شاهدان ولادت امام مهدی: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[شیعه]]، برای اثبات ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏، [[ادله]] فراوانی اقامه کرده است؛ از جمله آن‏ها گواهی افرادی است که در سخنان خود به حضور هنگام ولادت آن حضرت اشاره کرده‏‌اند: [[امام حسن عسکری]]{{ع}} در [[روایات]] فراوانی، به ولادت [[فرزند]] خود اشاره فرموده است<ref>ر. ک: محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج ۱، ص ۳۳۲، ح ۱۲؛ شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۳۴، ح ۲۰۳؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، ص ۵۲۴، ح ۴، ص ۴۳۱، ح ۸</ref>.  

*نیز [[حکیمه]] دختر [[امام جواد]] و عمه [[امام حسن عسکری]]{{ع}}،- از زنان والا [[مقام]] نزد [[امامان]]{{عم}} و کسی که به [[دستور]] [[امام عسکری]]{{ع}}، در شب ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}}‏ حضور داشت - [[روایات]] ولادت [[امام مهدی|حضرت مهدی]]{{ع}} را [[نقل]] کرده است<ref>  شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۴۲، ح ۱؛ همچنین ر. ک: شیخ طوسی، کتاب الغیبة، ص ۲۳۸؛ اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص ۴۴۹</ref>.  

*همچنین [[نسیم]] و [[ماریه]] دو تن از خدمتگزاران خانه [[امام عسکری]]{{ع}} از کسانی هستند که در شب ولادت، حضور داشته‏‌اند. ایشان گویند: چون‏ [[امام مهدی|صاحب الزّمان]] به [[دنیا]] آمد، دو زانو بر [[زمین]] نهاد و دو انگشت اشاره را به طرف [[آسمان]] بلند کرد. آن‏گاه [[عطسه]] کرد و فرمود: {{عربی|" الْحَمْدُ لِلَّهِ‏ رَبِ‏ الْعالَمِينَ‏ وَ صَلَّى‏ اللَّهُ‏ عَلَى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ‏ وَ سَلَّم‏‏‏‏"}}<ref>[[شیخ طوسی]]، کتاب الغیبة، ص ۲۴۴، ح ۲۱۱؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج ۲، باب ۴۲، ح ۵؛ همچنین ر. ک: راوندی، الخرائج و الجرایح، ج ۱۰، ص ۴۵۷، ح ۲</ref>. [[ستمکاران]] پنداشته‏‌اند که [[حجّت]] [[خدا]] از میان رفته است.