رعایت عدالت: تفاوت میان نسخه‌ها

*[[پیامبر]]{{صل}} برای اجرای بهتر [[عدالت]] در [[جامعه]] و رفع خصومت‌ها ساختاری را برای [[قضاوت]] و [[دادرسی]] پدید آورد و خود، نخستین [[قاضی]] [[حکومت اسلامی]] بود. او که خود در نگاه کردن به اطرافیانش نیز [[عدالت]] می‌ورزید<ref>۲۵. کلینی، الکافی، ج ۸، ص ۲۶۸؛ ورام ابن ابی فراس، مجموعه ورام، ج ۲، ص ۱۷۶ و فقه الرضا{{ع}}، ص ۳۵۵.</ref>، نماد کاملی از [[قضاوت]] صحیح و عادلانه در [[جامعه]] بود. برای نمونه، در [[فتح مکه]] وقتی زنی از اشراف [[قبیله]] بنی مخزوم چیزی را دزدید و از نظر [[قضایی]] جرمش آشکار شد، [[خویشاوندان]] آن [[زن]] که [[اجرای حد]] را برای [[شرافت]] قبیله‌ای خود زیانبار می‌دیدند، [[اسامه بن زید]] را که نزد [[پیامبر]]{{صل}} ارج و [[قربی]] داشت، به [[شفاعت]] وادار کردند؛ اما همین که [[اسامه]] زبان به [[شفاعت]] گشود، آن [[حضرت]] خشمگین شد و فرمود: "مگر می‌توان حدود و [[قانون]] را [[اجرا]] نکرد؟" و فوراً [[دستور]] مجازات را صادر کرد و نیز فرمود: "[[اقوام]] پیشین به سقوط دچار شدند؛ زیرا در [[اجرای قانون]] [[تبعیض]] روا می‌داشتند. قسم به خدایی که جانم در دست اوست! در [[اجرای قانون]] درباره هیچ کس کوتاهی و [[سستی]] نمی‌کنم؛ اگرچه [[مجرم]] از [[نزدیکان]] من باشد"<ref>البخاری، صحیح، ج ۴، ص ۱۵۰ - ۱۵۱؛ ابن سعد، الطبقات الکبری، ج ۴، ص ۵۲؛ مسلم نیشابوری، صحیح، ج ۵، ص ۱۱۴، اسحاق بن راهویه، مسند ابن راهویه، ج ۲، ص ۲۳۵ - ۲۳۶؛ نعمان بن محمد تمیمی مغربی، دعائم الاسلام، ج ۲، ص ۴۴۲ و المستدرک الوسائل، ج ۱۸، ص ۷.</ref><ref> [[فاطمه پهلوان‌پور|پهلوان‌پور، فاطمه]]، [[فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم (کتاب)|فرهنگنامه سیره پیامبر اعظم]]، ص ۵۳۳-۵۳۴.</ref>.