سیره اقتصادی امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

| عنوان مدخل  = [[سیره اقتصادی امام مهدی]]

| مداخل مرتبط = [[سیره اقتصادی امام مهدی در حدیث]] - [[سیره اقتصادی امام مهدی در کلام اسلامی]]

| پرسش مرتبط  =  

'''[[سیره اقتصادی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}}''' در [[عصر ظهور]]، توسعه همه جانبه [[عدالت اقتصادی]] و رفاه اقتصادی از راه تولید و توزیع و [[نظارت]] دقیق است. [[بی‌نیازی]] [[جامعه]] به سبب تحقق [[عدالت]] و [[مساوات]] و [[عمران]] و [[آبادانی]] و فراوانی [[ثروت]]، از مشخصات سیره اقتصادی امام مهدی {{ع}} است. از شاخصه‌های سیره اقتصادی حضرت مهدی {{ع}} فقرزدایی، توزیع عادلانه اموال، [[عمران]] و [[آبادانی]]، توسعه [[کشاورزی]]، استخراج [[معادن]]، اعطای مساوی [[اموال]] به مردم و ... است.

براساس [[روایات]]، [[سیره اقتصادی]] [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[عصر ظهور]]، توسعه همه جانبه [[عدالت اقتصادی]] و [[رفاه اقتصادی]] از راه [[تولید]] و [[توزیع]] و [[نظارت]] دقیق است. [[بی‌نیازی]] [[جامعه]] به سبب تحقق [[عدالت]] و [[مساوات]] و [[عمران]] و [[آبادانی]] و فراوانی [[ثروت]]، از مشخصات سیره اقتصادی امام مهدی {{ع}} است.

از این‌گونه [[روایات]] استفاده می‌شود که در [[عصر ظهور]]، [[اموال]] و [[دارایی‌ها]] بیش از نیازمندی‌های [[جامعه]] است؛ به گونه‌ای که اموال از [[موارد مصرف]] بیش‌تر می‌گردد. از این رو، [[دولت حضرت مهدی]] {{ع}} نه تنها [[کسری]] [[بودجه]] ندارد، بلکه در آمد آن بر بودجه‌اش فزونی پیدا می‌کند؛ زیرا به شخص نیازمند به اندازه‌ای مال و [[ثروت]] داده می‌شود که توان بردن آن را نداشته باشد. [[بدیهی]] است که با [[فزونی ثروت]] و بهبود [[وضع اقتصادی]]، [[فقر]] و تهیدستی از [[جامعه بشری]] ریشه کن می‌شود و [[معیشت عمومی]] جامعه چنان بهبودمی یابد که دارندگان زکات برای رساندن آن به [[نیازمندان]] به [[رنج]] می‌افتند<ref>[[قنبر علی صمدی|صمدی، قنبرعلی]]، [[سیره امام مهدی در عصر ظهور (کتاب)|سیره امام مهدی در عصر ظهور]]، ص ۲۴۳.</ref>.

کشاورزی و محصولات طبیعی، پایه و اساس [[اقتصاد]] بشری شمرده می‌شود. در [[عصر ظهور]]، [[صنعت]] کشت و بهره برداری بهینه از منابع کشاورزی، [[پیشرفت]] فوق العاده می‌کند به‌گونه‌ای که برداشت محصول چندین برابر می‌شود.

در [[عصر ظهور]]، [[معادن]] و گنج‌هایی شناخته و اکتشاف می‌شود که چهره زندگی‌ها را به کلی دگرگون می‌سازد. یکی از منابع تأمین این سرمایه‌ها معادن است و باید از آنها کاملا استفاده شود. با توجه به بیکرانی و فراوانی منابع و معادن زیرزمینی؛ به ویژه نسبت به بخش‌های ناشناخته آن، بهره برداری از این منبع [[عظیم]]، نقش اساسی در سامان دادن امور [[زندگی]] [[مردم]] دارد و روشن است که [[دولت مهدوی]]، با استفاده از این بخش از منابع، بخش‌هایی از زندگی [[جامعه]] را [[مدیریت]] می‌کند.

بر اساس [[روایات]]، به [[برکت]] [[مدیریت]] [[اقتصادی]] [[امام مهدی]] {{ع}} [[نعمت‌ها]] فراوان می‌شود و [[زندگی مادی]] [[مردمان]] [[عصر ظهور]] از نظر رفاهی ارتقا یافته و دگر گون می‌شود. [[پیامبر اکرم]] {{صل}} درباره وُفور نعمت در [[زمان ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} فرمود: "[[امّت]] من در [[زمان ظهور مهدی]] {{ع}} از نعمت‌های بسیاری برخوردار خواهند شد، هم انسان‌های [[نیکو]] کار و هم افراد [[بدکردار]]" <ref>{{متن حدیث|تَتَنَعَّمُ أُمَّتِي فِي زَمَنِ الْمَهْدِيِّ نِعْمَةً لَمْ يَتَنَعَّمُوا مِثْلَهَا قَطُّ َ الْبِرُّ وَ الْفَاجِرُ}}؛ کشف الغمه فی معرفة الائمه {{عم}}، ج۲، ص۴۷۳؛ الملاحم و الفتن فی ظهور الغائب المنتظر {{ع}}، ص۷۱؛ بحارالانوار، ج۵۱، ص۹۷.</ref>.

در [[عصر ظهور]]، در پرتو [[ولایت حضرت مهدی]] {{ع}} [[نعمت‌ها]] فزونی یافته و درهای [[رحمت]] و [[برکت]] از [[آسمان]] و [[زمین]] گشوده می‌گردد. در آن دوران، حکومت واحدی تشکیل می‌گردد و [[جامعه بشری]] از مواهب زندگی بهره برده و زمینه [[رشد]] و تعالی معنوی و [[فکری]] برای همگان فراهم می‌گردد. با [[ظهور حضرت مهدی]] {{ع}} و استقرار [[حکومت عدل مهدوی]] در [[جهان]]، [[تمدن نوین اسلامی]] بر پایه آموزه‌های اصیل [[قرآن]] و [[سنّت]] شکل می‌گیرد و پیوند [[قرآن و عترت]] با محوریت [[آخرین منجی]] الهی {{ع}} تحقق می‌یابد. در فضای عطرآگین [[دوران ظهور]]، همه [[انسان‌ها]] بدون [[تبعیض]] از مواهب طبیعی بهره مند شده و جامعه بشری به [[شکوفایی فرهنگی]]، اخلاقی، [[تربیتی]] و [[تکامل عقلی]] خواهند رسید؛ به‌گونه‌ای که می‌توان عصر ظهور را، دوره [[شکوفایی]] مادی و [[بلوغ]] [[معنوی]] [[بشر]] نامید<ref>آخرین منجی، ص۳۰۳.</ref>.