فرزند در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = فرزند
| موضوع مرتبط = فرزند
| عنوان مدخل  = فرزند
| عنوان مدخل  = فرزند
| مداخل مرتبط = [[فرزند در قرآن]] - [[فرزند در معارف مهدویت]] - [[فرزند در معارف دعا و زیارات]] - [[فرزند در معارف و سیره سجادی]]
| مداخل مرتبط = [[فرزند در قرآن]] - [[فرزند در فقه اسلامی]] - [[فرزند در معارف مهدویت]] - [[فرزند در معارف دعا و زیارات]] - [[فرزند در معارف و سیره سجادی]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۳ اکتبر ۲۰۲۴، ساعت ۱۱:۳۱

مقدمه

رسول خدا به گروهی از بچه‌ها نگاه کرد و فرمود: وای بر فرزندانی که در آخرالزمان به دنیا می‌آیند، از دست پدران آنها. سؤال کردند: یا رسول الله، آیا منظورتان پدرانی است که مشرک هستند؟ فرمودند: خیر بلکه پدرانی که مؤمن هستند، اما به فرزندان خود از واجبات دینی چیزی یاد نمی‌دهند و اگر فرزندانشان هم یاد بگیرد، او را باز می‌دارند و با اندکی از مال دنیا راضی می‌شوند. من از ایشان بیزارم و ایشان نیز از من بیزارند[۱]. در حدیث دیگری نیز فرمود: در آخرالزمان کسانی که دارای فرزند نیستند خوشحال خواهند بود و کسانی که فرزند دارند ناراحت‌اند[۲].

در روایت دیگری آمده است: در آخرالزمان (چنان اوضاع جامعه سخت شود که) اگر مردی بزرگ کردن سگی را به عهده بگیرد، از بزرگ کردن فرزند بهتر خواهد بود[۳].

امام صادق (ع) در حدیثی فرمود: زمانی که حضرت قائم (ع) ظهور نماید مردم از عمرهایی هزار ساله برخوردار خواهند شد، تا جایی که هر شخص دارای هزار فرزند از خودش خواهد بود. لباس را که به تن فرزندانش می‌کند با رشد کودک بزرگ می‌شود و به هر رنگی که بخواهد در می‌آید[۴].[۵]

منابع

پانویس

  1. جامع الاخبار، ص ۱۰۶ و یأتی، ص ۱۰۰.
  2. یأتی، ص ۱۰۰. شاید بتوان گفت که در آخرالزمان به واسطة فتنه‌ها و شدت گرفتاری‌ها مردم از داشتن فرزند گریزانند. زیرا اگر آنان را به تربیتی وادار کنی سرپیچی می‌کنند و اگر رهایشان بگذاری گمراه می‌شوند و در نهایت پدر و مادر را مسئول کردار خود خواهند دانست.
  3. یأتی، ص ۱۶۳ و کنز العمال، ج ۱۴، ص ۲۲۶.
  4. غیبت طوسی، ص ۲۸۰ و دلائل الامامة، ص ۲۶۰.
  5. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان. ص ۴۵۵.