{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = تابعین | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }}
#تغییر_مسیر [[عبدالله بن ابی‌ملیکه]]
== مقدمه ==
عبدالله بن عبیدالله بن ابی ملیکه با کنیه ابوبکر [تهذيب الكمال] در دوران خلافت [[علی بن ابی طالب]] {{ع}} یا پیش از آن متولد شد. او از قبیله [[بنی تیم]] از بطون [[قریش]] و مادرش میمونه بنت ولید بن ابی حسین بن حارث بن عامر بن نوفل بن عبد مناف بود [سير أعلام النبلاء].
در زندگی اجتماعی و علمی، ابن ابی ملیکه ابتدا به عنوان مؤذن عبدالله بن زبیر فعالیت داشت و سپس به منصب قضاوت شهر طائف در دوران خلافت عبدالله بن زبیر منصوب شد [الطبقات الكبرى]. او از [[عایشه بنت ابی‌بکر]]، [[اسماء بنت ابی‌بکر]]، [[عبدالله بن عباس]]، [[عبدالله بن عمرو بن عاص]]، [[عبدالله بن عمر بن خطاب]]، [[عبدالله بن زبیر]] و دیگر صحابه روایت نقل کرده است [تهذيب الكمال].
افرادی مانند [[عطاء بن ابی رباح]]، [[عمرو بن دینار]]، [[عبدالعزیز بن رفیع]]، [[ایوب سختیانی]]، [[حمید طویل]]، [[ابن جریج]]، [[نافع بن عمر جمحی]]، [[لیث بن سعد]] و [[عبدالله بن لهیعه]] از او روایت نقل کرده‌اند [سير أعلام النبلاء]. برخی از رجالیان اهل سنت او را ستودند ذهبی درباره او گفته "عالم، مفتی و صاحب حدیث و اتقان" و ابن سعد او را "ثقه و کثیر الحدیث" توصیف کرده است [الطبقات الكبرى]. ابوزرعه رازی و ابوحاتم رازی نیز او را توثیق کرده‌اند [تهذيب الكمال].
اما به دلیل پیروی از آل زبیر جایگاهی نزد شیعیان ندارد.
او در سال ۱۱۷ هجری در مکه وفات یافت، در حالی که سنش از هشتاد سال گذشته بود و از او فرزندی باقی نماند [الطبقات الكبرى].
