دعای روز غدیر: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = دعای روز غدیر | | موضوع مرتبط = دعای روز غدیر | ||
خط ۷: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[امام صادق]]{{ع}} فرمودند: | [[امام صادق]] {{ع}} فرمودند: | ||
{{متن حدیث|فَإِذَا كَانَ صَبِيحَةُ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَجَبَ الْغُسْلُ فِي صَدْرِ نَهَارِهِ وَ أَنْ يَلْبَسَ أَنْظَفَ ثِيَابِهِ وَ أَفْخَرَهَا وَ يَتَطَيَّبَ إِمْكَانَهُ وَ انْبِسَاطَ يَدِهِ...}}؛ هنگامی که [[صبح]] روز غدیر فرا رسد، غسل در اول روز [[واجب]] میشود<ref>واجب در اینجا به معنای واجب شرعی مصطلح نیست که اگر کسی آن را انجام نداد مؤاخذه شود، بلکه برای بیان اهمیت و تأکید بر انجام آن است.</ref> و [[مؤمن]] تمیزترین و فآخرترین [[لباس]] خود را بپوشد و در حد وسعش از بوی خوش ([[عطر]]) استفاده کند. | {{متن حدیث|فَإِذَا كَانَ صَبِيحَةُ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَجَبَ الْغُسْلُ فِي صَدْرِ نَهَارِهِ وَ أَنْ يَلْبَسَ أَنْظَفَ ثِيَابِهِ وَ أَفْخَرَهَا وَ يَتَطَيَّبَ إِمْكَانَهُ وَ انْبِسَاطَ يَدِهِ...}}؛ هنگامی که [[صبح]] روز غدیر فرا رسد، غسل در اول روز [[واجب]] میشود<ref>واجب در اینجا به معنای واجب شرعی مصطلح نیست که اگر کسی آن را انجام نداد مؤاخذه شود، بلکه برای بیان اهمیت و تأکید بر انجام آن است.</ref> و [[مؤمن]] تمیزترین و فآخرترین [[لباس]] خود را بپوشد و در حد وسعش از بوی خوش ([[عطر]]) استفاده کند. | ||
و آنگاه این دعا را بخواند: | و آنگاه این دعا را بخواند: | ||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْيَوْمَ الَّذِي شَرَّفْتَنَا فِيهِ بِوَلَايَةِ وَلِيِّكَ عَلِيٍّ{{صل}} وَ جَعَلْتَهُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَمَرْتَنَا بِمُوَالاتِهِ وَ طَاعَتِهِ وَ أَنْ نَتَمَسَّكَ بِمَا يُقَرِّبُنَا إِلَيْكَ وَ يُزْلِفُنَا لَدَيْكَ أَمْرُهُ وَ نَهْيُهُ}}؛ پروردگارا! امروز روزی است که تو ما را به [[ولایت ولی]] خودت، علی{{ع}} مشرف کرد و او را [[امیرمؤمنان]] قرار دادی و تو ما را به [[موالات]] و [[اطاعت]] او امر نمودی و به ما امر کردی که به آنچه ما را به تو نزدیک میکند، و [[امر و نهی]] علی ما را [[مقرب]] درگاه تو میسازد، [[تمسک]] کنیم. | {{متن حدیث|اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْيَوْمَ الَّذِي شَرَّفْتَنَا فِيهِ بِوَلَايَةِ وَلِيِّكَ عَلِيٍّ {{صل}} وَ جَعَلْتَهُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَمَرْتَنَا بِمُوَالاتِهِ وَ طَاعَتِهِ وَ أَنْ نَتَمَسَّكَ بِمَا يُقَرِّبُنَا إِلَيْكَ وَ يُزْلِفُنَا لَدَيْكَ أَمْرُهُ وَ نَهْيُهُ}}؛ پروردگارا! امروز روزی است که تو ما را به [[ولایت ولی]] خودت، علی {{ع}} مشرف کرد و او را [[امیرمؤمنان]] قرار دادی و تو ما را به [[موالات]] و [[اطاعت]] او امر نمودی و به ما امر کردی که به آنچه ما را به تو نزدیک میکند، و [[امر و نهی]] علی ما را [[مقرب]] درگاه تو میسازد، [[تمسک]] کنیم. | ||
