آیا حکومت امام مهدی جهانی است؟ (پرسش): تفاوت میان نسخهها
جز (جایگزینی متن - '}} }}' به '}}') |
جز (جایگزینی متن - '<ref>بامداد بشریت،' به '<ref>مروجی طبسی، محمد جواد، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشری...) |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
:::::* بنابر روایات بسیاری از [[پیامبر خاتم|پیامبر]] و [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}}، [[حضرت مهدی]] {{ع}} زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد، همان گونه که پر از ظلم و جور شده بود. این روایات در تمام کتابهای [[سنی]] و [[شیعه]] آمده است. | :::::* بنابر روایات بسیاری از [[پیامبر خاتم|پیامبر]] و [[ائمه]] [[معصومین]] {{عم}}، [[حضرت مهدی]] {{ع}} زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد، همان گونه که پر از ظلم و جور شده بود. این روایات در تمام کتابهای [[سنی]] و [[شیعه]] آمده است. | ||
:::::* [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: {{عربی|"يَفْتَحُ اللَّهُ لَهُ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱.</ref>؛ خداوند برای او شرق و غرب زمین را فتح خواهد کرد. | :::::* [[امام باقر]] {{ع}} فرمود: {{عربی|"يَفْتَحُ اللَّهُ لَهُ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا"}}<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱.</ref>؛ خداوند برای او شرق و غرب زمین را فتح خواهد کرد. | ||
:::::* افزون بر آنچه گذشت، برخی دیگر از روایات از حکومت [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر حجاز، ایران، عراق، شام، روم، قسطنطنیه، ارمینیه، چین و بسیاری از کشورها خبر داده است»<ref>[[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۰۶-۱۰۸.</ref>. | :::::* افزون بر آنچه گذشت، برخی دیگر از روایات از حکومت [[حضرت مهدی]] {{ع}} بر حجاز، ایران، عراق، شام، روم، قسطنطنیه، ارمینیه، چین و بسیاری از کشورها خبر داده است»<ref>[[محمد جواد مروجی طبسی|مروجی طبسی، محمد جواد]]، [[بامداد بشریت (کتاب)|بامداد بشریت]]، ص ۱۰۶-۱۰۸.</ref>. | ||
==پرسشهای وابسته== | ==پرسشهای وابسته== |
نسخهٔ ۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۸:۱۴
آیا حکومت امام مهدی جهانی است؟ | |
---|---|
موضوع اصلی | بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت |
مدخل اصلی | مهدویت |
آیا حکومت امام مهدی جهانی است؟ یکی از پرسشهای مرتبط به بحث مهدویت است که میتوان با عبارتهای متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤالهای مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی مهدویت مراجعه شود.
عبارتهای دیگری از این پرسش
پاسخ نخست
- حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد مروجی طبسی، در کتاب «بامداد بشریت» در اینباره گفته است:
- «قرآن درباره جهانی شدن دین اسلام میگوید: هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ[۱]؛ او کسی است که رسولش را با هدایت و آیین حق فرستاد، تا آنها را بر همه آیینها غالب گرداند، هرچند مشرکان کراهت داشته باشند. با توجه به اینکه هنوز دین اسلام، دین تمام مردم جهان نشده است و وعده خداوند تخلف ناپذیر است، باید روزی برسد که این دین بر تمام جهان سایه افکند و این وعده ممکن نیست مگر با آمدن مهدی موعود (ع) که با تشکیل حکومت جهانی، دین اسلام را طبق وعده الهی، در جهان پیاده میکند.
- در قرآن آمده است: لَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ[۲]؛ در زبور، بعد از ذکر (تورات) نوشتیم: بندگان شایستهام وارث (حکومت) زمین خواهند شد. چون این وعده تاکنون تحقق نیافته است، بنابر روایات این وراثت به دست توانای امام مهدی (ع) تحقق خواهد یافت[۳].
- امام صادق (ع) در تفسیر آیه وَ لَهُ أَسْلَمَ مَنْ فِي السَّمَوَاتِ طَوْعاً وَ كَرْهاً؛ و تمام کسانی که در آسمانها و زمین هستند، از روی اختیار یا از روی اجبار، در برابر -فرمان- او تسلیماند، فرمود: "إِذَا قَامَ الْقَائِمُ لَا يَبْقَى أَرْضٌ إِلَّا نُودِيَ فِيهَا شَهَادَةُ أَنْ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ"[۴]؛ هنگام قیام قائم آل محمد (ع) جایی روی زمین نمیماند، مگر آنکه در آن شهادت به وحدانیت خدا داده خواهد شد.
- بنابر روایات بسیاری از پیامبر و ائمه معصومین (ع)، حضرت مهدی (ع) زمین را پر از عدل و داد خواهد کرد، همان گونه که پر از ظلم و جور شده بود. این روایات در تمام کتابهای سنی و شیعه آمده است.
- امام باقر (ع) فرمود: "يَفْتَحُ اللَّهُ لَهُ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا"[۵]؛ خداوند برای او شرق و غرب زمین را فتح خواهد کرد.
- افزون بر آنچه گذشت، برخی دیگر از روایات از حکومت حضرت مهدی (ع) بر حجاز، ایران، عراق، شام، روم، قسطنطنیه، ارمینیه، چین و بسیاری از کشورها خبر داده است»[۶].
پرسشهای وابسته
منبعشناسی جامع مهدویت
پانویس
- ↑ سوره توبه، آیه ۳۳.
- ↑ سوره انبیاء، آیه ۱۰۵.
- ↑ تفسیر قمی، ج ۲، ص ۷۷.
- ↑ تفسیر عیاشی ج ۱، ص ۱۸۳، بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۴۰.
- ↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۲۹۱.
- ↑ مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص ۱۰۶-۱۰۸.