عمرو بن عاص: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت'
جز (جایگزینی متن - 'موقعیت' به 'موقعیت')
خط ۱۰: خط ۱۰:
*در سال ۳۸ [[هجری]]، [[معاویه]]، [[عمرو عاص]] را به‌سوی [[مصر]] فرستاد تا با [[کارگزار]] [[امام]]، [[محمد بن ابی‌بکر]]، بجنگد. وی نیز [[محمد بن ابی‌بکر]] را به طرز فجیعی به [[قتل]] رساند و بر [[سرزمین]] [[مصر]]، آرزوی دیرینه خویش، [[دست]] یافت. وی تا پایان [[عمر]] در آن [[سرزمین]] [[حکومت]] کرد. سرانجام در سال ۴۲ [[هجری]] [[وفات]] یافت. [[امام علی]]{{ع}} در نامه‌ای به او، وضع و [[عاقبت]] شوم او را برایش تشریح می‌کند<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۹</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 591-592.</ref>.
*در سال ۳۸ [[هجری]]، [[معاویه]]، [[عمرو عاص]] را به‌سوی [[مصر]] فرستاد تا با [[کارگزار]] [[امام]]، [[محمد بن ابی‌بکر]]، بجنگد. وی نیز [[محمد بن ابی‌بکر]] را به طرز فجیعی به [[قتل]] رساند و بر [[سرزمین]] [[مصر]]، آرزوی دیرینه خویش، [[دست]] یافت. وی تا پایان [[عمر]] در آن [[سرزمین]] [[حکومت]] کرد. سرانجام در سال ۴۲ [[هجری]] [[وفات]] یافت. [[امام علی]]{{ع}} در نامه‌ای به او، وضع و [[عاقبت]] شوم او را برایش تشریح می‌کند<ref>نهج البلاغه، نامه ۳۹</ref><ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 591-592.</ref>.


*وی [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} و [[مسلمانان]] را بسیار آزرد. از تعقیب‌کنندگان [[مهاجران]] [[حبشه]] بود. تا [[سال ۸ هجری]] در صف [[مشرکان]] بود. در زمان خلفای پیش از [[امام علی|امیر مؤمنان]]، [[موقعیت]] و [[حکومت]] داشت، به [[معاویه]] پیوست و در [[جنگ صفین]]، [[فرمانده سپاه]] و [[مشاور]] [[معاویه]] در [[جنگ]] با [[امام علی|علی]]{{ع}} بود. دشمنی‌های او با [[خاندان رسالت]] و [[مکر]] و خدعۀ او بیش از آن است که به شمار آید. در [[نهج البلاغه]]، سخنان متعدّدی از [[امام علی|امیر مؤمنان]] دربارۀ او و [[سیاست]] مکّارانه و [[نفاق]] و [[پلیدی]] او [[نقل]] شده است، از جمله [[خطبۀ ۸۴]]({{عربی|عجبا لابن النّابغة...}}) و نامۀ ۳۹. وی در ایجاد جوّ [[تبلیغاتی]] علیه [[امام]]، تلاش بسیار می‌کرد تا [[حکومت علوی]] را به مشکل دچار سازد. او در سال ۴۳ درگذشت، در حالی که نزد پسرش اعتراف می‌کرد که برای [[آبادانی]] دنیای [[معاویه]]، [[دین]] خود را تباه کرده و آخرتش را از دست داده است<ref>موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۵ ص ۳۲۴</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۲۵.</ref>.
*وی [[پیامبر خاتم|پیامبر خدا]]{{صل}} و [[مسلمانان]] را بسیار آزرد. از تعقیب‌کنندگان [[مهاجران]] [[حبشه]] بود. تا [[سال ۸ هجری]] در صف [[مشرکان]] بود. در زمان خلفای پیش از [[امام علی|امیر مؤمنان]]، موقعیت و [[حکومت]] داشت، به [[معاویه]] پیوست و در [[جنگ صفین]]، [[فرمانده سپاه]] و [[مشاور]] [[معاویه]] در [[جنگ]] با [[امام علی|علی]]{{ع}} بود. دشمنی‌های او با [[خاندان رسالت]] و [[مکر]] و خدعۀ او بیش از آن است که به شمار آید. در [[نهج البلاغه]]، سخنان متعدّدی از [[امام علی|امیر مؤمنان]] دربارۀ او و [[سیاست]] مکّارانه و [[نفاق]] و [[پلیدی]] او [[نقل]] شده است، از جمله [[خطبۀ ۸۴]]({{عربی|عجبا لابن النّابغة...}}) و نامۀ ۳۹. وی در ایجاد جوّ [[تبلیغاتی]] علیه [[امام]]، تلاش بسیار می‌کرد تا [[حکومت علوی]] را به مشکل دچار سازد. او در سال ۴۳ درگذشت، در حالی که نزد پسرش اعتراف می‌کرد که برای [[آبادانی]] دنیای [[معاویه]]، [[دین]] خود را تباه کرده و آخرتش را از دست داده است<ref>موسوعة الامام علی بن ابی طالب، ج ۵ ص ۳۲۴</ref><ref>[[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۴۲۵.</ref>.


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
۲۱۸٬۲۲۷

ویرایش