←دوران اموی
| خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
[[بنی شیبه]] معمولاً مورد [[تکریم]] [[خلفا]] بودند. از [[روابط]] آنها با [[خلفای اموی]] گزارشی در دست نیست؛ جز آنکه شیبه هنگام عطرآگین نمودن دیوارهای [[کعبه]] در روزگار [[معاویه]] شرکت داشت.<ref>کعبه و جامه آن، ص۲۷۸.</ref> نیز در دوره [[یزید بن معاویه]]، یکی از [[نوادگان]] ابی‌طلحه به نام [[یزید بن مسافع بن طلحه]] در [[قیام]] [[حره]] در [[مدینه]] به دست نیروهای شامی کشته شد.<ref>انساب الاشراف، ج۹، ص۴۰۴؛ جمهرة انساب العرب، ص۱۲۸؛ الاصابه، ج۶، ص۵۲۷.</ref> | [[بنی شیبه]] معمولاً مورد [[تکریم]] [[خلفا]] بودند. از [[روابط]] آنها با [[خلفای اموی]] گزارشی در دست نیست؛ جز آنکه شیبه هنگام عطرآگین نمودن دیوارهای [[کعبه]] در روزگار [[معاویه]] شرکت داشت.<ref>کعبه و جامه آن، ص۲۷۸.</ref> نیز در دوره [[یزید بن معاویه]]، یکی از [[نوادگان]] ابی‌طلحه به نام [[یزید بن مسافع بن طلحه]] در [[قیام]] [[حره]] در [[مدینه]] به دست نیروهای شامی کشته شد.<ref>انساب الاشراف، ج۹، ص۴۰۴؛ جمهرة انساب العرب، ص۱۲۸؛ الاصابه، ج۶، ص۵۲۷.</ref> | ||
بر پایه گزارشی، [[ولید بن عبدالملک]] ادعا نمود که هزینه‌های کعبه برعهده او است و نباید بنی شیبه هدایای کعبه را دریافت کنند. از این رو، [[تصمیم]] گرفت تا بنی شیبه را از تملک هدایای کعبه [[محروم]] کند. اما بنی شیبه با [[همکاری]] و مساعدت [[حجاج بن یوسف]]، [[ولید]] را قانع نمودند تا مانند پدرش [[عبدالملک]] آنها را همچنان از هدایای کعبه بهره‌مند سازد.<ref>انساب الاشراف، ج۸، ص۷۳؛ مسالک الابصار، ج۲۴، ص۴۰۱.</ref> | بر پایه گزارشی، [[ولید بن عبدالملک]] ادعا نمود که هزینه‌های کعبه برعهده او است و نباید بنی شیبه هدایای کعبه را دریافت کنند. از این رو، [[تصمیم]] گرفت تا بنی شیبه را از تملک هدایای کعبه [[محروم]] کند. اما بنی شیبه با [[همکاری]] و مساعدت [[حجاج بن یوسف]]، [[ولید]] را قانع نمودند تا مانند پدرش [[عبدالملک]] آنها را همچنان از هدایای کعبه بهره‌مند سازد.<ref>انساب الاشراف، ج۸، ص۷۳؛ مسالک الابصار، ج۲۴، ص۴۰۱.</ref> | ||
در [[حکومت]] [[خالد بن عبدالله قسری]] بر [[مکه]]<ref>انساب الاشراف، ج۹، ص۷۶.</ref> هنگامی که یکی از شخصیت‌های بنی شیبه او را از [[رفتار]] نادرستش بازداشت و [[نهی از منکر]] کرد، [[حکمران]] با وی [[تندی]] نمود و با نادیده گرفتن [[فرمان]] [[خلیفه]] درباره وی، او را ۱۰۰ ضربه تازیانه زد. با [[شکایت]] عبدالله به [[سلیمان بن عبدالملک]] وی [[دستور]] داد تا خالد را [[قصاص]] و دستانش را [[قطع]] کنند.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹؛ انساب الاشراف، ج۹، ص۴۰۵؛ جمهرة انساب العرب، ص۱۲۷.