نامۀ ۳۱ نهج البلاغه: تفاوت میان نسخه‌ها

*فرزندم، بدان که [[راز]] [[وصیت]] من در یک کلمه نهفته است و آن "[[تقوای الهی]]" است، همان که "اصل [[تربیت]]" است و باید با همه وجود در راه تحقق آن پای فشرد. فرزندم، پهنه [[زمین]] و ناموس زمان و امکانات [[جهان]] در [[اختیار]] توست، ولی به هوش باش که از "مرز [[الهی]]" درنگذری و همواره "[[واجبات]]" را منظور داشته باشی و تنها بدان بسنده کنی. نیز روش نیاکان پاک‌نهاد و شایستگان دودمانت را برنامه خود ساز و بر آن [[مراقبت]] کن، که آنان در کار خویش و راه و رسمی که برگزیدند بی‌تأمل و بی‌دقت نبوده‌اند (همان‌گونه که تو نیز چنینی) و سرانجام، ملاک کار را بر شناخت‌ها و شناخته شده‌ها قرار دادند و از ناشناخته‌ها که [[تکلیف]] آفرین نیستند، بازایستادند و از زحمت آن رستند. از [[شبهه‌ها]] و خصومت‌ها بپرهیز و اگر پذیرای راه و رسم پیشینیانت نیستی و خود خواستار [[آگاهی]] و تجربه مستقلی، باید [[تلاش]] تو همه در کسب [[فهم]] درست و به‌کارگیری [[خرد]] باشد و به هر پایه [[سستی]] تکیه نکنی و در تاریک‌روشن [[شبهه‌ها]] گام برنداری و از ستیزه و جدال بپرهیزی... .

<ref>[[دانشنامه نهج البلاغه ج۲ (کتاب)|دانشنامه نهج البلاغه]]، ج۲، ص 779.</ref>.

== جستارهای وابسته ==