احباط و تکفیر در فقه اسلامی: تفاوت میان نسخهها
(صفحهای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = احباط و تکفیر | عنوان مدخل = احباط و تکفیر | مداخل مرتبط = احباط و تکفیر در قرآن - احباط و تکفیر در کلام اسلامی - احباط و تکفیر در فقه اسلامی | پرسش مرتبط = }} == مقدمه == «حبط» یا «اِحباط» ساقط و بیاثر ساختن طاعت ب...» ایجاد کرد) برچسب: پیوندهای ابهامزدایی |
(←منابع) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
«حبط» یا «اِحباط» ساقط و بیاثر ساختن [[طاعت]] با [[گناه]]. [[احباط]] مقابل [[تکفیر]] اصطلاحی [[کلامی]] و عبارت است از | «حبط» یا «اِحباط» ساقط و بیاثر ساختن [[طاعت]] با [[گناه]]. [[احباط]] مقابل [[تکفیر]] اصطلاحی [[کلامی]] و عبارت است از ابطال طاعت کمتر به گناه بیشتر و عدم ترتّب [[ثواب]] بر آن. از این عنوان به مناسبت در باب [[صلات]] و شهادات [[سخن]] رفته است. | ||
برخی، تقسیم گناه به | برخی، تقسیم گناه به کبیره و صغیره را مبتنی بر دیدگاه [[معتزله]] در [[احباط و تکفیر]] پنداشتهاند، یعنی هر گناهی که به سبب طاعت، محو و بیاثر گردد صغیره و هر معصیتی که موجب بطلان و بیاثر شدن طاعت شود کبیره به شمار میرود. لکن این پندار [[باطل]] است؛ زیرا مشهور [[امامیّه]] ضمن تقسیم گناه به دو قسم کبیره و صغیره، نظریّه احباط و تکفیر معتزلی را [[باطل]] دانستهاند<ref>بحار الانوار، ج ۵، ص۳۳۲ ـ ۳۳۴؛ جواهر الکلام، ج ۴۱، ص۲۹.</ref>.<ref> [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۲ (کتاب)|فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۲]]، ص۲۸۷ -۲۸۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:IM010561.jpg|22px]] [[سید محمود هاشمی شاهرودی|هاشمی شاهرودی، سید محمود]]، [[فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۲ (کتاب)|'''فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۵ دسامبر ۲۰۲۴، ساعت ۰۹:۴۴
مقدمه
«حبط» یا «اِحباط» ساقط و بیاثر ساختن طاعت با گناه. احباط مقابل تکفیر اصطلاحی کلامی و عبارت است از ابطال طاعت کمتر به گناه بیشتر و عدم ترتّب ثواب بر آن. از این عنوان به مناسبت در باب صلات و شهادات سخن رفته است.
برخی، تقسیم گناه به کبیره و صغیره را مبتنی بر دیدگاه معتزله در احباط و تکفیر پنداشتهاند، یعنی هر گناهی که به سبب طاعت، محو و بیاثر گردد صغیره و هر معصیتی که موجب بطلان و بیاثر شدن طاعت شود کبیره به شمار میرود. لکن این پندار باطل است؛ زیرا مشهور امامیّه ضمن تقسیم گناه به دو قسم کبیره و صغیره، نظریّه احباط و تکفیر معتزلی را باطل دانستهاند[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ بحار الانوار، ج ۵، ص۳۳۲ ـ ۳۳۴؛ جواهر الکلام، ج ۴۱، ص۲۹.
- ↑ هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۲، ص۲۸۷ -۲۸۸.