امام عسکری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

همچنین صیمری در کتاب الاوصیاء [[روایت]] کرده که گفت: من خود خط [[ابومحمد]] [[عسکری]]{{ع}} را هنگام خروج از زندان معتمد دیدم که این [[آیه]] را نوشته بود: {{متن قرآن|يُرِيدُونَ لِيُطْفِئُوا نُورَ اللَّهِ بِأَفْوَاهِهِمْ وَاللَّهُ مُتِمُّ نُورِهِ وَلَوْ كَرِهَ الْكَافِرُونَ}}<ref>«بر آنند که نور خداوند را با دهان‌هاشان خاموش کنند و خداوند کامل‌کننده نور خویش است هر چند کافران نپسندند» سوره صف، آیه ۸.</ref>.

کشی در [[رجال]] آورده است: [[محمد بن ابراهیم سمرقندی]] گفت: عازم [[حج]] بودم که [[تصمیم]] گرفتم در سر راهم به یکی از [[دوستان]] به نام بودق بوشنجانی<ref>بوشنجان، روستایی است از روستاهای هرات افغانستان.</ref> که به [[صدق]] و [[صلاح]] و [[ورع]] و خیر معروف بود سری بزنم. پیش او بودم که سخن از [[فضل بن شاذان]] به میان آمد، بودق گفت: او به دلیل نفخ معده به شدت [[بیمار]] بود. و... در ادامه افزود: در سفری که به قصد انجام [[مراسم حج]] عازم [[مکه]] بودم، نزد [[محمد بن عیسی عبیدی]] که شیخی [[فاضل]] بود... رفتم. در [[خانه]] او عده‌ای را که با حالتی افسرده و مغموم نشسته بودند دیدم، علت را جویا شدم، گفتند: [[ابومحمد]]{{ع}} [[زندانی]] شده است. من [[سفر]] خود را دنبال کرده و در بازگشت باز به دیدن محمد بن عیسی رفتم. او را با چهره‌ای شاد و سرحال دیدم، چگونگی اوضاع را از وی پرسیدم، جواب داد: امام [[آزاد]] شده است. من در حالی که کتاب [[یوم]] و لیله را همراه داشتم به [[سامرا]] رفته و به محضر ابومحمد{{ع}} شرفیاب شدم. کتاب را به آن حضرت نشان داده، گفتم: فدایت شوم این کتاب را ببینید. امام در حالی که ورق به ورق آن را می‌دید، فرمود: صحیح است، سزاوار است به آن عمل شود. عرض کردم: فضا به شدت بیمار است و شنیدم به خاطر دعای شما به این [[مرض]] دچار شده است؛ زیرا درباره او به شما گفته‌اند که وی [[وصی]] ابراهیم را بر‌تر از [[وصی رسول خدا]] می‌داند، در حالی که چنین نیست و این سخن را به [[دروغ]] بر او بسته‌اند. [[امام]] فرمود: آری [[خدا]] فضل را [[رحمت]] کند. بودق گوید: من بازگشتم و دیدم در همان ایامی که امام فرمود: {{متن حدیث|رَحِمَ اللَّهُ الْفَضْلَ‌}} فضل بدرود [[حیات]] گفته است<ref>رجال کشی، ص۵۳۷ - ۵۳۸، روایت ۱۰۲۳.</ref>.