</ref> برخی از منابع، خودداری پرده‌دار از باز کردن در کعبه در هنگام غیر معمول برای خالد یا [[سرقت]] [[اموال]] [[حاجیان]] به دست آنها را [[دلیل]] [[خشم]] خالد دانسته‌اند.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج۳، ص۱۶۹-۱۷۰؛ تاریخ دمشق، ج۲۹، ص۱۷۱-۱۷۲.</ref> | در [[حکومت]] [[خالد بن عبدالله قسری]] بر [[مکه]]<ref>انساب الاشراف، ج۹، ص۷۶.</ref> هنگامی که یکی از شخصیت‌های بنی شیبه او را از [[رفتار]] نادرستش بازداشت و [[نهی از منکر]] کرد، [[حکمران]] با وی [[تندی]] نمود و با نادیده گرفتن [[فرمان]] [[خلیفه]] درباره وی، او را ۱۰۰ ضربه تازیانه زد. با [[شکایت]] عبدالله به [[سلیمان بن عبدالملک]] وی [[دستور]] داد تا خالد را [[قصاص]] و دستانش را [[قطع]] کنند.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹؛ انساب الاشراف، ج۹، ص۴۰۵؛ جمهرة انساب العرب، ص۱۲۷.</ref> برخی از منابع، خودداری پرده‌دار از باز کردن در کعبه در هنگام غیر معمول برای خالد یا [[سرقت]] [[اموال]] [[حاجیان]] به دست آنها را [[دلیل]] [[خشم]] خالد دانسته‌اند.<ref>اخبار مکه، فاکهی، ج۳، ص۱۶۹-۱۷۰؛ تاریخ دمشق، ج۲۹، ص۱۷۱-۱۷۲.</ref> | ||
از رابطه بنی شیبه با دیگر خلفای اموی گزارشی در دست نیست؛ جز آنکه آورده‌اند که [[نبیه بن وهب شیبی]]، یکی از [[فقیهان]]، در [[فتنه]] دوران [[خلافت]] [[ولید بن یزید]] کشته شد.<ref>انساب الاشراف، ج۹، ص۴۱۴.</ref> در این [[زمان]]، [[بنی شیبه]] [[امام باقر]]{{ع}} را که با فتواهایش درباره دست‌اندازی آنها به [[هدایا]] و نذورات [[کعبه]] واکنش نشان می‌داد، به‌گمراهی و [[بدعت‌گذاری]] متهم کردند. در برابر، [[امام]] آنان را سارقانی دانست که اگر [[قدرت]] یابد، دستان آنها را به [[جرم]] [[سرقت]] [[اموال]] کعبه [[قطع]] خواهد کرد<ref>الکافی، ج۴، ص۲۴۲.</ref>.<ref>[[سید رضا هدایتی|هدایتی، سید رضا]]، [[بنی شیبه (مقاله)|مقاله «بنی شیبه»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۸۹-۳۹۱.</ref> | از رابطه بنی شیبه با دیگر خلفای اموی گزارشی در دست نیست؛ جز آنکه آورده‌اند که [[نبیه بن وهب شیبی]]، یکی از [[فقیهان]]، در [[فتنه]] دوران [[خلافت]] [[ولید بن یزید]] کشته شد.<ref>انساب الاشراف، ج۹، ص۴۱۴.</ref> در این [[زمان]]، [[بنی شیبه]] [[امام باقر]]{{ع}} را که با فتواهایش درباره دست‌اندازی آنها به [[هدایا]] و نذورات [[کعبه]] واکنش نشان می‌داد، به‌گمراهی و [[بدعت‌گذاری]] متهم کردند. در برابر، [[امام]] آنان را سارقانی دانست که اگر [[قدرت]] یابد، دستان آنها را به [[جرم]] [[سرقت]] [[اموال]] کعبه [[قطع]] خواهد کرد<ref>الکافی، ج۴، ص۲۴۲.</ref>.<ref>[[سید رضا هدایتی|هدایتی، سید رضا]]، [[بنی شیبه (مقاله)|مقاله «بنی شیبه»]]، [[دانشنامه حج و حرمین شریفین ج۴ (کتاب)|دانشنامه حج و حرمین شریفین]]، ج۴، ص:۳۸۹-۳۹۱.</ref> | ||