زن در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

قرآن کریم در مورد جایگاه و کارکرد [[اجتماعی]] زن از دو [[تشبیه]] جالب توجه و [[تأمل]] برانگیز استفاده کرده است: نخست، [[تشبیه]] زن و مرد به [[لباس]] یکدیگر در [[آیه]] «هُنَّ لِباسٌ لَکُم واَنتُم لِباسٌ لَهُنَّ» (بقره / ۲، ۱۸۷) است که به نقش همسری زن و مرد مربوط می‌شود. این آیه ظاهرا به این نکته اشاره دارد که همان گونه که لباس، [[زشتی‌ها]] و شرمگاه‌های [[بدن انسان]] را می‌پوشاند و باعث [[زینت]] و [[حفظ]] آبروی وی می‌گردد، زن و شوهر نیز از جهت ارضای متقابل [[غریزه جنسی]] و جلوگیری از [[انحرافات]] و زشتی‌ها همدیگر را می‌پوشانند و به این ترتیب، زینتی برای یکدیگر تلقی می‌شوند؛<ref>المیزان، ج ۲، ص ۴۴؛ کنزالدقائق، ج ۲، ص ۲۵۲؛ فی ظلال القرآن، ج ۱، ص ۱۷۴ ـ ۱۷۵.</ref> اما برخی از [[مفسران]]، واژه لباس را به معنای «سَکن» (مایه سکون و [[آرامش]]) گرفته‌اند؛ چنان که لباس در آیه «وجَعَلنَا الَّیلَ لِباسـا» ([[نبأ]] / ۷۸، ۱۰) را به این معنا دانسته‌اند.<ref> مجمع البیان، ج ۲، ص ۵۰۵؛ زادالمسیر، ج۱، ص ۱۴۸؛ الدر المنثور، ج ۱، ص ۱۹۸.</ref> مورد دوم نیز [[تشبیه]] [[زنان]] به کشتزار در [[آیه]] «نِساؤُکُم حَرثٌ لَکُم فَأتوا حَرثَکُم اَنّی شِئتُم» (بقره / ۲، ۲۲۳) است که با نقش [[مادری]] [[زن]] [[ارتباط]] دارد. مفاد این آیه نیز آن است که زنان برای [[جامعه انسانی]] به مثابه کشتزار برای افرادند، پس همچنان که افراد [[انسان]] برای پرورش دانه‌های خوراکی و تهیه مواد غذایی در جهت [[حفظ]] [[حیات]] خود به کشتزار نیاز دارند، جامعه انسانی برای تداوم نوع [[بشر]] به زنان [[نیازمند]] است، زیرا [[خداوند]] متعالی تکوّن انسان و شکل‌گیری [[جسمانی]] او در این [[جهان]] را در رحِم [[زن]] قرار داده است.<ref>المیزان، ج۲، ص۲۱۳ـ۲۱۴؛ المنیر، ج۲، ص ۳۰۰.</ref>.<ref>[[حسین بستان|بستان، حسین]]، [[زن (مقاله)|مقاله «زن»]]، [[ دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۴ (کتاب)|دائرة المعارف قرآن کریم ج۱۴]]</ref>