{{متن حدیث|اللَّهُمَّ قَدْ قَبِلْنَا أَمْرَكَ وَ نَهْيَكَ وَ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا لِنَبِيِّكَ وَ سَلَّمْنَا وَ رَضِينَا فَنَحْنُ مَوَالِي عَلِيٍّ{{ع}} وَ أَوْلِيَائِهِ كَمَا أَمَرْتَ نُوَالِيهِ وَ نُعَادِي مَنْ يُعَادِيهِ وَ نَبْرَأُ مِمَّنْ يَبْرَأُ مِنْهُ وَ نُبْغِضُ مَنْ أَبْغَضَهُ وَ نُحِبُّ مَنْ أَحَبَّهُ وَ عَلِيٌّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ مَوْلَانَا كَمَا قُلْتَ وَ إِمَامُنَا بَعْدَ نَبِيِّنَا{{صل}} كَمَا أَمَرْتَ}}<ref>إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۷۴.</ref>؛ پروردگارا! ما امر تو را و [[نهی]] تو را پذیرفتیم و [[اطاعت]] از [[پیغمبر]] تو کردیم و [[تسلیم]] شدیم و [[راضی]] گشتیم؛ پس ما از [[موالیان]] علی- که [[صلوات خدا]] بر او باد - هستیم، و از موالیان اولیای او هستیم، همان طور که به ما امر فرمودی تا [[ولایت]] او را داشته باشیم، و با کسی که با او [[دشمنی]] میکند [[دشمن]] باشیم و بیزار و متنفر باشیم از آن کسی که از او بیزار است، و مبغوض داشته باشیم کسی را که علی را مبغوض دارد و [[دوست]] داشته باشیم آن کس را که علی را دوست دارد. و علی - که [[درود خدا]] بر او باد – همچنان که تو گفتی مولای ماست، و همچنان که امر کردی بعد از پیغمبر ما{{صل}} [[امام]] ماست.<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۳۸.</ref> | {{متن حدیث|اللَّهُمَّ قَدْ قَبِلْنَا أَمْرَكَ وَ نَهْيَكَ وَ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا لِنَبِيِّكَ وَ سَلَّمْنَا وَ رَضِينَا فَنَحْنُ مَوَالِي عَلِيٍّ {{ع}} وَ أَوْلِيَائِهِ كَمَا أَمَرْتَ نُوَالِيهِ وَ نُعَادِي مَنْ يُعَادِيهِ وَ نَبْرَأُ مِمَّنْ يَبْرَأُ مِنْهُ وَ نُبْغِضُ مَنْ أَبْغَضَهُ وَ نُحِبُّ مَنْ أَحَبَّهُ وَ عَلِيٌّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ مَوْلَانَا كَمَا قُلْتَ وَ إِمَامُنَا بَعْدَ نَبِيِّنَا {{صل}} كَمَا أَمَرْتَ}}<ref>إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۷۴.</ref>؛ پروردگارا! ما امر تو را و [[نهی]] تو را پذیرفتیم و [[اطاعت]] از [[پیغمبر]] تو کردیم و [[تسلیم]] شدیم و [[راضی]] گشتیم؛ پس ما از [[موالیان]] علی- که [[صلوات خدا]] بر او باد - هستیم، و از موالیان اولیای او هستیم، همان طور که به ما امر فرمودی تا [[ولایت]] او را داشته باشیم، و با کسی که با او [[دشمنی]] میکند [[دشمن]] باشیم و بیزار و متنفر باشیم از آن کسی که از او بیزار است، و مبغوض داشته باشیم کسی را که علی را مبغوض دارد و [[دوست]] داشته باشیم آن کس را که علی را دوست دارد. و علی - که [[درود خدا]] بر او باد – همچنان که تو گفتی مولای ماست، و همچنان که امر کردی بعد از پیغمبر ما {{صل}} [[امام]] ماست.<ref>[[حبیبالله فرحزاد|فرحزاد، حبیبالله]]، [[غدیر برترین پیام آسمانی (کتاب)|غدیر برترین پیام آسمانی]]، ص ۳۳۸.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
خط ۲۳: | خط ۲۲: | ||
[[رده:دعای روز غدیر]] | [[رده:دعای روز غدیر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۰۵
مقدمه
امام صادق (ع) فرمودند: «فَإِذَا كَانَ صَبِيحَةُ ذَلِكَ الْيَوْمِ وَجَبَ الْغُسْلُ فِي صَدْرِ نَهَارِهِ وَ أَنْ يَلْبَسَ أَنْظَفَ ثِيَابِهِ وَ أَفْخَرَهَا وَ يَتَطَيَّبَ إِمْكَانَهُ وَ انْبِسَاطَ يَدِهِ...»؛ هنگامی که صبح روز غدیر فرا رسد، غسل در اول روز واجب میشود[۱] و مؤمن تمیزترین و فآخرترین لباس خود را بپوشد و در حد وسعش از بوی خوش (عطر) استفاده کند. و آنگاه این دعا را بخواند: «اللَّهُمَّ إِنَّ هَذَا الْيَوْمَ الَّذِي شَرَّفْتَنَا فِيهِ بِوَلَايَةِ وَلِيِّكَ عَلِيٍّ (ص) وَ جَعَلْتَهُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ وَ أَمَرْتَنَا بِمُوَالاتِهِ وَ طَاعَتِهِ وَ أَنْ نَتَمَسَّكَ بِمَا يُقَرِّبُنَا إِلَيْكَ وَ يُزْلِفُنَا لَدَيْكَ أَمْرُهُ وَ نَهْيُهُ»؛ پروردگارا! امروز روزی است که تو ما را به ولایت ولی خودت، علی (ع) مشرف کرد و او را امیرمؤمنان قرار دادی و تو ما را به موالات و اطاعت او امر نمودی و به ما امر کردی که به آنچه ما را به تو نزدیک میکند، و امر و نهی علی ما را مقرب درگاه تو میسازد، تمسک کنیم. «اللَّهُمَّ قَدْ قَبِلْنَا أَمْرَكَ وَ نَهْيَكَ وَ سَمِعْنَا وَ أَطَعْنَا لِنَبِيِّكَ وَ سَلَّمْنَا وَ رَضِينَا فَنَحْنُ مَوَالِي عَلِيٍّ (ع) وَ أَوْلِيَائِهِ كَمَا أَمَرْتَ نُوَالِيهِ وَ نُعَادِي مَنْ يُعَادِيهِ وَ نَبْرَأُ مِمَّنْ يَبْرَأُ مِنْهُ وَ نُبْغِضُ مَنْ أَبْغَضَهُ وَ نُحِبُّ مَنْ أَحَبَّهُ وَ عَلِيٌّ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ مَوْلَانَا كَمَا قُلْتَ وَ إِمَامُنَا بَعْدَ نَبِيِّنَا (ص) كَمَا أَمَرْتَ»[۲]؛ پروردگارا! ما امر تو را و نهی تو را پذیرفتیم و اطاعت از پیغمبر تو کردیم و تسلیم شدیم و راضی گشتیم؛ پس ما از موالیان علی- که صلوات خدا بر او باد - هستیم، و از موالیان اولیای او هستیم، همان طور که به ما امر فرمودی تا ولایت او را داشته باشیم، و با کسی که با او دشمنی میکند دشمن باشیم و بیزار و متنفر باشیم از آن کسی که از او بیزار است، و مبغوض داشته باشیم کسی را که علی را مبغوض دارد و دوست داشته باشیم آن کس را که علی را دوست دارد. و علی - که درود خدا بر او باد – همچنان که تو گفتی مولای ماست، و همچنان که امر کردی بعد از پیغمبر ما (ص) امام ماست.[۳]
منابع
پانویس
- ↑ واجب در اینجا به معنای واجب شرعی مصطلح نیست که اگر کسی آن را انجام نداد مؤاخذه شود، بلکه برای بیان اهمیت و تأکید بر انجام آن است.
- ↑ إقبال الأعمال، ج۱، ص۴۷۴.
- ↑ فرحزاد، حبیبالله، غدیر برترین پیام آسمانی، ص ۳۳۸.