←قرآن و خوش‌خویی پیامبر{{صل}}
| (یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
== قرآن و خوش‌خویی پیامبر{{صل}} == | == قرآن و خوش‌خویی پیامبر{{صل}} == | ||
برخی از آیات اشاره به رفتارهایی از [[پیامبر]] دارد در باب [[معاشرت]] با دیگران، مانند [[سماحت]] و [[بزرگواری]]، [[گذشت]]، [[خوشرویی]] و یا دستوراتی که [[خدا]] به [[پیامبر]] برای تخلق به آن داده و او را به [[حسن خلق]] [[تشویق]] می‌کند مثل لینت در [[کلام]] و [[تعلیم]] می‌دهد که اگر می‌خواهی موفق در | برخی از آیات اشاره به رفتارهایی از [[پیامبر]] دارد در باب [[معاشرت]] با دیگران، مانند [[سماحت]] و [[بزرگواری]]، [[گذشت]]، [[خوشرویی]] و یا دستوراتی که [[خدا]] به [[پیامبر]] برای تخلق به آن داده و او را به [[حسن خلق]] [[تشویق]] می‌کند مثل لینت در [[کلام]] و [[تعلیم]] می‌دهد که اگر می‌خواهی موفق در دعوت دینی باشی، باید [[متواضع]]، [[نیک]] [[کردار]] و با [[گذشت]] باشی: | ||
#{{متن قرآن|فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ}}<ref>«پس با بخشایشی از (سوی) خداوند با آنان نرمخویی ورزیدی و اگر درشتخویی سنگدل می‌بودی از دورت می‌پراکندند؛ پس آنان را ببخشای و برای ایشان آمرزش بخواه و با آنها در کار، رایزنی کن و چون آهنگ (کاری) کردی به خداوند توکل کن که خداوند توکل کنندگان (به خویش) را دو» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref>. | #{{متن قرآن|فَبِمَا رَحْمَةٍ مِنَ اللَّهِ لِنْتَ لَهُمْ وَلَوْ كُنْتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانْفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ}}<ref>«پس با بخشایشی از (سوی) خداوند با آنان نرمخویی ورزیدی و اگر درشتخویی سنگدل می‌بودی از دورت می‌پراکندند؛ پس آنان را ببخشای و برای ایشان آمرزش بخواه و با آنها در کار، رایزنی کن و چون آهنگ (کاری) کردی به خداوند توکل کن که خداوند توکل کنندگان (به خویش) را دو» سوره آل عمران، آیه ۱۵۹.</ref>. | ||
#{{متن قرآن|وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«به چیزی که دسته‌هایی از کافران را بدان بهره‌مند کرده‌ایم چشم مدوز و برای آنان اندوه مخور و برای مؤمنان افتادگی کن!» سوره حجر، آیه ۸۸.</ref>. | #{{متن قرآن|وَاخْفِضْ جَنَاحَكَ لِلْمُؤْمِنِينَ}}<ref>«به چیزی که دسته‌هایی از کافران را بدان بهره‌مند کرده‌ایم چشم مدوز و برای آنان اندوه مخور و برای مؤمنان افتادگی کن!» سوره حجر، آیه ۸۸.</ref>. | ||
| خط ۱۳۴: | خط ۱۳۴: | ||
# [[خوش خلقی]] در مقابل بدی‌های [[مشرکان]]، توصیه [[خداوند]] به [[پیامبر]]: {{متن قرآن|ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ}}<ref>«بدی را با روشی که نیکوتر است دور کن؛ ما به آنچه وصف می‌کنند داناتریم» سوره مؤمنون، آیه ۹۶.</ref>. | # [[خوش خلقی]] در مقابل بدی‌های [[مشرکان]]، توصیه [[خداوند]] به [[پیامبر]]: {{متن قرآن|ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ السَّيِّئَةَ نَحْنُ أَعْلَمُ بِمَا يَصِفُونَ}}<ref>«بدی را با روشی که نیکوتر است دور کن؛ ما به آنچه وصف می‌کنند داناتریم» سوره مؤمنون، آیه ۹۶.</ref>. | ||
# [[خوش خلقی]] و روی خوش داشتن با همه افراد [[جامعه]]، حتی نابینایان، توصیه [[خداوند]] به [[پیامبر]]. | # [[خوش خلقی]] و روی خوش داشتن با همه افراد [[جامعه]]، حتی نابینایان، توصیه [[خداوند]] به [[پیامبر]]. | ||
# [[خوش خلقی]] و نرمخویی در [[مناظره]] و | # [[خوش خلقی]] و نرمخویی در [[مناظره]] و گفتگو با [[اهل کتاب]]، توصیه [[خداوند]] به [[پیامبر]] و [[مسلمانان]]: {{متن قرآن|وَلَا تُجَادِلُوا أَهْلَ الْكِتَابِ إِلَّا بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ}}<ref>«و با اهل کتاب جز به بهترین شیوه چالش مکنید مگر با ستمکاران از ایشان و بگویید:» سوره عنکبوت، آیه ۴۶.</ref>.<ref>[[محمد جعفر سعیدیان‌فر|سعیدیان‌فر]] و [[سید محمد علی ایازی|ایازی]]، [[فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه پیامبر در قرآن کریم ج۱]]، ص۴۵۳.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||