حبیش اسدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۲: خط ۲:
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر
| موضوع مرتبط = اصحاب پیامبر
| عنوان مدخل  = حبیش اسدی
| عنوان مدخل  = حبیش اسدی
| مداخل مرتبط =
| مداخل مرتبط =  
| پرسش مرتبط  = }}
| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
از [[قبیله]] [[بنو اسد بن خزیمه]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۸۴.</ref>، از [[قبایل عدنانی]] است<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۱۱.</ref>. به نقل از [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.</ref>، [[ابن فتحون]] و [[ابن اثیر]] از بیش یاد کرده‌اند، اما گزارشی که [[صحابی]] بودن وی را [[تأیید]] کند ارائه نکرده‌اند. چنان که ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.</ref>، شرح حال او را در قسم سوم [[الاصابه]] ([[مخضرمین]]) آورده است. ابن اثیر<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۸۴.</ref> به نقل از [[ابن اسحاق]] می‌گوید: بیش از کسانی بود که چون [[رسول خدا]]{{صل}} درگذشت و [[طلیحه]] [[ادعای نبوت]] کرد، بنو اسد را بر [[پایبندی به اسلام]] [[تشویق]] می‌کرد<ref>این گزارش در [[سیره]] موجود ابن هشام یافت نشد.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۱.</ref> همین گزارش را از وثیمه در کتاب الردة به گونه‌ای دیگر نقل می‌کند. براساس این گزارش بیش در ابتدا و [[هنگام ظهور]] [[طلیحة بن خویلد]]، بنو اسد را علیه [[اسلام]] بر می‌انگیخت {{عربی|"كان يُحَرّض بني اسد على الاسلام"}}. چون [[دعوت]] طلیحه با ناکامی و [[شکست]] روبه رو شد، حبیش اشعاری علیه طلیحه سرود و از وی جدا شد. منشأ اختلاف در این دو گزارش از آنجا ناشی شده است که واژه «[[لزوم]]» در گزارش ابن حجر افتاده است؛ زیرا متن چنین بوده است: {{عربی|"كان يحرض بني اسد على لزوم الاسلام"}}. [[غسان بن حبیش اسدی|غسان]] و [[عبدالرحمن بن حبیش اسدی|عبدالرحمن]] [[فرزندان]] حبیش نیز چون [[پدر]]، از طلیحه جدا گشتند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۸۱ و ۲۶۱.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حبیش اسدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۵۳۹.</ref>
از [[قبیله]] [[بنو اسد بن خزیمه]]<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۸۴.</ref>، از [[قبایل عدنانی]] است<ref>ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۱۱.</ref>. به نقل از [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.</ref>، [[ابن فتحون]] و [[ابن اثیر]] از بیش یاد کرده‌اند، اما گزارشی که [[صحابی]] بودن وی را [[تأیید]] کند ارائه نکرده‌اند. چنان که ابن حجر<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.</ref>، شرح حال او را در قسم سوم [[الاصابه]] ([[مخضرمین]]) آورده است. ابن اثیر<ref>ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۸۴.</ref> به نقل از [[ابن اسحاق]] می‌گوید: بیش از کسانی بود که چون [[رسول خدا]] {{صل}} درگذشت و [[طلیحه]] [[ادعای نبوت]] کرد، بنو اسد را بر [[پایبندی به اسلام]] [[تشویق]] می‌کرد<ref>این گزارش در [[سیره]] موجود ابن هشام یافت نشد.</ref>. [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۱.</ref> همین گزارش را از وثیمه در کتاب الردة به گونه‌ای دیگر نقل می‌کند. براساس این گزارش بیش در ابتدا و [[هنگام ظهور]] [[طلیحة بن خویلد]]، بنو اسد را علیه [[اسلام]] بر می‌انگیخت {{عربی|"كان يُحَرّض بني اسد على الاسلام"}}. چون [[دعوت]] طلیحه با ناکامی و [[شکست]] روبه رو شد، حبیش اشعاری علیه طلیحه سرود و از وی جدا شد. منشأ اختلاف در این دو گزارش از آنجا ناشی شده است که واژه «[[لزوم]]» در گزارش ابن حجر افتاده است؛ زیرا متن چنین بوده است: {{عربی|"كان يحرض بني اسد على لزوم الاسلام"}}. [[غسان بن حبیش اسدی|غسان]] و [[عبدالرحمن بن حبیش اسدی|عبدالرحمن]] [[فرزندان]] حبیش نیز چون [[پدر]]، از طلیحه جدا گشتند<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۸۱ و ۲۶۱.</ref>.<ref>[[منصور داداش‌نژاد|داداش‌نژاد، منصور]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «حبیش اسدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص ۵۳۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۵

آشنایی اجمالی

از قبیله بنو اسد بن خزیمه[۱]، از قبایل عدنانی است[۲]. به نقل از ابن حجر[۳]، ابن فتحون و ابن اثیر از بیش یاد کرده‌اند، اما گزارشی که صحابی بودن وی را تأیید کند ارائه نکرده‌اند. چنان که ابن حجر[۴]، شرح حال او را در قسم سوم الاصابه (مخضرمین) آورده است. ابن اثیر[۵] به نقل از ابن اسحاق می‌گوید: بیش از کسانی بود که چون رسول خدا (ص) درگذشت و طلیحه ادعای نبوت کرد، بنو اسد را بر پایبندی به اسلام تشویق می‌کرد[۶]. ابن حجر[۷] همین گزارش را از وثیمه در کتاب الردة به گونه‌ای دیگر نقل می‌کند. براساس این گزارش بیش در ابتدا و هنگام ظهور طلیحة بن خویلد، بنو اسد را علیه اسلام بر می‌انگیخت "كان يُحَرّض بني اسد على الاسلام". چون دعوت طلیحه با ناکامی و شکست روبه رو شد، حبیش اشعاری علیه طلیحه سرود و از وی جدا شد. منشأ اختلاف در این دو گزارش از آنجا ناشی شده است که واژه «لزوم» در گزارش ابن حجر افتاده است؛ زیرا متن چنین بوده است: "كان يحرض بني اسد على لزوم الاسلام". غسان و عبدالرحمن فرزندان حبیش نیز چون پدر، از طلیحه جدا گشتند[۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۸۴.
  2. ابن حزم، جمهرة أنساب العرب، ص۱۱.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.
  4. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۲.
  5. ابن اثیر، اسد الغابه، ج۱، ص۶۸۴.
  6. این گزارش در سیره موجود ابن هشام یافت نشد.
  7. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۱۴۱.
  8. ابن حجر، الاصابه، ج۵، ص۸۱ و ۲۶۱.
  9. داداش‌نژاد، منصور، مقاله «حبیش اسدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص ۵۳۹.