آدم بن اسحاق: تفاوت میان نسخه‌ها

از [[تاریخ]] ولادت و [[وفات]] «[[آدم بن اسحاق]]» و اینکه از [[اصحاب]] کدام [[معصوم]]{{عم}} بوده، یا از کدام معصوم{{عم}} [[روایت]] کرده، گزارشی در کتب رجالی نرسیده؛ ولی با بهره‌گیری از [[اسناد روایات]] و ملاحظه [[مشایخ]] و [[شاگردان]] وی، می‌‌توان استظهار کرد که دوران [[امامان]] [[امام کاظم]]، [[امام رضا]]، [[امام جواد]] و [[امام هادی]]{{عم}} را [[درک]] کرده، چون از یک سو با یک واسطه از [[امام باقر]]{{ع}} که در سال ۱۱۴ (ق) به [[شهادت]] رسیده، [[حدیث]] نقل کرده<ref>{{عربی|علی بن إبراهیم عن أبیه عن آدم بن إسحاق عن عبدالله بن محمد الجعفی قال: کنت عند أبی‌جعفر{{ع}} و جاءه کتاب هشام بن عبدالملک فی رجل نبش إمرأة،...}}. (الکافی، ج۷، ص۲۲۸، ح۲) یادآوری می‌شود «عبدالله بن محمد الجعفی» که آدم بن اسحاق از وی و او از امام باقر{{ع}} روایت کرده، از اصحاب امامان سجاد، باقر و صادق{{عم}} شمرده شده است. (ر.ک: رجال الطوسی، ص۱۱۸ (ش۱۱۹۸)، ۱۳۹ (ش۱۴۷۳) و ۲۳۱ (ش ۳۱۳۳)).</ref> و از سوی دیگر، کسانی مانند «[[احمد بن محمد بن خالد البرقی]]» متوفای سال ۲۸۰ (ق)<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۷۷، ش۱۸۲.</ref> و «[[احمد بن محمد بن عیسی]] الأشعری القمی» که پس از سال ۲۸۰ (ق)<ref>زیرا وی در تشییع جنازه احمد بن محمد بن خالد البرقی (م ۲۸۰ق) حضور داشته است: {{عربی|و أحمد بن محمد بن خالد لما توفی مشی أحمد بن محمد بن عیسی فی جنازته حافیا حاسراً، لیبرئ نفسه مما قذفه به}}. (خلاصة الأقوال (رجال العلامة الحلی)، ص۱۴ - ۱۵، ش۷) البته «ابن حجر» می‌نویسد که وی تا نزدیک سال ۳۰۰ (ق) زنده بوده است: {{عربی|...له تصانیف و شهرة، کان فی حدود الثلاث مائة}}. (لسان المیزان، ج۱، ص۲۶۰، ش۸۰۷).</ref> [[وفات]] یافته، از وی [[روایت]] کرده‌اند<ref>ر.ک: رجال النجاشی، ص۱۰۵، ش۲۶۲؛ بصائر الدرجات، ج۱، ص۵۳۶، ح۵.</ref>.