref>. آری، [[سنّت الهی]] بر این قرار گرفته است که تا [[مردم]] نخواهند و حرکت نکنند و آمادۀ [[مبارزه با ظلم]] و پذیرش [[دولت حق]] نباشند، [[خدا]] نیز آن را نخواهد داد<ref>ر.ک. یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ – ۵۱.</ref>. |
| | *آنچه در عرصۀ [[فرهنگ دینی]] به آن توجه میشود، به طور عمده، زیر عنوان "[[پیروی]] [[خالص]] از [[خداوند]] و ولی او" گرد میآیند؛ زیرا [[شناخت خداوند]] و [[امام زمان]]{{ع}} و [[باور]] به آنان، باید در [[رفتار]] دیده شود و تبلور [[حقیقی]] آن در فرمانبرداری [[خالص]] و فراگیر از آن نورهای [[پاک]] [[آشکار]] گردد. همسوکردن رفتارها، نیتها و جهتگیریها، بر پایۀ خواست [[رهبر]] [[الهی]]، از مهمترین ویژگیهای رهروان [[راستین]] است [[رسول گرامی اسلام]]{{صل}} در این باره فرمود: «خوشا به حال کسی که، [[قائم اهل بیت]] مرا [[درک]] کند؛ حال آنکه پیش از [[قیام]] او نیز پیرو او باشد. با [[دوست]] او [[دوست]] و با [[دشمن]] او [[دشمن]] و با [[رهبران]] و [[پیشوایان]] [[هدایتگر]] پیش از او نیز [[دوست]] باشد. اینان همنشین و [[دوستان]] من و گرامیترینِ [[امت]] من، در نزد من هستند»<ref>{{متن حدیث|""طُوبَی لِمَنْ أَدْرَکَ قَائِمَ أَهْلِ بَیْتِی وَ هُوَ مُقْتَدٍ بِهِ قَبْلَ قِیَامِهِ یَتَوَلَّی وَلِیَّهُ وَ یَتَبَرَّأُ مِنْ عَدُوِّهِ وَ یَتَوَلَّی الْأَئِمَّةَ الْهَادِیَةَ مِنْ قَبْلِهِ أُولَئِکَ رُفَقَائِی وَ ذَوُو وُدِّی وَ مَوَدَّتِی وَ أَکْرَمُ أُمَّتِی عَلَیَّ"}}؛ کمال الدین و تمام النعمه، ج۱، ص ۲۸۶، ح ۲و ۳؛ کتاب الغیبه طوسی، ص ۴۵۶.</ref>.<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص۶۸.</ref> |
| | ==نتیجه گیری== |
| | *بنابراین [[قیام حضرت مهدی]]{{ع}} پیش از هر چیز [[نیازمند]] به عناصر آماده و با [[ارزش انسانی]] است و این در درجۀ اول محتاج به انواع [[آمادگی]] برای پیاده کردن آن برنامه [[عظیم]] است. [[آمادگی]] که جوهر اصلی [[انتظار]] و [[وظیفه]] قطعی [[منتظران]] است؛ باید در زمینههای مختلف روحی، معرفتی، [[فکری]]، [[اخلاقی]]، [[فرهنگی]]، [[سیاسی]]، اقتتصادی و [[نظامی]] ایجاد شود. |
|
| |
|
|
| |
|
| |
|
| |
|
| |
|
| |
| ==مقدمه==
| |
| *[[آمادگی برای ظهور]] مستلزم انتظاری خوب و [[شایسته]] است<ref>ر.ک. رضائی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>. رسیدن به مرحلهای از [[تاریخ]] که در آن همۀ [[انسانها]] زیر یک [[پرچم]] گردآیند و کشمکشها و بازیهای خطرناک [[سیاسی]] و استعمارگری از بین برود، احتیاج به آمادگیهای عمومی دارد<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>. یکی از مهمترین رازهای [[غیبت امام مهدی]]{{ع}} نبود [[آمادگی]] در جامعۀ انسانی است<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص: ۲۲۳ ـ ۲۲۶.</ref>. علاوه بر [[نشانههای ظهور]]، شرایط و بایستههایی برای [[تحقق ظهور]] لازم است<ref>ر.ک. کارگر، رحیم؛ مهدویت دوران ظهور، صص۲۳ ـ ۲۶، ۳۳ ـ ۳۷.</ref>.
