تحدی در کلام اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
| خط ۴: | خط ۴: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
[[قرآن]] معجزه جاوید خاتم‌الانبیاء است. از بدو [[نزول قرآن]] در [[مکّه]] که با سوره‌های کوچک آغاز شد [[رسول اکرم]] رسماً بر آن “تحدّی” کرد؛ یعنی مدّعی شد که قرآن کار من نیست، کار خداست و از من و هیچ [[بشر]] دیگر ساخته نیست که مانند آن را بیاورد و اگر [[باور]] ندارید [[آزمایش]] کنید و از هر کسی می‌خواهید کمک بگیرید، ولی بدانید که اگر جنّ و [[انس]] پشت به پشت دهند که مانند آن را بیاورند، [[قادر]] نخواهند بود. [[مخالفان]] [[پیغمبر اکرم]] نه در آن [[زمان]] و نه در زمان‌های بعد | [[قرآن]] معجزه جاوید خاتم‌الانبیاء است. از بدو [[نزول قرآن]] در [[مکّه]] که با سوره‌های کوچک آغاز شد [[رسول اکرم]] رسماً بر آن “تحدّی” کرد؛ یعنی مدّعی شد که قرآن کار من نیست، کار خداست و از من و هیچ [[بشر]] دیگر ساخته نیست که مانند آن را بیاورد و اگر [[باور]] ندارید [[آزمایش]] کنید و از هر کسی می‌خواهید کمک بگیرید، ولی بدانید که اگر جنّ و [[انس]] پشت به پشت دهند که مانند آن را بیاورند، [[قادر]] نخواهند بود. [[مخالفان]] [[پیغمبر اکرم]] نه در آن [[زمان]] و نه در زمان‌های بعد ـ که اکنون چهارده قرن از آن می‌گذرد ـ نتوانسته‌اند به این مبارزه‌طلبی پاسخ بدهند. آخرین سخن مخالفان آن عصر این بود که “جادو” است<ref>مجموعه آثار، ج۲، ص۲۱۲.</ref>.<ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۲۲۹.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۱۲ آوریل ۲۰۲۲، ساعت ۰۸:۴۶
مقدمه
قرآن معجزه جاوید خاتم‌الانبیاء است. از بدو نزول قرآن در مکّه که با سوره‌های کوچک آغاز شد رسول اکرم رسماً بر آن “تحدّی” کرد؛ یعنی مدّعی شد که قرآن کار من نیست، کار خداست و از من و هیچ بشر دیگر ساخته نیست که مانند آن را بیاورد و اگر باور ندارید آزمایش کنید و از هر کسی می‌خواهید کمک بگیرید، ولی بدانید که اگر جنّ و انس پشت به پشت دهند که مانند آن را بیاورند، قادر نخواهند بود. مخالفان پیغمبر اکرم نه در آن زمان و نه در زمان‌های بعد ـ که اکنون چهارده قرن از آن می‌گذرد ـ نتوانسته‌اند به این مبارزه‌طلبی پاسخ بدهند. آخرین سخن مخالفان آن عصر این بود که “جادو” است[۱].[۲]
منابع
پانویس
- ↑ مجموعه آثار، ج۲، ص۲۱۲.
- ↑ زکریایی، محمد علی، فرهنگ مطهر، ص ۲۲۹.