قناعت در اخلاق اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

قناعت در اخلاق اسلامی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۹:۰۴

۸ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۲

جز

جایگزینی متن - 'افراط و تفریط' به 'افراط و تفریط'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۲۱۰

ویرایش

@@ خط ۲۷: / خط ۲۷: @@
 #'''بی‌نیاز بودن:''' قانعان، همواره بی‌نیازند، و هیچ‌گاه به دیگران [[نیازمند]] نخواهند شد. [[امام باقر]]{{ع}} در این زمینه می‌فرمایند: [۴۵۱] {{متن حدیث| مَنْ قَنِعَ بِمَا رَزَقَهُ اللَّهُ فَهُوَ مِنْ أَغْنَى النَّاسِ}}<ref>اصول کافی، ج۲، ص۱۳۹.</ref>؛ "هرکس به آنچه که [[خداوند]] نصیبش فرموده قانع باشد، در شمار ثروتمندترین [[مردمان]] است".
 #'''در [[امان]] بودن از خطر [[طغیان]] و سرکشی:''' قانعان، از خطر [[طغیان]] و سرکشی در مقابل [[خداوند]]- که خود چون [[کفر]] می‌باشد - در اَمانند: {{متن قرآن|كَلَّا إِنَّ الْإِنْسَانَ لَيَطْغَى * أَنْ رَآهُ اسْتَغْنَى}}<ref>«حاشا؛ انسان سرکشی می‌ورزد * چون خود را بی‌نیاز بیند» سوره علق، آیه ۶-۷.</ref><ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۸۳.</ref>.
-#'''پرهیز از [[افراط و تفریط]]:''' و از همه مهم‌تر آنکه، [[قناعت]] سدّی است که [[انسان]] را از فروافتادن در دو صفت [[افراط و تفریط]] باز داشته، او را از [[منحرف]] شدن به سوی یکی از این دو جهت حفظ می‌نماید.
+#'''پرهیز از [[افراط]] و [[تفریط]]:''' و از همه مهم‌تر آنکه، [[قناعت]] سدّی است که [[انسان]] را از فروافتادن در دو صفت [[افراط]] و [[تفریط]] باز داشته، او را از [[منحرف]] شدن به سوی یکی از این دو جهت حفظ می‌نماید.
 *توضیح آنکه [[انسان]] بدون تردید به قوّه‌ای [[نیازمند]] است، که [[غرائز]] او را در حدّ [[اعتدال]] نگاه‌ داشته او را از سرکشی بازدارد. این سدّ محکم را می‌توان در این چند امر فرض نمود<ref>[[حسین مظاهری|مظاهری، حسین]]، [[دانش اخلاق اسلامی ج۲ (کتاب)|دانش اخلاق اسلامی]]، ج۲، ص ۲۸۴.</ref>.