جهمة بن عوف دوسی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
| پرسش مرتبط = | | پرسش مرتبط = | ||
}} | }} | ||
==آشنایی اجمالی== | == آشنایی اجمالی == | ||
وی را با توجه به نسبتش باید منسوب به تیره دوس، از [[قبایل]] [[ازد]]<ref>سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۵۰۶</ref> دانست. تنها [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.</ref>، در بخش سوم [[الاصابه]] ([[مخضرمین]]) از وی یاد کرده، میگوید: [[ابومخنف]] نام وی را در شمار [[معمرین]] (افرادی با [[عمر طولانی]]) آورده است و میگوید: وی ۳۶۰ سال زیست و [[اسلام]] را [[درک]] کرد. او هرگاه میشنید کسی {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} میگوید، میگفت: من در [[زمان]] [[پیری]] مردمی را درک کردم این کلمات را میگفتند و هرگاه به بیابانی میگذشت که پوشیده از درخت [[تنومند]] بود میگفت: من پیش از این به این بیابان گذشته بودم، در حالی که درختی در آن وجود نداشت. او آنقدر زنده ماند تا ابروانش روی چشمانش افتاد و درباره عمر طولانی خود شعری سرود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.</ref>. البته این [[شعر]] وی درباره برخی از معمرین دیگر نیز سروده شده است<ref>ر.ک: ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۵۱۶.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جهمة بن عوف دوسی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۳۷-۴۳۸.</ref> | وی را با توجه به نسبتش باید منسوب به تیره دوس، از [[قبایل]] [[ازد]]<ref>سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۵۰۶</ref> دانست. تنها [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.</ref>، در بخش سوم [[الاصابه]] ([[مخضرمین]]) از وی یاد کرده، میگوید: [[ابومخنف]] نام وی را در شمار [[معمرین]] (افرادی با [[عمر طولانی]]) آورده است و میگوید: وی ۳۶۰ سال زیست و [[اسلام]] را [[درک]] کرد. او هرگاه میشنید کسی {{متن قرآن|لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ}} میگوید، میگفت: من در [[زمان]] [[پیری]] مردمی را درک کردم این کلمات را میگفتند و هرگاه به بیابانی میگذشت که پوشیده از درخت [[تنومند]] بود میگفت: من پیش از این به این بیابان گذشته بودم، در حالی که درختی در آن وجود نداشت. او آنقدر زنده ماند تا ابروانش روی چشمانش افتاد و درباره عمر طولانی خود شعری سرود<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.</ref>. البته این [[شعر]] وی درباره برخی از معمرین دیگر نیز سروده شده است<ref>ر. ک: ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۵۱۶.</ref>.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «جهمة بن عوف دوسی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۴۳۷-۴۳۸.</ref> | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == |
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۲۷
آشنایی اجمالی
وی را با توجه به نسبتش باید منسوب به تیره دوس، از قبایل ازد[۱] دانست. تنها ابن حجر[۲]، در بخش سوم الاصابه (مخضرمین) از وی یاد کرده، میگوید: ابومخنف نام وی را در شمار معمرین (افرادی با عمر طولانی) آورده است و میگوید: وی ۳۶۰ سال زیست و اسلام را درک کرد. او هرگاه میشنید کسی ﴿لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ﴾ میگوید، میگفت: من در زمان پیری مردمی را درک کردم این کلمات را میگفتند و هرگاه به بیابانی میگذشت که پوشیده از درخت تنومند بود میگفت: من پیش از این به این بیابان گذشته بودم، در حالی که درختی در آن وجود نداشت. او آنقدر زنده ماند تا ابروانش روی چشمانش افتاد و درباره عمر طولانی خود شعری سرود[۳]. البته این شعر وی درباره برخی از معمرین دیگر نیز سروده شده است[۴].[۵]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ سمعانی، الأنساب، ج۲، ص۵۰۶
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.
- ↑ ابن حجر، الاصابه، ج۱، ص۶۳۹.
- ↑ ر. ک: ابن حجر، الاصابه، ج۴، ص۵۱۶.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «جهمة بن عوف دوسی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۴۳۷-۴۳۸.