*[[کسوف]] یعنی [[خورشید گرفتگی]]. [[خورشید گرفتگی]] پدیده آسمانی است که از آن در [[قرآن]] و [[روایات]] به نشانهای از نشانههای [[الهی]] یاد شده است؛ و آن زمانی است که سیاره [[ماه]] میان [[زمین]] و [[خورشید]] قرار میگیرد و قسمتی از [[زمین]] در سایه فرو خواهد رفت و در آن بخش [[خورشید]] [[پنهان]] میشود. اکنون این پدیده در محاسبات نجوم قابل [[پیشبینی]] است. این رویداد سماوی از چنان. دقتی برخوردار است که حکایت از نقطه بسیار پیچیده و دقیق میان اجرام آسمانی دارد و این خود [[دلیل]] [[قدرت خداوند]] و [[حکمت]] و [[علم]] گرداننده [[آسمان]] و [[زمین]] است؛ زیرا اگر اندکی تغییر در میان مدارهای موجود میان کرات و نیروی [[جاذبه]] آنان پدید آید به هیچ وجه نمیتوان این رویداد را [[پیشبینی]] کرد و [[نظم]] نقطه میان این اجرام به هم خواهد خورد.
*در [[روایات]] [[آخرالزمان]] [[خورشید گرفتگی]] و [[ماه گرفتگی]] یکی از نشانههای آن دوران خواهد بود. البته این گرفتگیها خلاف پیشبینیهای [[منجمان]] و ستارهشناسان خواهد بود.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۵۱۶.</ref>.
==خسوف در فرهنگنامه آخرالزمان==
*"خسوف" گرفتگی [[ماه]] است. گرفتگی [[ماه]] زمانی رخ خواهد داد که [[زمین]] در مدار گردش خود میان [[خورشید و ماه]] قرار گیرد و این سه [[جرم]] آسمانی در یک خط در راستای هم واقع شوند. در این حال سایه [[زمین]] بر روی [[ماه]] میافتد و [[مردم]] از روی [[زمین]] [[ماه]] را تاریک میبینند. در [[قرآن]] و [[روایات]] از این مسئله به عنوان نشانهای از نشانههای [[خداوند]] یاد شده است. [[منجمان]] امروزه این پدیده آسمانی را با فرمولهای مخصوص خود به طور دقیق [[محاسبه]] میکنند. یکی از علامتهای [[آخرالزمان]] را گرفتگی [[ماه]] و خوشید یاد نمودهاند، اما گرفتگیای که بر خلاف محاسبات ستارهشناسان است<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]] صفحه ۲۳۵.</ref>.