زیاد بن عریب همدانی صائدی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
:[[بشارت]] باد تو را که به [[راه کمال]] [[هدایت]] شدی ای پسر [[احمد]]، و در [[بهشت]] [[فردوس]] رتبه عالی خواهی داشت. | :[[بشارت]] باد تو را که به [[راه کمال]] [[هدایت]] شدی ای پسر [[احمد]]، و در [[بهشت]] [[فردوس]] رتبه عالی خواهی داشت. | ||
و دوباره به میدان بازگشت و مشغول [[جنگ]] شد، پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند: ابوعمره حنظلی است، تا اینکه [[عامر بن | و دوباره به میدان بازگشت و مشغول [[جنگ]] شد، پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند: ابوعمره حنظلی است، تا اینکه [[عامر بن نهشل تمیمی]] یکی از [[بنی تیم]]، راه بر او گرفت و او را به [[شهادت]] رساند و سر او را از [[بدن]] جدا کرد<ref>ابصارالعین، ص۱۲۲؛ و نیز، ر.ک: اعیان الشیعه، ج۷، ص۷۷ و تنقیح المقال، ج۱، ص۴۵۶.</ref>.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۴۵-۴۴۶.</ref> | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
نسخهٔ ۱۴ سپتامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۰
- این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
زیاد فرزند عریب بن حنظله، از قبیله همدان و معروف به ابوعمره است. او مردی دلاور و شجاع و اهل عبادت و معروف به پارسایی بود. پدر او غریب از اصحاب رسول خدا(ص) بود و به نقلی خودش، نیز محضر پیامبر(ص) را درک کرده است[۱].
ابن نما از مهران کاهلی نقل می‌‌کند که در کربلا کسی را دیدم که دلاورانه به هر گروهی حمله می‌‌برد و آنها را پراکنده می‌‌کرد؛ سپس خدمت اباعبدالله الحسین(ع)، آمد و گفت:
| أَبْشِرْ هُدِيتَ الرُّشْدَ تَلْقَى أَحْمَدَا | فِي جَنَّةِ الْفِرْدَوْسِ تَعْلُو صُعُداً |
و دوباره به میدان بازگشت و مشغول جنگ شد، پرسیدم این شخص کیست؟ گفتند: ابوعمره حنظلی است، تا اینکه عامر بن نهشل تمیمی یکی از بنی تیم، راه بر او گرفت و او را به شهادت رساند و سر او را از بدن جدا کرد[۲].[۳]
منابع
پانویس
- ↑ ابصار العین، ص۱۲۲، زیاد و پدرش را از اصحاب پیامبر(ص) دانسته، اما در برخی از کتب رجالی مهم که نام وترجمه اصحاب پیامبر را آورده‌اند، مثل الاصابه واسدالغابه نامی از این دو بزرگوار نیامده است.
- ↑ ابصارالعین، ص۱۲۲؛ و نیز، ر.ک: اعیان الشیعه، ج۷، ص۷۷ و تنقیح المقال، ج۱، ص۴۵۶.
- ↑ ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۴۵-۴۴۶.