اسماعیل سدی کبیر: تفاوت میان نسخه‌ها
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{امامت}} <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل...» ایجاد کرد) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۵: | خط ۵: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
«اسماعیل بن عبدالرحمان» «ابو محمد قرشی کوفی»، از [[تابعان]] بزرگ تابعان شمرده می‌شود. [[تفسیر]] او جزو بزرگترین [[منابع تفسیر]] [[نقلی]] به شمار می‌رود و در «[[جامع البیان]]» [[طبری]] و «[[الدر المنثور]]» [[سیوطی]] و دیگر [[تفاسیر]] نقلی معتبر، از آن فراوان گرفته شده است. [[رجالیان]] او را توثیق کرده و در [[صحاح]] از او [[روایت]] آورده‌اند، گرچه او را در [[تشیع]] افراطی می‌دانند. [[جلال الدین سیوطی]] تفسیر او را [[بهترین]] تفاسیر شمرده است. این تفسیر اخیراً با جمع‌آوری و تحقیق دکتر [[محمد عطا یوسف]] در [[مصر]] به چاپ رسیده است. | |||
شیخ [[ابو جعفر طوسی]]، سدّی را در زمره [[صحابه]] [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} شمرده و با عنوان «[[مفسر قرآن]]» از او یاد کرده است. گوشه‌ای از شرح حال او هنگام بیان اسناد [[تفسیری]] منسوب به [[ابن عباس]] (سند چهارم) آورده شد.<ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ص۴۱۵.</ref> | شیخ [[ابو جعفر طوسی]]، سدّی را در زمره [[صحابه]] [[امام]] [[زین العابدین]]{{ع}} شمرده و با عنوان «[[مفسر قرآن]]» از او یاد کرده است. گوشه‌ای از شرح حال او هنگام بیان اسناد [[تفسیری]] منسوب به [[ابن عباس]] (سند چهارم) آورده شد.<ref>[[محمد هادی معرفت|معرفت، محمد هادی]]، [[تفسیر و مفسران (کتاب)|تفسیر و مفسران]]، ص۴۱۵.</ref> | ||
نسخهٔ ۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۸
این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:
مقدمه
«اسماعیل بن عبدالرحمان» «ابو محمد قرشی کوفی»، از تابعان بزرگ تابعان شمرده می‌شود. تفسیر او جزو بزرگترین منابع تفسیر نقلی به شمار می‌رود و در «جامع البیان» طبری و «الدر المنثور» سیوطی و دیگر تفاسیر نقلی معتبر، از آن فراوان گرفته شده است. رجالیان او را توثیق کرده و در صحاح از او روایت آورده‌اند، گرچه او را در تشیع افراطی می‌دانند. جلال الدین سیوطی تفسیر او را بهترین تفاسیر شمرده است. این تفسیر اخیراً با جمع‌آوری و تحقیق دکتر محمد عطا یوسف در مصر به چاپ رسیده است.
شیخ ابو جعفر طوسی، سدّی را در زمره صحابه امام زین العابدین(ع) شمرده و با عنوان «مفسر قرآن» از او یاد کرده است. گوشه‌ای از شرح حال او هنگام بیان اسناد تفسیری منسوب به ابن عباس (سند چهارم) آورده شد.[۱]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ص۴۱۵.