←مفهوم دوم=
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
کافر حربی که به اشاره [[مسلمانی]] به صف مسلمانان پیوسته و با وی بر امان تفاهم کرده است، همان اشاره، امان به شمار میرود. اگر [[کافر]] از اشاره، [[گمان]] امان برده، اما مسلمانان چنین ارادهای نداشتهاند، کافر اغتیال نمیشود، بلکه به جای [[امن]] بازگردانده میشود و اگر کافر از اشاره، امان نفهمیده باشد، اغتیال او جایز است<ref>تذکره الفقهاء، ج۹، ص۹۲-۹۰.</ref>. | کافر حربی که به اشاره [[مسلمانی]] به صف مسلمانان پیوسته و با وی بر امان تفاهم کرده است، همان اشاره، امان به شمار میرود. اگر [[کافر]] از اشاره، [[گمان]] امان برده، اما مسلمانان چنین ارادهای نداشتهاند، کافر اغتیال نمیشود، بلکه به جای [[امن]] بازگردانده میشود و اگر کافر از اشاره، امان نفهمیده باشد، اغتیال او جایز است<ref>تذکره الفقهاء، ج۹، ص۹۲-۹۰.</ref>. | ||
==مفهوم دوم=== | ===مفهوم دوم=== | ||
آنچه از [[اموال]] [[اهل حرب]] در [[زمان]] صلح به نیرنگ و [[فریب]] گرفته شده، باید به صاحبش بازگردانده شود، اما در غیر زمان صلح از آن گیرنده آن است. در چگونگی پرداخت [[خمس]] آن [[اختلاف]] است. منشأ اختلاف، اختلافنظر در [[صدق]] عنوان [[غنیمت]] بر آن است. کسانی که آن را مصداق [[غنیمت]] دانستهاند، به پرداخت [[خمس]] آن بدون در نظر گرفتن مئونه سال قائل شدهاند؛ اما آنان که آن را غنیمت ندانستهاند، پرداخت خمس را در صورتی [[واجب]] میدانند که مازاد بر مئونه سال باشد<ref>المروه الوثقی، ج۲، ص۳۶۸؛ الدروس الشرعیه، ج۱، ص۲۵۸؛ مستمسک العروه، ج۹، ص۴۵۰-۴۴۹.</ref>. | آنچه از [[اموال]] [[اهل حرب]] در [[زمان]] صلح به نیرنگ و [[فریب]] گرفته شده، باید به صاحبش بازگردانده شود، اما در غیر زمان صلح از آن گیرنده آن است. در چگونگی پرداخت [[خمس]] آن [[اختلاف]] است. منشأ اختلاف، اختلافنظر در [[صدق]] عنوان [[غنیمت]] بر آن است. کسانی که آن را مصداق [[غنیمت]] دانستهاند، به پرداخت [[خمس]] آن بدون در نظر گرفتن مئونه سال قائل شدهاند؛ اما آنان که آن را غنیمت ندانستهاند، پرداخت خمس را در صورتی [[واجب]] میدانند که مازاد بر مئونه سال باشد<ref>المروه الوثقی، ج۲، ص۳۶۸؛ الدروس الشرعیه، ج۱، ص۲۵۸؛ مستمسک العروه، ج۹، ص۴۵۰-۴۴۹.</ref>. | ||