لقب در علوم قرآنی: تفاوت میان نسخه‌ها

===[[القاب]] مردان [[ناصالح]]===

در [[قرآن کریم]] نام برخی از پیشینیان ذکر شده است و ما تنها نام [[صالحان]] و [[مؤمنان]] را ذکر می‌کنیم:

# [[عمران]]: این اسم سه بار در [[قرآن]] آمده است. در دو مورد منظور از آن، [[پدر]] [[حضرت مریم]] است، و در یک مورد دیگر نیز ممکن است منظور پدر حضرت مریم{{س}} یا پدر [[حضرت موسی]]{{ع}} باشد؛ چون نام پدر حضرت موسی{{ع}} نیز عمران بوده است.

# [[لقمان]]: مردی صالح، متفکر و [[حکیم]] بود. برخی او را [[پیامبر]] دانسته‌اند. قرآن او را مردی [[خداشناس]] و [[پدری]] [[دلسوز]] و فرزانه معرفی می‌کند. نام وی دو بار در قرآن و در [[آیات]] {{متن قرآن|وَلَقَدْ آتَيْنَا لُقْمَانَ الْحِكْمَةَ أَنِ اشْكُرْ لِلَّهِ وَمَنْ يَشْكُرْ فَإِنَّمَا يَشْكُرُ لِنَفْسِهِ وَمَنْ كَفَرَ فَإِنَّ اللَّهَ غَنِيٌّ حَمِيدٌ}}<ref>«و به راستی ما به لقمان فرزانگی  داده‌ایم، که خداوند را سپاس گزار! و هر که سپاس گزارد به سود خویش سپاس گزارده است؛ و هر که ناسپاسی ورزد خداوند، بی‌نیازی ستوده است» سوره لقمان، آیه ۱۲.</ref>، {{متن قرآن|وَإِذْ قَالَ لُقْمَانُ لِابْنِهِ وَهُوَ يَعِظُهُ يَا بُنَيَّ لَا تُشْرِكْ بِاللَّهِ إِنَّ الشِّرْكَ لَظُلْمٌ عَظِيمٌ}}<ref>«و (یاد کن) آنگاه را که لقمان به پسرش- در حالی که بدو اندرز می‌داد- گفت: پسرکم! به خداوند شرک مورز که شرک، ستمی سترگ است» سوره لقمان، آیه ۱۳.</ref> [[سوره لقمان]] (سوره‌ای به نام وی) آمده است.