مرگ در معارف و سیره سجادی: تفاوت میان نسخه‌ها

<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مرگ]]''' است. "'''[[مرگ]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>

<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مرگ در قرآن]] - [[مرگ در حدیث]] - [[مرگ در نهج البلاغه]] - [[مرگ در کلام اسلامی]] - [[مرگ در اخلاق اسلامی]] - [[مرگ در معارف مهدویت]] - [[مرگ در معارف دعا و زیارات]] - [[مرگ در معارف و سیره سجادی]] - [[مرگ در معارف و سیره رضوی]]</div>

<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مرگ (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>

<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">

[[مرگ]] زوال [[حیات]] طبیعی است. [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ}}<ref>«هر کسی مرگ را می‌چشد» سوره آل عمران، آیه ۱۸۵.</ref>. [[قرآن کریم]] همچنین [[جهل]] و [[گمراهی]] و [[کفر]] را [[مرگ]] به شمار می‌آورد: آیا کسی که مرده بود، سپس او را زنده کردیم، و نوری برایش قرار دادیم که با آن میان [[مردم]] [[راه]] برود همانند کسی است که در ظلمت‌ها باشد و از آن خارج نگردد؟<ref>{{متن قرآن|أَوَمَنْ كَانَ مَيْتًا فَأَحْيَيْنَاهُ وَجَعَلْنَا لَهُ نُورًا يَمْشِي بِهِ فِي النَّاسِ كَمَنْ مَثَلُهُ فِي الظُّلُمَاتِ لَيْسَ بِخَارِجٍ مِنْهَا كَذَلِكَ زُيِّنَ لِلْكَافِرِينَ مَا كَانُوا يَعْمَلُونَ}} «و آیا (داستان) آن کس که (به دل) مرده بود و زنده‌اش کردیم و برای او فروغی پدید آوردیم که با آن در میان مردم راه می‌رود، چون داستان کسی است در تیرگی‌ها که از آنها بیرون آمدنی نیست؟ بدین‌گونه آنچه کافران می‌کردند، در نظرشان آراسته شده است» سوره انعام، آیه ۱۲۲.</ref> [[قرآن کریم]] از [[حزن]] و [[اندوه]] و [[عذاب]] و شکنجه‌های [[دوزخ]] نیز به [[مرگ]] تعبیر کرده است: [[مرگ]] از هرجا به سراغ او می‌آید ولی با این همه نمی‌میرد!<ref>{{متن قرآن|يَتَجَرَّعُهُ وَلَا يَكَادُ يُسِيغُهُ وَيَأْتِيهِ الْمَوْتُ مِنْ كُلِّ مَكَانٍ وَمَا هُوَ بِمَيِّتٍ وَمِنْ وَرَائِهِ عَذَابٌ غَلِيظٌ}} «که آن را جرعه جرعه می‌نوشد و چنین نیست که آن را فرو برد؛ و مرگ از هر سو بدو روی می‌آورد امّا او مردنی نیست و عذابی بسیار سخت پیش روی اوست» سوره ابراهیم، آیه ۱۷.</ref>

[[سخنان امام سجاد]]{{ع}} را درباره [[مرگ]] می‌توان چنین گزارش کرد:

#'''حتمی بودن [[مرگ]]''': {{متن حدیث|قَضَيْتَ‏ عَلَى‏ جَمِيعِ‏ خَلْقِكَ‏ الْمَوْتَ...}}؛ «[[مرگ]] را بر همه آفریدگانت مقرر داشته‌ای؛ خواه به یکتایی‌ات بپرستند یا نپرستند. همه چشنده شرنگ مرگند!»<ref>نیایش پنجاه‌و‌دوم.</ref>.

#'''[[درود]] بر [[فرشته مرگ]]''': «(و [[درود]] بفرست بر) [[فرشته مرگ]] و یارانش»<ref>نیایش سوم.</ref>.

#'''[[یاد مرگ]]''': «[[مرگ]] را در برابر ما بدار و روزی مباد که از [[یاد مرگ]] [[غافل]] باشیم»<ref>نیایش چهلم.</ref>.

#'''درخواست [[رحمت]] با پیش رو بودن [[مرگ]]''': «بار خدایا بر [[پیری]] من و پایان یافتن [[روزگار]] من و نزدیک شدن [[اجل]] من... [[رحم]] کن»<ref>نیایش پنجاه‌و‌سوم.</ref>.

#'''درخواست آسانی [[مرگ]]''': «بار خدایا بر [[محمد و خاندانش]] [[درود]] بفرست و چون [[مرگ]] فرا رسد به مدد [[قرآن]] بر ما آسان کن [[اندوه]] [[جان]] کندن را، و [[رنج]] نالیدن را و به تنگنا افتادن نفس‌ها را به هنگامی که [[جان]] به گلوگاه می‌رسد... در این حال [[فرشته مرگ]] برای گرفتن [[جان]] از درون پرده‌های [[غیب]] آشکار شود و از کمان [[مرگ]] تیرهای [[وحشت]] [[فراق]] به سوی او بگشاید... و [[زمان]] رحیل و رخت بربستن به سرای [[آخرت]] نزدیک شود و [[اعمال]] چونان قلاده‌هایی بر گردن‌ها افتد و از آن پس تا [[روز رستاخیز]] گورها مأوای ما شود»<ref>نیایش چهل‌و‌دوم.</ref>.

#'''[[انس]] با [[مرگ]]''': «ای [[خداوند]] در این [[جهان]] آن چنان از [[عمل صالح]] برخوردارمان فرمای که [[وعده]] [[دیدار]] تو را با همه نزدیکی‌اش دیر شماریم و [[آتش]] [[اشتیاق]] ما در [[پیوستن]] به تو در [[دل]] زبانه کشد آن سان که [[مرگ]]، سرای [[انس]] ما شود که بدان [[دل]] بربندیم و آشیانه [[الفت]] ما که به سوی آن پر بگشاییم و [[خویشاوند]] ما که نزدیک شدن به او را [[دوست]] بداریم»<ref>نیایش چهلم.</ref>.

 

== جستارهای وابسته ==

 

==منابع==

==پانویس==

[[رده:مرگ در معارف و سیره سجادی]]

[[رده:مدخل]]