|
|
| خط ۲۰: |
خط ۲۰: |
|
| |
|
| ==[[ربیع]] و تقاضای [[مرگ]]== | | ==[[ربیع]] و تقاضای [[مرگ]]== |
| *از آنجا که [[ربیع]] دارای [[شخصیت]] ذاتی و مردی سیاست‌مدار بود، بعد از [[شهادت امیرمؤمنان]] [[علی]]{{ع}} [[حاکم]] [[خراسان]] و مورد [[احترام]] و اکرام [[معاویه]] بود. اما او هرگز حاضر به [[تملق]]گویی و [[چاپلوسی]] از [[معاویه]] نبود و حاضر هم نمی‌شد به [[مقام]] [[مقدس]] [[امیر مؤمنان علی]]{{ع}} توهین نماید.
| |
| از این‌رو کمترین [[نامه]] و مکاتبه‌ای با [[معاویه]] نداشت و تنها به موارد ضروری که ناچار می‌شد برای دفع [[مفسده]] و یا جلب منفعتی [[نامه]] به [[زیاد بن ابیه]] و یا به [[معاویه]] می‌نوشت تا آن‌که روزی [[زیاد بن ابیه]] نامه‌ای از طرف [[معاویه]] برای [[ربیع]] نوشت تا [[اموال]] را به نفع [[معاویه]] [[حفظ]] نماید، ولی [[ربیع]] مقابل [[دستور]] او [[ایستادگی]] کرد و [[اطاعت]] ننمود و گفت این [[اموال]] از [[بیت المال]] است نه از آن [[معاویه]]، و سپس از [[خدا]] تقاضای [[مرگ]] کرد.
| |
| *[[روایت]] است که [[ربیع]] از آن مجلس بیرون نرفته بود که [[خداوند]] دعایش را [[مستجاب]] کرد و از [[دنیا]] رفت<ref>ر.ک: عقد الفرید، ج۲، ص۳۷۳؛ شرح ابن ابی الحدید، ج۱۲، ص۳۶؛ اصول کافی، ج۱، ص۴۱۰ و نهج البلاغه، خطبه ۲۰۹.</ref>.
| |
| *[[وفات]] این [[شیعه]] [[راستین]] [[امیرالمؤمنین]]{{ع}} در سال ۵۱ [[هجری]] درست در همان سالی که [[حجر بن عدی]] به [[شهادت]] رسید، او نیز از [[دنیا]] رفت<ref>اسد الغابه، ج۲، ص۱۶۴ و شرح ابن ابی الحدید، ج۱۱، ص۳۷.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۵۲۴.</ref>
| |
|
| |
|
| == جستارهای وابسته == | | == جستارهای وابسته == |
