دست بر سر گذاشتن: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص') |
بدون خلاصۀ ویرایش برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مهدویت}} | {{مهدویت}} | ||
== مقدمه == | |||
* از کارهای مرسوم در [[فرهنگ]] عمومی هنگام [[سلام]] دادن به [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}. | |||
* از کارهایی که امروزه برای [[احترام]] به حضرت مرسوم شده، [[ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم]] و [[دست بر سر گذاشتن]] است. برخی برای این کار، به روایاتی اشاره میکنند که در سدههای اخیر در برخی کتابها آمده است. البته روایاتی با مضمون [[روایات]] مورد نظر، در منابع معتبر نخستین آمده که چنین رسمی در آنها، مورد اشاره قرار نگرفته است <ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|فرهنگنامه مهدویت]]، ص۲۲۷.</ref>. | |||
== | == دست بر سر گذاردن == | ||
از جا برخاستن و [[دست بر سر گذاشتن]]، هنگام شنیدن نام [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} مخصوصا [[لقب]] "[[قائم]]"، برای [[احترام]] به [[امام زمان]] {{ع}} است. چنان‌که [[امام رضا]] {{ع}} وقتی که در [[مجلسی]] در محضر او نام [[حضرت قائم]] {{ع}} بردند، [[حضرت]] به [[احترام]] [[امام مهدی]] {{ع}} دست بر سر گذاشته و از جا برخاست<ref>الزام الناصب، ج ۱، ص ۲۷۱.</ref>. این امر ریشه مذهبی دارد و فعلِ [[امام]] [[معصوم]] سندی است بر این [[وظیفه]]. البته این کار [[واجب]] نیست و صرفاً اظهار [[ادب]] به پیشگاه [[حضرت]] است<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۲۱.</ref>. | |||
== | == پرسش مستقیم == | ||
* [[چرا هنگامی که نام امام مهدی یا لفظ قائم گفته می‌شود قیام می‌کنیم؟ (پرسش)]] | |||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
# [[پرونده:134491.jpg|22px]] [[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگنامه مهدویت (کتاب)|'''فرهنگنامه مهدویت''']] | |||
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']] | |||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده:امام مهدی]] | [[رده:امام مهدی]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۰۱
مقدمه
- از کارهای مرسوم در فرهنگ عمومی هنگام سلام دادن به حضرت مهدی (ع).
- از کارهایی که امروزه برای احترام به حضرت مرسوم شده، ایستادن هنگام شنیدن لقب قائم و دست بر سر گذاشتن است. برخی برای این کار، به روایاتی اشاره میکنند که در سدههای اخیر در برخی کتابها آمده است. البته روایاتی با مضمون روایات مورد نظر، در منابع معتبر نخستین آمده که چنین رسمی در آنها، مورد اشاره قرار نگرفته است [۱].
دست بر سر گذاردن
از جا برخاستن و دست بر سر گذاشتن، هنگام شنیدن نام حضرت مهدی (ع) مخصوصا لقب "قائم"، برای احترام به امام زمان (ع) است. چنان‌که امام رضا (ع) وقتی که در مجلسی در محضر او نام حضرت قائم (ع) بردند، حضرت به احترام امام مهدی (ع) دست بر سر گذاشته و از جا برخاست[۲]. این امر ریشه مذهبی دارد و فعلِ امام معصوم سندی است بر این وظیفه. البته این کار واجب نیست و صرفاً اظهار ادب به پیشگاه حضرت است[۳].
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ سلیمیان، خدامراد، فرهنگنامه مهدویت، ص۲۲۷.
- ↑ الزام الناصب، ج ۱، ص ۲۷۱.
- ↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۲۱.