تحیز در فقه سیاسی

اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث تحیز است. "تحیز" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:

تحیز در قرآن - تحیز در حدیث - تحیز در فقه سیاسی

در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل تحیز (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.

مقدمه

• تَحَیُّز: جمع‌ شدن و تجمّع از ریشه "حوز" به معنای جمع .
• در اصطلاح نظامی در معنای الحاق گروهی به گروه دیگر، پشتیبانی نیرو، تجمع نیرو از مواضع متفرق.
• ﴿وَمَنْ يُوَلِّهِمْ يَوْمَئِذٍ دُبُرَهُ إِلَّا مُتَحَرِّفًا لِقِتَالٍ أَوْ مُتَحَيِّزًا إِلَى فِئَةٍ﴾.
• از جمله توصیه‌ها و آموزش‌های نظامی قرآن به پیامبر اکرم(ص) و مسلمانان تاکتیک‌های جنگی بوده که در ضمن نهی از عقب نشینی و فرار از مقابل دشمن، در قرآن کریم وارد شده است.

منابع

• نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم