قطاع الطریق: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== +== منابع ==))
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{امامت}}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[قطاع الطریق در قرآن]] - [[قطاع الطریق در حدیث]] - [[قطاع الطریق در فقه اسلامی]] - [[قطاع الطریق در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = قطاع الطریق (پرسش)}}
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[قطاع الطریق در قرآن]] - [[قطاع الطریق در حدیث]] - [[قطاع الطریق در فقه اسلامی]] - [[قطاع الطریق در فقه سیاسی]]</div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[قطاع الطریق (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
==مقدمه==
==مقدمه==
قطاع الطریق - راهزنان - به ربایندگان و غارت‌گران [[اموال]] مسافرین و عابرین راه‌ها و گردنه‌های بیرون از [[شهر]] و آبادی می‌گویند<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۱۱، ص۱۷۶۲۶؛ مجمع البحرین، ج۴، ص۳۸۲-۳۸۱.</ref>. مشروط بر این که، غافلگیرانه و مسلحانه باشد. از آنجا که قطاع الطریق جزو [[اشرار]] بوده و باعث [[ناامنی]]، [[رعب]] و [[وحشت]] [[مردم]]، اخلال و برهم زدن [[نظم جامعه]] می‌گردند، در [[فقه سیاسی]] [[مجازات]] مخصوصی دارند<ref>ر.ک: قانون مجازات اسلامی، ماده ۱۸۵؛ جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۸۴؛ وسایل الشیعه، ج۱۸، ص۵۸۸، حدیث ۱ و ۲.</ref>.
قطاع الطریق - راهزنان - به ربایندگان و غارت‌گران [[اموال]] مسافرین و عابرین راه‌ها و گردنه‌های بیرون از [[شهر]] و آبادی می‌گویند<ref>لغت‌نامه دهخدا، ج۱۱، ص۱۷۶۲۶؛ مجمع البحرین، ج۴، ص۳۸۲-۳۸۱.</ref>. مشروط بر این که، غافلگیرانه و مسلحانه باشد. از آنجا که قطاع الطریق جزو [[اشرار]] بوده و باعث [[ناامنی]]، [[رعب]] و [[وحشت]] [[مردم]]، اخلال و برهم زدن [[نظم جامعه]] می‌گردند، در [[فقه سیاسی]] [[مجازات]] مخصوصی دارند<ref>ر.ک: قانون مجازات اسلامی، ماده ۱۸۵؛ جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۸۴؛ وسایل الشیعه، ج۱۸، ص۵۸۸، حدیث ۱ و ۲.</ref>.

نسخهٔ ‏۱۰ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۲۰:۱۸

مقدمه

قطاع الطریق - راهزنان - به ربایندگان و غارت‌گران اموال مسافرین و عابرین راه‌ها و گردنه‌های بیرون از شهر و آبادی می‌گویند[۱]. مشروط بر این که، غافلگیرانه و مسلحانه باشد. از آنجا که قطاع الطریق جزو اشرار بوده و باعث ناامنی، رعب و وحشت مردم، اخلال و برهم زدن نظم جامعه می‌گردند، در فقه سیاسی مجازات مخصوصی دارند[۲]. شرائط تحقق قاطع طریق عبارت است از:

  1. مسلمان یا ذمّی باشد؛ خواه فردی و خواه گروهی؛
  2. عاقل، بالغ و مختار باشد؛
  3. دارای نیرو، برای نشان دادن قهر و غلبه باشد؛
  4. به طور علنی متعرض مال، جان و ناموس مردم شود؛
  5. کسانی که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند نتوانند از نیروهای انتظامی درخواست کمک کنند.

قطاع الطریق از مصادیق محارب بوده و احکام محاربه بر آنها اجرا می‌گردد[۳][۴].

منابع

پانویس

  1. لغت‌نامه دهخدا، ج۱۱، ص۱۷۶۲۶؛ مجمع البحرین، ج۴، ص۳۸۲-۳۸۱.
  2. ر.ک: قانون مجازات اسلامی، ماده ۱۸۵؛ جواهر الکلام، ج۴۱، ص۵۸۴؛ وسایل الشیعه، ج۱۸، ص۵۸۸، حدیث ۱ و ۲.
  3. ر.ک: محاربه.
  4. فروتن، اباصلت، مرادی، علی اصغر، واژه‌نامه فقه سیاسی، ص ۱۵۰.