همسران پیامبر خاتم: تفاوت میان نسخه‌ها

# [[خدیجه دختر خویلد]]: خدیجه از [[بانوان]] نامور و ثروتمند [[حجاز]] بود، بانویی [[خردمند]] و [[شریف]] که مردان با [[ثروت]] او [[تجارت]] می‌‎کردند. نخستین زنی بود که [[مسلمان]] شد و به تعبیر [[پیامبر اکرم]]{{صل}} یکی از چهار [[زن]] برگزیدۀ خداست. [[حضرت زهرا]]{{س}} ثمرۀ [[ازدواج پیامبر]] با اوست. [[خدیجه]] سه سال پیش از [[هجرت]] در سن ۶۵ سالگی، در [[مکه]] درگذشت و در [[قبرستان ابوطالب]] مدفون شد.

# [[عایشه دختر ابی بکر]] از [[تیم]]: [[عایشه]] دختر [[ابوبکر]] در سال [[قبل از هجرت]] متولد شد و [[سال دوم هجری]] به [[ازدواج پیامبر اکرم]]{{صل}} درآمد و ۹ سال در [[خدمت]] ایشان بود. او گرچه از مخالفین سرسخت [[خلیفه سوم]] بود، تا آنجا که به [[کفر]] او [[شهادت]] می‌داد، اما هنگامی‌که از [[بیعت مردم با امام علی]]{{ع}} با خبر شد، با [[تغییر]] موضع و بهانه‌ای واهی، دم از [[خون‌خواهی عثمان]] زد و علیه [[امام]] به‌پا خاست.  [[وفات]] عایشه را روز ۱۷ [[رمضان]] و بین سال‌های ۵۶ تا ۵۸ [[هجری]] [[ثبت]] کرده‌اند<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص ۵۳۷-۵۳۸؛ [[جواد محدثی|محدثی، جواد]]، [[فرهنگ غدیر (کتاب)|فرهنگ غدیر]]، ص۳۷۸.</ref>.

# [[حفصه دختر عمر]] از [[بنی عدی]]: [[حفصه]] دختر [[عمر بن خطاب]] چهارمین [[همسر رسول خدا]]{{صل}} و یکی از پنج [[همسر]] [[قریشی]] آن [[حضرت]] شمرده می‌شود. او که همراه همسرش از [[نخستین مسلمانان]] و [[مهاجران به حبشه]] بود پس از [[مرگ]] شوهر، در [[مدینه]] به [[افتخار]] همسری [[پیامبر]] رسید. [[حفصه]]، چه در دوران [[حیات]] [[رسول الله]]{{صل}} و چه پس از [[وفات]] آن [[حضرت]]، کارنامه درخشانی از خود به جا نگذاشت. وی در سال ۴۵ [[هجری]] در زمان [[حکومت معاویه]] در سن شصت سالگی در [[مدینه]] از [[دنیا]] رفت.

# [[ام سلمه]] دختر ابو [[امیه]] از [[بنی مخزوم]]: [[ام سلمه]] از نخستین زنانی بود که [[مسلمان]] شد. ابتدا [[همسر]] [[ابی‌ سلمه عبدالله بن عبدالأسد بن هلال مخزومی]] بود که به [[حبشه]] [[هجرت]] کردند، پس از مدتی به [[مکه]] بازگشته و از آنجا به [[مدینه]] [[هجرت]] کردند. پس از [[شهادت]] [[ابوسلمه]] در [[سال چهارم هجری]] با [[رسول خدا]]{{صل}} [[ازدواج]] کرد و هفت سال با آن [[حضرت]] [[زندگی]] نمود. ایشان از نظر [[دینداری]] و [[خردمندی]]، یکی از [[برترین]] [[زنان پیامبر]]{{صل}} بودند. وی پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}} نیز روزگاری دراز زنده بود و در سال [[وفات]] او [[اختلاف]] نظر وجود دارد.

