←مقدمه
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۲: | خط ۱۲: | ||
*احسان از جمله فضایلی است که در [[قرآن]] و [[روایات]] تأکید فراوانی بر آن شده است. "احسان" از ریشه "حُسن" به معنای [[زیبایی]] و [[نیکی]] است. در [[روایات]] دوگونه تعریف برای احسان ذکر شده است: | *احسان از جمله فضایلی است که در [[قرآن]] و [[روایات]] تأکید فراوانی بر آن شده است. "احسان" از ریشه "حُسن" به معنای [[زیبایی]] و [[نیکی]] است. در [[روایات]] دوگونه تعریف برای احسان ذکر شده است: | ||
#احسان به‌صورت عام که بنابر این تعریف، هر کار نیک، در هر شرایط و کیفیتی، احسان و [[نیکی]] شمرده می‌شود، از این رو [[امام علی]] {{ع}} هر معروفی را احسان می‌نامند. | #احسان به‌صورت عام که بنابر این تعریف، هر کار نیک، در هر شرایط و کیفیتی، احسان و [[نیکی]] شمرده می‌شود، از این رو [[امام علی]] {{ع}} هر معروفی را احسان می‌نامند. | ||
#احسان در مفهوم خاص، یعنی مصداق کار نیک. [[امام علی]] {{ع}} در تعریف [[عدل]] و احسان با توجّه به [[تفسیر]] [[آیه]] ۹۰ سوره نحل "[[خدا]] به [[عدل]] و احسان [[فرمان]] می‌دهد"، فرمود: "[[عدل]]، همان [[انصاف]] و احسان، همان [[بخشش]] است"<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۳۱</ref>. | #احسان در مفهوم خاص، یعنی مصداق کار نیک. [[امام علی]] {{ع}} در تعریف [[عدل]] و احسان با توجّه به [[تفسیر]] [[آیه]] ۹۰ سوره نحل "[[خدا]] به [[عدل]] و احسان [[فرمان]] می‌دهد"، فرمود: "[[عدل]]، همان [[انصاف]] و احسان، همان [[بخشش]] است"<ref>نهج البلاغه، حکمت ۲۳۱: {{متن حدیث|فِی قَوْلِهِ تَعَالَی [عَزَّ وَ جَلَ] {{متن قرآن|إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَالْإِحْسَانِ}}«به [[راستی]] [[خداوند]] به [[دادگری]] و [[نیکی]] کردن و ادای ([[حقّ]]) [[خویشاوند]]، [[فرمان]] می‌دهد و از کارهای زشت و ناپسند و افزونجویی، باز می‌دارد؛ به شما [[اندرز]] می‌دهد باشد که شما [[پند]] گیرید» سوره نحل، [[آیه]] ۹۰: الْعَدْلُ الْإِنْصَافُ وَ الْإِحْسَانُ التَّفَضُّل}}</ref>. | ||
==احسان در [[قرآن]]== | ==احسان در [[قرآن]]== | ||