قطاع الطریق: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==پانویس== {{پانویس}} +==پانویس== {{پانویس}} )) |
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== * +==منابع== {{منابع}} * )) |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
قطاع الطریق از مصادیق [[محارب]] بوده و [[احکام]] محاربه بر آنها [[اجرا]] میگردد<ref>ر.ک: محاربه.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۵۰.</ref>. | قطاع الطریق از مصادیق [[محارب]] بوده و [[احکام]] محاربه بر آنها [[اجرا]] میگردد<ref>ر.ک: محاربه.</ref><ref>[[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|واژهنامه فقه سیاسی]]، ص ۱۵۰.</ref>. | ||
==منابع== | ==منابع== | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژهنامه فقه سیاسی''']] | * [[پرونده:11677.jpg|22px]] [[اباصلت فروتن|فروتن، اباصلت]]، [[علی اصغر مرادی|مرادی، علی اصغر]]، [[واژهنامه فقه سیاسی (کتاب)|'''واژهنامه فقه سیاسی''']] | ||
نسخهٔ ۱۶ دسامبر ۲۰۲۱، ساعت ۲۰:۲۲
اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی میشود:
در این باره، تعداد بسیاری از پرسشهای عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل قطاع الطریق (پرسش) قابل دسترسی خواهند بود.
مقدمه
قطاع الطریق - راهزنان - به ربایندگان و غارتگران اموال مسافرین و عابرین راهها و گردنههای بیرون از شهر و آبادی میگویند[۱]. مشروط بر این که، غافلگیرانه و مسلحانه باشد. از آنجا که قطاع الطریق جزو اشرار بوده و باعث ناامنی، رعب و وحشت مردم، اخلال و برهم زدن نظم جامعه میگردند، در فقه سیاسی مجازات مخصوصی دارند[۲]. شرائط تحقق قاطع طریق عبارت است از:
- مسلمان یا ذمّی باشد؛ خواه فردی و خواه گروهی؛
- عاقل، بالغ و مختار باشد؛
- دارای نیرو، برای نشان دادن قهر و غلبه باشد؛
- به طور علنی متعرض مال، جان و ناموس مردم شود؛
- کسانی که مورد تجاوز قرار گرفتهاند نتوانند از نیروهای انتظامی درخواست کمک کنند.
قطاع الطریق از مصادیق محارب بوده و احکام محاربه بر آنها اجرا میگردد[۳][۴].
منابع
پانویس
- ↑ لغتنامه دهخدا، ج۱۱، ص۱۷۶۲۶؛ مجمع البحرین، ج۴، ص۳۸۲-۳۸۱.
- ↑ ر.ک: قانون مجازات اسلامی، ماده ۱۸۵؛ جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۸۴؛ وسایل الشیعه، ج۱۸، ص۵۸۸، حدیث ۱ و ۲.
- ↑ ر.ک: محاربه.
- ↑ فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژهنامه فقه سیاسی، ص ۱۵۰.