# [[ام حبیب]] (یا حبیبه) [[دختر ابوسفیان]] از [[بنی امیه]]: [[ام‌حبیبه]] دختر [[ابوسفیان]] و نامش "رَمَله" بوده است. او هفده سال [[پیش از بعثت]] در [[مکه]] به [[دنیا]] آمد. [[پیش از بعثت]] با [[عبیدالله بن جحش اسدی]] [[ازدواج]] کرد. پس از [[بعثت پیامبر]]{{صل}} از نخستین کسانی بود که [[ایمان]] آورد و به [[حبشه]] [[هجرت]] کرد. شوهرش در [[حبشه]] از [[مسلمانی]] برگشت و [[نصرانی]] شد اما او بر [[آیین اسلام]] باقی ماند. [[ام‌حبیبه]] [[عزلت]] گزیده بود تا اینکه [[پیامبر]]{{صل}} در سال شش یا هفت [[هجری]] از او خواستگاری کرد. از او و احوالش پس از [[وفات پیامبر اکرم]]{{صل}} خبر چندانی در دست نیست منتها روی [[خوشی]] به [[اهل بیت پیامبر]]{{صل}} به ویژه [[علی]]{{ع}} نشان نمی‌داده است. وی در سال ۴۴ [[هجری]] در سن ۷۴ سالگی در [[مدینه]] در [[گذشت]].

# [[زینب دختر جحش]] از [[بنی اسد]]: [[زینب بنت جحش]] از [[زنان]] مشهور [[صدر اسلام]] و از [[همسران رسول خدا]]{{صل}} بود. او زنی [[کریم]]، شریف‌النسب، [[پارسا]] و پاکدامن و به [[جود]] و [[بخشش]] شهره بود؛ به همین لحاظ از کریم‌ترین [[زنان پیامبر]]{{صل}} شمرده می‌شود. او از متقدمان [[اسلام]] و از اول [[مهاجران]] به شمار می‌رود. وی در سال بیست [[هجری]] در [[مدینه]] [[وفات]] کرد و در [[بقیع]] به [[خاک]] سپرده شد.

# [[میمونه دختر حارث]] از [[بنی هلال]]: [[میمونه دختر حارث بن حزن بن بجیر هلالی]] از [[همسران]] [[عرب]] غیر [[قریش]] و آخرین همسری بود که [[رسول خدا]]{{صل}} او را در [[سال هفتم هجری]] به [[عقد]] خویش درآوردند. ایشان قبل از [[اسلام]] و در زمان [[جاهلیت]] به همسری [[مسعود بن عمرو بن عمیر ثقفی]] درآمد؛ اما پس از چندی از وی جدا شد و با [[ابورهم بن عبدالعزی]] [[ازدواج]] کرد و تا زمان [[مرگ]] ابورهم با او همراه بود. بخشیدنِ خود به [[رسول خدا]]{{صل}} نشان از [[عظمت]] خُلق، [[صدق]] [[ایمان]] و [[بی‌آلایشی]] سیره‌اش دارد. پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}} از او و احوالش اطلاع چندانی وجود ندارد. برخی [[روایات]] [[نقل]] شده است که حکایت از ارادتِ خاص آن بانو، نسبت به ساحت [[مقدّس]] [[علی]]{{ع}} دارد.  

# [[سوده دختر زمعه]] از بنی اسد: [[سوده]]، دختر [[زمعة بن قیس بن عبدشمس بن عبدود]] است. ایشان قبل از [[اسلام]] به [[ازدواج]] پسر عمویش در آمد و با [[ظهور اسلام]] از اولین کسانی بود که به [[پیغمبر]] [[خدا]]{{صل}} [[ایمان]] آورد و با [[حضرت]] [[بیعت]] کرد. چندی بعد همسرش در [[مکه]] [[وفات]] کرد و مدتی پس از [[وفات خدیجه]]{{س}} با [[پیامبر اکرم]]{{صل}} [[ازدواج]] کرد. [[سوده دختر زمعه]] به عنوان زنی [[روزه‌دار]]، [[شب]] زنده‌دار و ... یاد شده است. او پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}}، [[خانه‌نشین]] شد و [[حج]] نرفت تا اینکه [[وفات]] کرد.

