←مهربانی با مستمندان
| خط ۱۰: | خط ۱۰: | ||
=== مهربانی با مستمندان === | === مهربانی با مستمندان === | ||
[[امام حسن]]{{ع}} نسبت به [[فقرا]] و تهیدستان فوق العاده نیکی و احسان می‌نمود آن‌چه را داشت به آنان می‌بخشید و با نیکی و احسان خویش دلشان را سرشار از [[سرور]] و [[شادی]] می‌کرد، در مورد [[کرم]] و بخشش امام حسن{{ع}} آمده است که: [[نیازمندی]] بدو مراجعه کرد حضرت به او فرمود: نیاز خود را در نامه‌ای بنویس و به ما بده. آن شخص چنین کرد و حضرت دستور داد دو برابر آن‌چه را خواسته بود به او بدهند، یکی از حاضران عرضه داشت: ای پسر [[پیامبر]]! این نامه برای این فرد چه برکاتی به دنبال داشت؟ حضرت به او پاسخ داد: [[برکت]] این نامه برای ما بیشتر | [[امام حسن]]{{ع}} نسبت به [[فقرا]] و تهیدستان فوق العاده نیکی و احسان می‌نمود آن‌چه را داشت به آنان می‌بخشید و با نیکی و احسان خویش دلشان را سرشار از [[سرور]] و [[شادی]] می‌کرد، در مورد [[کرم]] و بخشش امام حسن{{ع}} آمده است که: [[نیازمندی]] بدو مراجعه کرد حضرت به او فرمود: نیاز خود را در نامه‌ای بنویس و به ما بده. آن شخص چنین کرد و حضرت دستور داد دو برابر آن‌چه را خواسته بود به او بدهند، یکی از حاضران عرضه داشت: ای پسر [[پیامبر]]! این نامه برای این فرد چه برکاتی به دنبال داشت؟ حضرت به او پاسخ داد: [[برکت]] این نامه برای ما بیشتر است؛ چراکه او ما را شایسته انجام [[کار نیک]] دانست. | ||
آیا نمی‌دانی کار نیک باید پیش از درخواست شخص انجام پذیرد؛ زیرا اگر پس از [[اعلان]] نیاز، بدو [[احسان]] نمایی، در [[حقیقت]] به بهای آبرویش تمام شده و شاید این فرد نیازمند شب را میان [[امیدواری]] و [[نومیدی]] با [[اضطراب]] به‌سر برده و نداند چگونه نیازش برآورده می‌شود، با [[دل]] شکستگی به خواسته‌اش می‌رسد یا با [[شادی]] و [[سرور]] و کامیابی؟ آن‌گاه که نزد تو می‌آید، اندامش می‌لرزد، دلش ترسان است، اگر نیازش را در قبال آبرویش برآورده ساختی، این آبروریزی از احسانی که دریافت کرده است، برایش گرانتر تمام می‌شود. | آیا نمی‌دانی کار نیک باید پیش از درخواست شخص انجام پذیرد؛ زیرا اگر پس از [[اعلان]] نیاز، بدو [[احسان]] نمایی، در [[حقیقت]] به بهای آبرویش تمام شده و شاید این فرد نیازمند شب را میان [[امیدواری]] و [[نومیدی]] با [[اضطراب]] به‌سر برده و نداند چگونه نیازش برآورده می‌شود، با [[دل]] شکستگی به خواسته‌اش می‌رسد یا با [[شادی]] و [[سرور]] و کامیابی؟ آن‌گاه که نزد تو می‌آید، اندامش می‌لرزد، دلش ترسان است، اگر نیازش را در قبال آبرویش برآورده ساختی، این آبروریزی از احسانی که دریافت کرده است، برایش گرانتر تمام می‌شود. | ||