| |
| ==انواع [[آمادگی برای ظهور]]==
| |
| *برخی از آمادگیهای [[ظهور]] عبارتند از:
| |
| ===[[آمادگی]] و [[زمینه سازی]] [[معنوی]] و درونی فرد و [[جامعه]]<ref>ر.ک. واسطی، محمد حسین، مصاحبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت. </ref>===
| |
| ====[[آمادگی]] و [[زمینه سازی]] در عرصۀ [[فکری]] و [[اعتقادی]] ([[آمادگی]] [[علمی]] و معرفتی)<ref>ر.ک. واسطی، محمد حسین، مصاحبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت. </ref>====
| |
| *اصلیترین [[حکمت]] تأخیر در [[قیام مهدوی]]، فراهم نشدن زمینۀ [[فکری]]، [[فرهنگی]] و [[اعتقادی]] در سطح جهانی برای تحقق آن است<ref>ر.ک. باقریزاده اشعری، محمد، از امام مهدی بیشتر بدانیم، ص۱۲۹، ۱۳۰.</ref>. بیگمان [[حضرت مهدی]]{{ع}} به پا میخیزد تا بیش از آنکه چگونگی [[زندگی مادی]] [[مردم]] را بر پایۀ [[عدالت]] سامان دهد، باورهای آنان را رشد داده، کمال بخشد<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص ۶۸. </ref>. حالت [[انتظار]] حالت [[آمادگی]] است؛ [[آمادگی فکری]] و روحی و داشتن برنامه برای رسیدن به [[هدف]]<ref>ر.ک. موسوی نسبت، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۱۸، ۱۱۹.</ref>. یعنی سطح افکار [[مردم]] [[جهان]] چنان بالا [[رود]] که بدانند مثلاً تفاوت رنگ و زبان و سرزمین نمیتواند [[بشر]] را از هم جدا سازد<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۷۹، ۸۰؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص: ۲۲۳- ۲۲۶؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref>. بیتردید، تحقق [[حکومت جهانی]] مستلزم پذیرش عمومی انسانهاست. وقتی قومیتها و تعصبات ملی بر اذهان [[مردم]] [[حاکم]] است، آنها هرگز نمیتوانند جهانی [[فکر]] کرده، از وابستگیهای گروهی رهایی یابند<ref>ر.ک. بهروزی لک، غلام رضا؛ حکومت جهانی حضرت مهدی، ص ۳۳۷ ـ ۳۴۳.</ref>. چنانچه در [[قرآن کریم]] [[شایستگی]] و صلاحیت افراد شرط آن [[انقلاب]] بیان شده است<ref>سوره انبیاء آیه ۱۰۵. </ref>: «ما در [[زبور]] نوشتیم که [[بندگان]] [[شایسته]] و صلاحیت دار ما [[قدرت]] [[زمین]] را به دست میگیرند».<ref>ر.ک. ابراهیم امینی، دادگستر جهان، ص۲۴۱؛ مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی{{ع}}، ص۱۰۰؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref> یکی از ویژگیهای [[منتظِر]]، [[شناخت]] و [[معرفت]] نسبت به [[امام زمان]]{{ع}} و ویژگیها و ابعاد وجودی ایشان و اندیشیدن در کلمات و [[اوامر]] [[حضرت]] و تأمل در [[حکمت]] [[نامهها]] و [[نشانهها]] و [[علائم ظهور]] و شگفتی ولادت و حیات او، همچنین دانستن سبب و [[حکمت غیبت]] پر رمز و [[راز]] [[حضرت]] است. [[شناخت]] آن [[حضرت]] از دو راه ممکن است: [[معرفت]] [[علمی]] و [[شناخت قلبی]] و روحی<ref>ر.ک. رضائی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>.