# [[صفیه بنت حیی بن اخطب]] از [[بنی اسرائیل]] و [[یهود]]: [[صفیه دختر حیی بن اخطب]] از تیره [[یهودیان بنی‌نضیر]] بود. در جریان [[فتح]] قلعه قموص از قلعه‌های هفت‌گانه [[خیبر]]، زنانی از جمله [[صفیه دختر حیی بن اخطب]] به [[اسارت]] گرفته شدند. [[پیامبر]] ردای خویش را بر او افکند و [[مسلمانان]] متوجه شدند [[حضرت]]، او را برای خود [[برگزیده]] است. [[حضرت]]، [[اسلام]] را بر او عرضه کرد و [[صفیه]] قبول کرد. در [[تاریخ]] از او به عنوان زنی جمیله، فاضله، عاقله و حلیمه یاد شده است. از او و احوالش پس از [[وفات پیامبر]]{{صل}}، خبر چندانی در دست نیست و در سال ۵۰ ق در [[مدینه]] در [[گذشت]].

# [[جویریه دختر حارث]]: جویریه دختر [[حارث بن ابی ضرار]] از [[طایفه]] [[بنی مصطلق]] و [[همسر]] [[مسافع بن صفوان مصطلقی]] که در [[جنگ]] مریسیع کشته شد. جویریه در [[سال ششم هجرت]] در [[جنگ]] [[مسلمانان]] با بنی مصطلق [[اسیر]] شد. وی در بیست سالگی به همسری [[رسول خدا]]{{صل}} درآمد و جزء [[برترین]] [[زنان]] پیامبر{{صل}} در [[ادب]] و [[فصاحت]] بوده است. وی پنج سال با [[رسول خدا]]{{صل}} [[زندگی]] کرد و سرانجام در [[ربیع الاول]] [[سال ۵۶ هجری]] در [[مدینه]] از [[دنیا]] رفت<ref>[[سید علی اکبر حسینی ایمنی|حسینی ایمنی، سید علی اکبر]]، [[جویریه بنت حارث (مقاله)|جویریه بنت حارث]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۱، ص۲۸۲.</ref>.

#ام ولد<ref>در کافی ام ولد پس از نام خدیجه دختر خویلد آمده است و همان‌گونه که در برخی نسخه‌های کتاب کافی آمده، ام ولد صحیح است که منظور ماریه قبطیه است؛ امّا در نسخه جدید کتاب کافی دراین باره دقت نشده است؛ یعنی باید با ذکر واو ام ولد بیاید (محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۱۰، ص۷۴۶، چ دارالحدیث).</ref> یا [[کنیز]] آزاد شده ([[ماریه قبطیه]])<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۵، ص۴۲۱.</ref>: [[ماریه قبطیه]] دختر [[شمعون]] و [[همسر گرامی رسول خدا]]{{صل}}، از [[مادر]] رومی‌اش در قریه "حَفن" ـ از مناطق "اَنصِنا"ی [[مصر]] ـ به [[دنیا]] آمد. در [[سال هفتم هجری]]، [[پیامبر خدا]]{{صل}} [[حاطب بن ابی‌بلتعه]] را همراه نامه‌ای به سوی [[مقوقس]] ـ [[حاکم مصر]] و اسکندریه ـ می‌فرستد تا او را به [[اسلام]] [[دعوت]] کند. او در پاسخ [[ماریه]] را که از دختران [[ملوک]] [[مصر]] بود، همراه هدایای دیگر، برای [[حضرت]] می‌فرستد. پس از ورود به [[مدینه]]، [[پیغمبر خاتم]]{{صل}} [[ماریه]] را برای خود برگزید. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} علاقۀ خاصی به [[ماریه]] داشت و همین موجب [[حسادت]] سایر [[زنان]] شده بود. [[امام علی|امیرالمؤمنان علی]]{{ع}} و [[فاطمه زهرا]]{{س}} نیز توجه ویژه‌ای به ایشان داشتند. پس از [[وفات پیامبر گرامی اسلام]]{{صل}} از [[زندگی]] و احوال [[ماریه]]، خبر چندانی به ما نرسیده است و در [[محرم]] ۱۶ [[هجری]] و زمان [[خلافت عمر]]، [[وفات]] یافت<ref>[[سید جواد موسوی بردکشکی|موسوی بردکشکی، سید جواد]]، [[ماریه قبطیه (مقاله)|ماریه قبطیه]]، [[فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم ج۲ (کتاب)|فرهنگ‌نامه تاریخ زندگانی پیامبر اعظم]]، ج۲، ص:۲۶۰.</ref>.