بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
==نکاتی دربارۀ [[همسران پیامبر]]== | ==نکاتی دربارۀ [[همسران پیامبر]]== | ||
===سرگذشت بد شماری از زنان پیامبر=== | ===سرگذشت بد شماری از زنان پیامبر=== | ||
جریان [[فریب خوردن]] زنی به نام سنیَ یا سناه<ref>احمد بن محمد اشعری قمی، النوادر، ص۱۰۳؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱.</ref> از [[قبیله | جریان [[فریب خوردن]] زنی به نام سنیَ یا سناه<ref>احمد بن محمد اشعری قمی، النوادر، ص۱۰۳؛ محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱.</ref> از [[قبیله عامر بن صعصه]] که پیامبر{{صل}} با او [[ازدواج]] کرده بود و بسیار [[زیبا]] بود. [[عایشه]] و [[حفصه]] به جهت [[زیبایی]] برای او نقشه کشیدند و در دام آن دو گرفتار شد. پیامبر{{صل}} او را رها کرد و به او [[دستور]] داد به خانهاش باز گردد و او را [[طلاق]] داد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱. از این گزارش استفاده میشود نام زن فریب خورده سناه بود و زینب دختر ابی جون به سبب اظهاراتش که نشانه عدم ایمان به رسالت است او را بازگردانده است. علامه مجلسی او را اسماء دختر نعمان دانسته (مرآة العقول، ج۲۰، ص۱۲۴). ابن عبدالبر (الاستیعاب، ج۴، ص۱۷۸۳) اختلاف اقوال را دراین باره نقل کرده است و اسماء را به نقلی از قبیله بنی جون دانسته است.</ref>. [[زن]] کندی، [[زینب]] دختر ابی جون بعد از [[مرگ]] [[ابراهیم]] فرزند [[رسول خدا]]{{صل}} که مادرش [[ماریه قبطیه]] بود، گفت: او اگر [[پیامبر]] بود، پسرش نمیمرد. پیامبر{{صل}} او را به خانهاش فرستاد. وقتی [[ابوبکر]] به [[خلافت]] رسید، این دو ([[سنی]] و زینب) خواستگار داشتند. ابوبکر پیشنهاد کرد یا [[همسر پیامبر]] باقی بمانند و در [[حجاب]] قرار گیرند یا با دیگری [[ازدواج]] کنند. آنان ازدواج را پذیرفتند. شوهر یکی به جزام و دیگری به [[جنون]] [[مبتلا]] شد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۱۹.</ref> | ||
===[[ولیمه ازدواج]]=== | ===[[ولیمه ازدواج]]=== | ||
دادن [[ولیمه در عروسی]] [[مستحب]] است. هنگامی که پیامبر{{صل}} با [[میمونه دختر حارث]] ازدواج کرد، غذایی از نوع سویق ولیمه داد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۳۶۸: {{متن حدیث|إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صحِينَ تَزَوَّجَ مَيْمُونَةَ بِنْتَ الْحَارِثِ أَوْلَمَ عَلَيْهَا وَ أَطْعَمَ النَّاسَ الْحَيْسَ}}.</ref>. پیامبر{{صل}} با او در عمرةالقضاء ازدواج کرد و [[مراسم]] زفاف بعد از [[عمره]] در سرَف زیر قبهای برگزار شد. [[میمونه]] در سال ۵۱ در سرف درگذشت و همانجا [[دفن]] شد<ref>ابن عبدالبر، الإستیعاب، ج۴، ص۱۹۱۵-۱۹۱۸؛ ابن حجر، الإصابه، ج۸، ص۳۲۴.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۲۱.</ref> | دادن [[ولیمه در عروسی]] [[مستحب]] است. هنگامی که پیامبر{{صل}} با [[میمونه دختر حارث]] ازدواج کرد، غذایی از نوع سویق ولیمه داد<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۳۶۸: {{متن حدیث|إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صحِينَ تَزَوَّجَ مَيْمُونَةَ بِنْتَ الْحَارِثِ أَوْلَمَ عَلَيْهَا وَ أَطْعَمَ النَّاسَ الْحَيْسَ}}.</ref>. پیامبر{{صل}} با او در عمرةالقضاء ازدواج کرد و [[مراسم]] زفاف بعد از [[عمره]] در سرَف زیر قبهای برگزار شد. [[میمونه]] در سال ۵۱ در سرف درگذشت و همانجا [[دفن]] شد<ref>ابن عبدالبر، الإستیعاب، ج۴، ص۱۹۱۵-۱۹۱۸؛ ابن حجر، الإصابه، ج۸، ص۳۲۴.</ref>.<ref>[[علی اکبر ذاکری|اکبر ذاکری، علی]]، [[درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه (کتاب)|درآمدی بر سیره معصومان در کتابهای چهارگانه شیعه]]، ص ۲۲۱.</ref> |