| |
| ====[[آمادگی]] و [[زمینهسازی]] در عرصۀ [[اخلاقی]] و [[رفتاری]]<ref>ر.ک. واسطی، محمد حسین، مصاحبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت. </ref>====
| |
| *یکی از شرایط [[قیام جهانی]]، وجود [[یاران]] فدارکار، آشنای با اهداف و [[معتقد]] به [[امام]] و [[دین]] و آمادۀ هر گونه [[فداکاری]] تا آخرین لحظه است<ref>ر.ک. کارگر، رحیم؛ مهدویت دوران ظهور، صص۲۳-۲۶، ۳۳ ـ ۳۷؛ یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ ـ ۵۱.</ref>. [[حکومت جهانی]] قبل از هر چیز [[نیازمند]] عناصر آماده و باارزش انسانی است تا بتواند بار سنگین [[اصلاحات]] وسیع را به دوش بکشد. [[امام صادق]]{{ع}} میفرمایند<ref>ر.ک. نعمانی، الغیبه، ص۳۰۷؛ حر عاملی، اثبات الهداه، ج۳، ص۵۴۸. </ref>: «[[امام زمان]]{{ع}} [[ظهور]] نمیکند، مگر آنکه تعداد آنان به ده هزار نفر برسد».<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref> به [[یقین]] وقتی [[انسان]] نسبت به [[امام زمان]] [[معرفت]] پیدا کند و اهداف و آرمانهای او را بفهمد خود را برای عملی کردن اهداف [[امام زمان]] آماده میسازد و [[خشنودی]] او را به [[خشنودی]] خویش ترجیح داده و سعی میکند سرباز خوبی برای آن [[حضرت]] باشد<ref>ر.ک. رضائی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>. [[اطاعت]] از [[دستورات]] [[امام زمان]]{{ع}} در واقع [[اطاعت]] از [[خداوند متعال]] است و [[مخالفت]] با او [[مخالفت]] با [[خداوند]] است<ref>ر.ک. رضائی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>. [[تبعیت]] از آرمانهای [[موعود]] و تخلق به [[اخلاق پسندیده]] از نمودهای آن است<ref>ر.ک. موسوی نسبت، سید جعفر، دویست پرسش و پاسخ پیرامون امام زمان، ج۲، ص۱۱۸، ۱۱۹.</ref>. از [[امام صادق]]{{ع}} [[نقل]] شده میفرمایند: «اگر دوران او را [[درک]] میکردم همه روزهای زندگیم را در [[خدمت]] به او میگذراندم».<ref>{{متن حدیث|"لَوْ أَدْرَکْتُهُ لَخَدَمْتُهُ أَیَّامَ حَیَاتِی"}}، مجلسی، محمد باقر، بحار، ج ۵۱، ص ۱۴۸.</ref> وقتی [[پیامبران]] و [[امامان]] در [[خدمت به امام زمان]] پیشتاز هستند وقتی [[امام صادق]]{{ع}} آرزوی [[خدمت]] به ایشان را دارد و [[حضرت عیسی]] {{ع}} از [[آسمان]] فرود میآید تا او را [[یاری]] کند!!! [[وظیفه]] [[شیعیان]] [[منتظر]] در [[خدمت]] به ساحت [[مقدس]] او چقدر است؟ برخی از مظاهر [[آمادگی]] عبارتند از: تحصیل [[شناخت]] صفت و [[آداب]] و ویژگیهای آن جناب و تداوم درخواست [[معرفت]] آن [[حضرت]]؛ تشکیل مجالس ذکر [[مناقب]] و [[فضایل]] آن [[حضرت]]؛ سعی در [[خدمت]] کردن به آن [[حضرت]]؛ تصمیم قلبی بر [[یاری]] کردن آن جناب در زمان حضور و [[ظهور]] او؛ [[تهذیب نفس]]؛ و... <ref>ر.ک. رضائی اصفهانی، محمد علی، مهدویت، ص ۱۱۰ ـ ۱۱۷.</ref>.
| |
| ====[[آمادگی]] و [[زمینهسازی]] در عرصۀ روحی و روانی<ref>ر.ک. واسطی، محمد حسین، مصاحبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت. </ref>====
| |
|
| |
| ===[[آمادگی]] و [[زمینهسازی]] مادی و برونی فرد و [[جامعه]]<ref>ر.ک. واسطی، محمد حسین، مصاحبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت. </ref>===
| |
| ====[[آمادگی]] و [[زمینهسازی]] در عرصه [[سیاسی]]<ref>ر.ک. واسطی، محمد حسین، مصاحبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت. </ref>====
| |
| *[[مشتاقان]] برپایی [[حکومت عدل جهانی]] میبایست زمینههای [[سیاسی]] این اتفاق بزرگ را فراهم نمایند؛ که این [[زمینهسازی]] باید در دو محور تلاشهای [[علمی]] و عملی صورت پذیرد: نخست آشنا شدن با روشهای [[سیاسی]] [[حضرت مهدی]]{{ع}} در برپایی [[حکومت جهانی]] و به بیان دیگر، [[روش سیاسی]] [[حضرت]] در [[عصر ظهور]] و دیگر، آشنا کردن دیگران با این [[اندیشه]] بلند [[سیاسی]]. حفظ و تقویت پیوند قلبی با [[امام عصر]]{{ع}} و تجدید دائمی [[عهد]] و [[پیمان]]، یکی از نشانههای [[آمادگی]] [[سیاسی]] در [[ولایتپذیری]] آن [[حضرت]] [[هنگام ظهور]] به شمار میآید<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص ۶۸. </ref>.
| |
| *از طرفی دیگر [[آمادگی]] [[سیاسی]] یعنی خسته شدن از [[ظلم و ستم]]، عدالتطلبی<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۷۹، ۸۰ ؛ بهروزی لک، غلام رضا؛ حکومت جهانی حضرت مهدی، ص ۳۳۷ ـ ۳۴۳.</ref> و مأیوس شدن از حل مشکلات به وسیلۀ نظامات موجود. [[امام صادق]]{{ع}} فرمودند<ref>مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص۲۴۴. </ref>: «تا همۀ اصناف [[مردم]] به [[حکومت]] نرسند [[حضرت مهدی]] [[قیام]] نمیکند برای اینکه وقتی حکومتش را تشکیل داد کسی نگوید اگر ما هم به [[حکومت]] میرسیدیم با [[عدالت]] [[رفتار]] میکردیم».<ref>ر.ک. پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم.</ref> [[مردم]] باید به اندازهای از رشد و [[آگاهی]] برسند که بدانند ایدهها و مکاتب ساختۀ [[فکر]] محدود [[انسانها]] و حکومتهایی که بر پایۀ این ایدئولوژیها به وجود میآیند، نمیتوانند [[بشر]] را از گرداب [[تباهی]] [[نجات]] دهند؛ بلکه تنها در سایۀ [[حکومت]] و [[حاکمیت]] مردی آسمانی و پیشوای [[عادل]] [[الهی]]، میتوانند طعم [[زندگی]] خوب انسانی را به دست آورند<ref>ر.ک. یوسفیان، مهدی؛ شرایط ظهور، ص ۴۴ ـ ۵۱.</ref>.
| |
| ====[[آمادگی]] و [[زمینهسازی]] در عرصۀ [[نظامی]] و انتظامی<ref>ر.ک. واسطی، محمد حسین، مصاحبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت. </ref>====
| |
| *[[مسلمان]] باید همیشه [[آمادگی نظامی]] و نیروی سلحشوری داشته باشد، تا به هنگام طلوع طلایع [[حق]]، به صف پیکارگران رکاب [[مهدی]]{{ع}} بپیوندد و در آن [[نبرد]] بزرگ [[حق]] و [[باطل]]، حماسه آفریند و [[کمک]] رساند. [[امام صادق]]{{ع}} در این زمینه میفرماید<ref>ر.ک. مجلسی، محمد باقر، بحارالانوار، ج۵۲، ص ۳۶۶.</ref>: «باید هر یک از شما برای [[خروج قائم]] {{ع}} اسلحه تهیه کند، اگر چه یک نیزه، [[خدای تعالی]] هرگاه بداند کسی چنین نیتی دارد، [[امید]] آن است که عمرش را طولانی کند تا آن [[حضرت]] را [[درک]] کند و از [[یاران]] و همراهانش قرار گیرد».<ref>ر.ک. کارگر، رحیم، مهدویت پیش از ظهور، ص ۲۱۷ و ۲۲۱؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم؛ سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص ۶۸. </ref>
| |
| ====[[آمادگی]] و [[زمینهسازی]] در عرصۀ [[اجتماعی]]====
| |
| *خواست گروهیِ [[جامعه]]، بسترهای گوناگونی را فراهم میسازد که در دگرگونی [[سرنوشت]] آن اجتماع، نقش بهسزایی دارد. در واقع، دگرگونی زیرساختهای ارزشی [[جامعه]]، بستر و زمینه مهمی در دگرگونی اوضاع [[اجتماعی]] است. این تغییر از درون [[اندیشه]] و [[جان]] [[انسانها]] سر برآورده و آنگاه [[اراده]] [[اجتماعی]] نوین هماهنگ با آن [[اندیشه]] و [[آرمان]] را پدید میآورد. و [[حکومتها]] به مثابه بزرگترین فرآورده [[اراده]] [[اجتماعی]]، پیرو این اصل اساسی است. بنابراین، ضروریترین کار، پیش از سامانیافتن هر نوع [[حکومتی]] در [[جامعه]]، فراهمکردن زمینهها و بسترهای هماهنگ با آن [[حکومت]]، جهت [[پذیرش مردمی]] است؛ چرا که ساختار [[حکومت]] مطلوب [[مردم]]، در [[جامعه]] به گونهای شکل میگیرد که [[خرد]] گروهیِ اجتماع، [[تحمل]] پذیرش آن را داشته باشند<ref>ر.ک. سلیمیان، خدامراد، نقش مردم در انقلاب جهانی حضرت مهدی، ص ۶۸. </ref>.
| |
| ====[[آمادگی]] و [[زمینهسازی]] در عرصۀ تکنولوزی و [[تبلیغاتی]] و روابط بینالمللی<ref>ر.ک. واسطی، محمد حسین، مصاحبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت. </ref>====
| |
| *برای رسیدن به [[تکامل]] [[اجتماعی]] و جهانی آکنده از [[صلح]] و [[عدالت]]، وجود صنایع پیشرفته نه تنها مزاحم [[حکومت]] عادلانه جهانی نیست، بلکه شاید بدون آن وصول به چنین هدفی محال باشد<ref>ر.ک. رضوانی، علی اصغر، موعودشناسی و پاسخ به شبهات، ص۷۹، ۸۰؛ مکارم شیرازی، ناصر، حکومت جهانی مهدی{{ع}}، ص۸۲ ؛ سلیمیان، خدامراد، پرسمان مهدویت، ص: ۲۲۳- ۲۲۶ ؛ پژوهشگران مرکز مطالعات حوزه علمیه قم ؛ بهروزی لک، غلام رضا؛ حکومت جهانی حضرت مهدی، ص ۳۳۷ ـ ۳۴۳.</ref>.
| |
| ====[[آمادگی]] و [[زمینهسازی]] در عرصۀ [[اقتصادی]]<ref>ر.ک. واسطی، محمد حسین، مصاحبۀ اختصاصی با دانشنامه مجازی امامت و ولایت. </ref>====
| |
| ==پانویس== | | ==پانویس== |
| {{یادآوری پانویس}} | | {{پانویس}} |
| {{پانویس2}}
| |