علم امام در اندیشه علمای معاصر حوزه اصفهان (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۳: خط ۳۳:
==چکیده مقاله==
==چکیده مقاله==
* نویسندگان این مقاله در ابتدای چکیده می‌نویسند: مقاله حاضر با بررسی دیدگاه‌های عالمان سده اخیر حوزه علمیه اصفهان در مسئله علم امام، تلاش دارد تا دیدگاه‌های جریان‌های فکری این حوزه را در این زمینه به تصویر بکشد.
* نویسندگان این مقاله در ابتدای چکیده می‌نویسند: مقاله حاضر با بررسی دیدگاه‌های عالمان سده اخیر حوزه علمیه اصفهان در مسئله علم امام، تلاش دارد تا دیدگاه‌های جریان‌های فکری این حوزه را در این زمینه به تصویر بکشد.
* در ادامه چکیده این مقاله آمده است: در این مقاله ضمن اشاره به استدلال‌ها و تبیین‌های علمای این دوره اصفهان، سه جریان فکری معرفی می‌شوند: 1. جریان فلسفی و عرفانی‌ای که علم امام را مطلق و فعلی دانسته و به عمومیت آن معتقدند؛ 2. جریان حدیثی‌ای که علم امام را مشروط می‌داند، اما به عمومیت آن باور دارد؛ 3. جریان کلامی‌ای که علم امام را مشروط و جزئی می‌شمارد.  
* در ادامه چکیده این مقاله آمده است: در این مقاله ضمن اشاره به استدلال‌ها و تبیین‌های علمای این دوره اصفهان، سه جریان فکری معرفی می‌شوند:
# جریان فلسفی و عرفانی‌ای که علم امام را مطلق و فعلی دانسته و به عمومیت آن معتقدند؛  
# جریان حدیثی‌ای که علم امام را مشروط می‌داند، اما به عمومیت آن باور دارد؛  
# جریان کلامی‌ای که علم امام را مشروط و جزئی می‌شمارد.  
* نویسندگان علمای مورد بررسی را این گونه معرفی می‌کنند: از جمله بزرگان جریان اول می‌توان به سید علی آقا نجف‌آبادی و شاگردانش سید علی علامه فانی، بانو امین و سید حسن مدرس اشاره کرد. از بزرگان جریان دوم می‌توان از شیخ محمدتقی نجفی مسجدشاهی و میرزا یحیی بیدآبادی نام برد. سید عبدالحسین طیّب، عطاءالله اشرفی اصفهانی و سید محمدجواد غروی اصفهانی از بزرگان جریان سوّم به‌شمار می‌آیند.<ref>[http://jpt.isca.ac.ir/article_87_20.html وبگاه نشریه نقد و نظر]</ref>
* نویسندگان علمای مورد بررسی را این گونه معرفی می‌کنند: از جمله بزرگان جریان اول می‌توان به سید علی آقا نجف‌آبادی و شاگردانش سید علی علامه فانی، بانو امین و سید حسن مدرس اشاره کرد. از بزرگان جریان دوم می‌توان از شیخ محمدتقی نجفی مسجدشاهی و میرزا یحیی بیدآبادی نام برد. سید عبدالحسین طیّب، عطاءالله اشرفی اصفهانی و سید محمدجواد غروی اصفهانی از بزرگان جریان سوّم به‌شمار می‌آیند.<ref>[http://jpt.isca.ac.ir/article_87_20.html وبگاه نشریه نقد و نظر]</ref>



نسخهٔ ‏۲۸ مارس ۲۰۱۶، ساعت ۱۹:۲۸

علم امام در اندیشه علمای معاصر حوزه اصفهان
زبانفارسی
نویسندگانمحمد جعفر رضایی علی کرباسی زاده
مذهبشیعه
منتشر شده درنشریه نقد و نظر
وابسته بهدفتر تبلیغات اسلامی حوزه علمیه قم
محل نشرقم، ایران
تاریخ نشربهار ۱۳۹۲
شماره۶۹
ناشر الکترونیکپایگاه مجلات تخصصی نور

علم امام در اندیشه علمای معاصر حوزه اصفهان عنوان مقاله‌ای است که به بررسی نظرات علمای سده اخیر اصفهان در رابطه با موضوع علم امام می‌پردازد. این مقاله، به زبان فارسی و نوشته محمد جعفر رضایی و علی کرباسی زاده است که در بهار ۱۳۹۲ توسط مجله نقد و نظر در ۲۶ صفحه منتشر شده است.[۱]

چکیده مقاله

  • نویسندگان این مقاله در ابتدای چکیده می‌نویسند: مقاله حاضر با بررسی دیدگاه‌های عالمان سده اخیر حوزه علمیه اصفهان در مسئله علم امام، تلاش دارد تا دیدگاه‌های جریان‌های فکری این حوزه را در این زمینه به تصویر بکشد.
  • در ادامه چکیده این مقاله آمده است: در این مقاله ضمن اشاره به استدلال‌ها و تبیین‌های علمای این دوره اصفهان، سه جریان فکری معرفی می‌شوند:
  1. جریان فلسفی و عرفانی‌ای که علم امام را مطلق و فعلی دانسته و به عمومیت آن معتقدند؛
  2. جریان حدیثی‌ای که علم امام را مشروط می‌داند، اما به عمومیت آن باور دارد؛
  3. جریان کلامی‌ای که علم امام را مشروط و جزئی می‌شمارد.
  • نویسندگان علمای مورد بررسی را این گونه معرفی می‌کنند: از جمله بزرگان جریان اول می‌توان به سید علی آقا نجف‌آبادی و شاگردانش سید علی علامه فانی، بانو امین و سید حسن مدرس اشاره کرد. از بزرگان جریان دوم می‌توان از شیخ محمدتقی نجفی مسجدشاهی و میرزا یحیی بیدآبادی نام برد. سید عبدالحسین طیّب، عطاءالله اشرفی اصفهانی و سید محمدجواد غروی اصفهانی از بزرگان جریان سوّم به‌شمار می‌آیند.[۲]

فهرست مقاله

  • مقدمه؛
  • علم امام در دیگاه عالمان اصفهان در سده اخیر؛
  1. مطلق یا فعلی بودن علم امام؛
    • دسته اول: آیات و روایات دال بر انحصار علم غیب خداوند؛
      • پاسخ علامه فانی به آیات معارض؛
    • دسته دوم: آیات و روایات دال بر اثبات علم غیب؛
  2. مشروط بودن علم امام؛
    • گروه اول: قائلان به عمومیت علم امام؛
    • گروه دوم: قائلان به جزیی بودن علم امام؛
  3. سکوت درباره علم امام؛
  • جمع بندی.

در باره پدیدآورنده

پانویس

پیوند به بیرون