توبه: تفاوت میان نسخه‌ها

'''توبه''' به معنای بازگشت به سوی خداست<ref>[[مهدی احمدپور|احمدپور، مهدی]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۹ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]، ج۹، ص ۵۰ - ۵۸.</ref> یا به عبارتی، [[بازگشت از گناه]] به سوی [[اطاعت خدا]]. کسی که [[خدا]] را [[نافرمانی]] کند، [[گناه]] کرده است و باید زود توبه و [[استغفار]] کند و از [[خداوند]] [[آمرزش]] بخواهد تا بخشوده شود. در [[آیات]] بسیاری از [[قرآن]] به [[گناهکاران]] توصیه شده که به سوی [[خدا]] باز گردند تا از [[عذاب الهی]] ایمن شوند. توبه حالت [[پشیمانی]] است که در [[دل]] [[انسان]] پیش می‌آید و از کرده خود [[استغفار]] می‌کند. [[خداوند]] توبه‌کنندگان را [[دوست]] دارد و توبه را می‌پذیرد. توبه دریچه امیدی است که به روی [[انسان]] گشوده می‌شود تا [[ناامید]] از [[نجات]] و [[آمرزش]] نباشد و خطاهای گذشته را جبران کند. "توبه نَصوح"، توبه‌ای است جدّی و حتمی که [[انسان]] دوباره به [[گناه]] برنگردد و توبه‌اش را نشکند. "توبه" نام نهمین [[سوره]] [[قرآن]] نیز می‌باشد که به [[سوره]] [[برائت]] هم مشهور است و تنها سوره‌ای است که در آغاز آن "بسم [[الله]]" نیست و این [[سوره]] [[مظهر]] [[برائت]] از [[مشرکان]] و افشای چهره [[منافقان]] است<ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[ فرهنگ‌نامه دینی (کتاب)| فرهنگ‌نامه دینی]]، ص:۶۰.</ref>.