←ایمان و شرک
| خط ۳۸: | خط ۳۸: | ||
====ایمان و شرک==== | ====ایمان و شرک==== | ||
{{همچنین ببینید|شرک در قرآن}} | {{همچنین ببینید|شرک در قرآن}} | ||
گرچه ایمان مستلزم [[تصدیق]] [[خداوند متعال]] و [[نبوت]] فرستادگان و کتاب‌های آسمانی و دیگر ارکان [[دینی]] است و با [[شرک]] [[سازگاری]] ندارد؛ اما در برخی از [[آیات]] نشانه‌هایی از جمع میان ایمان و نوعی [[شرک]] یافت می‌شود: {{متن قرآن|وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَهُم مُّشْرِكُونَ}}<ref>و بیشتر آنها که (در ظاهر) به خداوند ایمان می‌آورند (در باطن همچنان) مشرکند؛ سوره یوسف، آیه: ۱۰۶.</ref>. این [[شرک]] که از آن به «شرک خفی» تعبیر می‌شود، هم ممکن است در عمل به صورت [[نافرمانی]] ظاهر شود و هم در [[فکر]] و [[عقیده]] به صورت [[شک]] و تردید در برخی از [[صفات الهی]]؛ بر این اساس همچنان‌که ایمان از نظر بسیاری دارای مراتب و درجاتی است<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۸، ص۲۵۹ـ۲۶۰؛ قاضی عبدالجبار، شرح الاصول الخمسه، ص۴۷۸.</ref>، [[شرک]] نیز مراتبی دارد. بسیاری از [[مفسران]] در ذیل این [[آیه]] از نوعی [[شرک]] در [[طاعت]] یاد کرده‌اند<ref>قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۱، ص۳۸۶؛ عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج۲، ص۲۰۰؛ سید رضی، حقائق‌التأویل، ص۴۹۷.</ref> که موجب [[کفر]] نمی‌شود<ref> طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۴۱۰.</ref>. | گرچه ایمان مستلزم [[تصدیق]] [[خداوند متعال]] و [[نبوت]] فرستادگان و کتاب‌های آسمانی و دیگر ارکان [[دینی]] است و با [[شرک]] [[سازگاری]] ندارد؛ اما در برخی از [[آیات]] نشانه‌هایی از جمع میان ایمان و نوعی [[شرک]] یافت می‌شود: {{متن قرآن|وَمَا يُؤْمِنُ أَكْثَرُهُمْ بِاللَّهِ إِلاَّ وَهُم مُّشْرِكُونَ}}<ref>و بیشتر آنها که (در ظاهر) به خداوند ایمان می‌آورند (در باطن همچنان) مشرکند؛ سوره یوسف، آیه: ۱۰۶.</ref>. این [[شرک]] که از آن به «شرک خفی» تعبیر می‌شود، هم ممکن است در عمل به صورت [[نافرمانی]] ظاهر شود و هم در [[فکر]] و [[عقیده]] به صورت [[شک]] و تردید در برخی از [[صفات الهی]]؛ بر این اساس همچنان‌که ایمان از نظر بسیاری دارای مراتب و درجاتی است<ref>طباطبایی، سید محمدحسین، المیزان، ج۱۸، ص۲۵۹ـ۲۶۰؛ قاضی عبدالجبار، شرح الاصول الخمسه، ص۴۷۸.</ref>، [[شرک]] نیز مراتبی دارد. بسیاری از [[مفسران]] در ذیل این [[آیه]] از نوعی [[شرک]] در [[طاعت]] یاد کرده‌اند<ref>قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر قمی، ج۱، ص۳۸۶؛ عیاشی، محمد بن مسعود، تفسیر عیاشی، ج۲، ص۲۰۰؛ سید رضی، حقائق‌التأویل، ص۴۹۷.</ref> که موجب [[کفر]] نمی‌شود<ref> طبرسی، فضل بن حسن، مجمع البیان، ج۵، ص۴۱۰.</ref>.<ref>[[علی رضا عصیانی|عصیانی، علی رضا]]، [[ایمان - عصیانی (مقاله)|مقاله «ایمان»]]، [[دانشنامه معاصر قرآن کریم (کتاب)|دانشنامه معاصر قرآن کریم]].</ref> | ||
====ایمان و کفر==== | ====ایمان و کفر==== | ||