تحلیل و بررسی روایات سهو النبی (مقاله): تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۴) |
جز (جایگزینی متن - '\=\=\sدربارهٔ\sپدیدآورنده\s\=\=↵\{\{\:(.*)\}\}' به '== دربارهٔ پدیدآورنده == {{پدیدآورنده ساده | پدیدآورنده مقاله = $1}}') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
| تاریخ نشر = تابستان ۱۳۸۸ | | تاریخ نشر = تابستان ۱۳۸۸ | ||
| شماره = ۵۲ | | شماره = ۵۲ | ||
| | | تعداد صفحات = ۱۶ | ||
| شماره صفحات = از صفحه ۵۵ تا ۷۰ مجله | | شماره صفحات = از صفحه ۵۵ تا ۷۰ مجله | ||
| ناشر الکترونیک = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]] | | ناشر الکترونیک = [[پایگاه مجلات تخصصی نور]] | ||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== دربارهٔ پدیدآورنده == | == دربارهٔ پدیدآورنده == | ||
{{ | {{پدیدآورنده ساده | ||
| پدیدآورنده مقاله = محمد ابراهیمی راد}} | |||
== پانویس == | == پانویس == |
نسخهٔ کنونی تا ۱۰ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۷:۲۱
تحلیل و بررسی روایات سهو النبی (ص) | |
---|---|
رتبه علمی | علمی پژوهشی |
زبان | فارسی |
نویسنده | محمد ابراهیمی راد |
موضوع | سهو النبی، سهو النبی از نگاه روایات |
مذهب | شیعه |
منتشر شده در | فصلنامه علوم حدیث |
وابسته به | دانشکده علوم حدیث |
محل نشر | قم، ایران |
تاریخ نشر | تابستان ۱۳۸۸ |
شماره | ۵۲ |
تعداد صفحات | ۱۶ |
شماره صفحات | از صفحه ۵۵ تا ۷۰ مجله |
ناشر الکترونیک | پایگاه مجلات تخصصی نور |
تحلیل و بررسی روایات سهو النبی (ص) عنوان مقالهای است که به بررسی آگاهی راسخان در علم نسبت به محکمات و متشابهات میپردازد. این مقاله ۱۶ صفحهای به قلم محمد ابراهیمی راد به زبان فارسی نگاشته شده و در فصلنامه علوم حدیث (شماره ۵۲، تابستان ۱۳۸۸) منتشر گشته است.[۱]
چکیده مقاله
نویسنده در چکیده مقاله خود مینویسد: «یکی از شبهههای مطرحشده در موضوع عصمت پیامبران این است که آیا پیامبران از ناخودآگاهی "سهو" و فراموشی به هنگام عمل به احکام شرعی و در امور عادی و زندگی شخصی بهدور و در اماناند یا همانند سایر مردم به سهو و نسیان در این موارد گرفتار میشوند؟ بیشتر متکلمان و دانشمندان شیعه به عصمت پیامبران از سهو و نسیان باور دارند و دلایلی را برای اثبات آن، در جای خود آوردهاند؛ ولی بعضی از دانشمندان شیعه و در صدر آنها، مرحوم شیخ صدوق و استادش ابنولید، به روا بودن سهو و فراموشی پیامبران به هنگام عمل به احکام شرعی باورمنداند. اصلیترین دلیل این دسته از عالمان شیعه، روایاتی است که در منابع شیعه و اهلسنت درباره سهو و اشتباه پیامبر (ص) در نماز وارد شده است. در این مقاله به بررسی و تحلیل روایات واردشده پرداخته شده و ثابت گردیده که با این روایات نمیتوان سهو و حتی اسهای پیامبر را ثابت کرد».[۲]
فهرست مقاله
- چکیده؛
- طرح مسئله؛
- روایات سهو النبی؛
- الف. احادیث شیعه؛
- ب. روایات اهلسنت؛
- تحلیل و بررسی این دسته روایات؛
- نتیجه؛
- کتابنامه.