عباس بن محمد دوری: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '==جستارهای وابسته ==↵↵== منابع ==' به '== منابع ==') |
جز (جایگزینی متن - ' هـ ' به 'ه ') |
||
| (۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = | | موضوع مرتبط = | ||
| خط ۶: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[ابوالفضل عباس بن محمد بن حاتم بغدادی دوری هاشمی]] تبارش [[اهل]] خوارزم بودند، <ref>تهذیب الکمال، ج۱۴، ص۲۴۵.</ref> ولی خود او را از [[موالی]] [[بنی هاشم]] دانسته‌اند که در سال | [[ابوالفضل عباس بن محمد بن حاتم بغدادی دوری هاشمی]] تبارش [[اهل]] خوارزم بودند، <ref>تهذیب الکمال، ج۱۴، ص۲۴۵.</ref> ولی خود او را از [[موالی]] [[بنی هاشم]] دانسته‌اند که در سال ۱۸۵ه در [[بغداد]] به [[دنیا]] آمد و نزد کسانی چون [[ابوداود طیالسی]]، [[یحیی بن ابی بکیر]] و [[عبیدالله بن موسی]] [[حدیث]] شنید.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴؛ الثقات، ج۸، ص۵۱۳.</ref> [[ابن جوزی]] او را محدثی [[ثقه]] به شمار آورده است.<ref>المنتظم، ج۱۲، ص۲۴۷.</ref> [[ابوالقاسم بغوی]]، [[جعفر فریابی]]، [[ابوعبدالرحمان نسائی]]، [[اسماعیل صفّار]] و دیگران از او حدیث نقل کرده‌اند. او در نیمه صفر سال ۲۷۱ در بغداد از دنیا رفت.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۲، ص۱۴۴.</ref> وی دارای کتاب رجالی بود که از [[یحیی بن معین]] در [[نوشتن]] آن کمک گرفت، هر چند از نام آن در منابع یادی نشده است<ref>معجم المؤلفین، ج۵، ص۶۳.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۲۵.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۷: | خط ۱۶: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده:اصحاب پیامبر]] | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۵ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۰۶
عباس بن محمد دوری از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عباس بن محمد دوری در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابوالفضل عباس بن محمد بن حاتم بغدادی دوری هاشمی تبارش اهل خوارزم بودند، [۱] ولی خود او را از موالی بنی هاشم دانسته‌اند که در سال ۱۸۵ه در بغداد به دنیا آمد و نزد کسانی چون ابوداود طیالسی، یحیی بن ابی بکیر و عبیدالله بن موسی حدیث شنید.[۲] ابن جوزی او را محدثی ثقه به شمار آورده است.[۳] ابوالقاسم بغوی، جعفر فریابی، ابوعبدالرحمان نسائی، اسماعیل صفّار و دیگران از او حدیث نقل کرده‌اند. او در نیمه صفر سال ۲۷۱ در بغداد از دنیا رفت.[۴] وی دارای کتاب رجالی بود که از یحیی بن معین در نوشتن آن کمک گرفت، هر چند از نام آن در منابع یادی نشده است[۵].[۶]
منابع
جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱
