حذیفة بن یمان ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
خط ۶: خط ۶:
}}
}}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
با توجه به نسبتش، وی از [[ازد بن غوث بن نبت بن مالک]]، از [[قبیله أزد]] [[شنوءة]] است<ref>سمعانی، الأنساب، ج۱، ص۱۲۰.</ref>. بر پایه گزارش [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۷۱.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۰.</ref> از [[واقدی]]، در [[زمان رسول خدا]]{{صل}} وفدی از [[اهل]] دبا<ref>بازاری از بازارهای عرب در عمان، ر.ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۳۵.</ref> [[خدمت]] [[رسول خدا]]{{صل}} رسیدند و به [[اسلام]] [[اقرار]] کردند و آن [[حضرت]] [[حذیفة بن یمان]] را که از خودشان بود، عامل [[صدقات]] [[زکات]] آنان قرار داد و او صدقات ([[زکات]]) را از [[اغنیا]] می‌گرفت و به [[فقرا]] می‌داد. هنگامی که رسول خدا{{صل}} [[رحلت]] کردند آنان [[مرتد]] شدند و از [[پرداخت زکات]] خودداری کردند؛ از این رو، [[حذیفه]] در نامه‌ای ماجرا را برای [[ابوبکر]] شرح داد. ابوبکر نیز [[عکرمة بن ابی جهل]] را به [[نبرد]] با اهل دبا فرستاد و آنان را مجبور به [[اطاعت]] و پرداخت زکات کرد. گفتنی است شخصی که در نسخه موجود کتاب الرده واقدی [[ذکر]] شده، حذیفة بن یمان نیست، بلکه [[حذیفة بن عمرو]] است<ref>ر.ک: واقدی، المغازی، ص۱۹۹-۲۰۰.</ref>. نکته مهم دیگر این است که چون مشابه این [[خبر]] درباره [[حذیفه بارقی]] و [[حذیفة بن محصن]] نیز [[نقل]] شده است، احتمال تداخل شرح حال اینها و حتی یکی بودنشان (هر چند این احتمال [[ضعیف]] است) وجود دارد<ref>ر.ک: مدخل‌های حذیفه بارقی و حذیفة بن محصن قلعانی.</ref><ref>[[رحمت‌الله بانشی|بانشی، رحمت‌الله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حذیفة بن یمان ازدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۲۸.</ref>.
با توجه به نسبتش، وی از [[ازد بن غوث بن نبت بن مالک]]، از [[قبیله أزد]] [[شنوءة]] است<ref>سمعانی، الأنساب، ج۱، ص۱۲۰.</ref>. بر پایه گزارش [[ابن سعد]]<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۷۱.</ref> و [[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۰.</ref> از [[واقدی]]، در [[زمان رسول خدا]] {{صل}} وفدی از [[اهل]] دبا<ref>بازاری از بازارهای عرب در عمان، ر. ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۳۵.</ref> [[خدمت]] [[رسول خدا]] {{صل}} رسیدند و به [[اسلام]] [[اقرار]] کردند و آن [[حضرت]] [[حذیفة بن یمان]] را که از خودشان بود، عامل [[صدقات]] [[زکات]] آنان قرار داد و او صدقات ([[زکات]]) را از [[اغنیا]] می‌گرفت و به [[فقرا]] می‌داد. هنگامی که رسول خدا {{صل}} [[رحلت]] کردند آنان [[مرتد]] شدند و از [[پرداخت زکات]] خودداری کردند؛ از این رو، [[حذیفه]] در نامه‌ای ماجرا را برای [[ابوبکر]] شرح داد. ابوبکر نیز [[عکرمة بن ابی جهل]] را به [[نبرد]] با اهل دبا فرستاد و آنان را مجبور به [[اطاعت]] و پرداخت زکات کرد. گفتنی است شخصی که در نسخه موجود کتاب الرده واقدی [[ذکر]] شده، حذیفة بن یمان نیست، بلکه [[حذیفة بن عمرو]] است<ref>ر. ک: واقدی، المغازی، ص۱۹۹-۲۰۰.</ref>. نکته مهم دیگر این است که چون مشابه این [[خبر]] درباره [[حذیفه بارقی]] و [[حذیفة بن محصن]] نیز [[نقل]] شده است، احتمال تداخل شرح حال اینها و حتی یکی بودنشان (هر چند این احتمال [[ضعیف]] است) وجود دارد<ref>ر. ک: مدخل‌های حذیفه بارقی و حذیفة بن محصن قلعانی.</ref><ref>[[رحمت‌الله بانشی|بانشی، رحمت‌الله]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۳ (کتاب)|مقاله «حذیفة بن یمان ازدی»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۳، ص۲۸.</ref>.


== جستارهای وابسته ==
== جستارهای وابسته ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۳۸

آشنایی اجمالی

با توجه به نسبتش، وی از ازد بن غوث بن نبت بن مالک، از قبیله أزد شنوءة است[۱]. بر پایه گزارش ابن سعد[۲] و ابن حجر[۳] از واقدی، در زمان رسول خدا (ص) وفدی از اهل دبا[۴] خدمت رسول خدا (ص) رسیدند و به اسلام اقرار کردند و آن حضرت حذیفة بن یمان را که از خودشان بود، عامل صدقات زکات آنان قرار داد و او صدقات (زکات) را از اغنیا می‌گرفت و به فقرا می‌داد. هنگامی که رسول خدا (ص) رحلت کردند آنان مرتد شدند و از پرداخت زکات خودداری کردند؛ از این رو، حذیفه در نامه‌ای ماجرا را برای ابوبکر شرح داد. ابوبکر نیز عکرمة بن ابی جهل را به نبرد با اهل دبا فرستاد و آنان را مجبور به اطاعت و پرداخت زکات کرد. گفتنی است شخصی که در نسخه موجود کتاب الرده واقدی ذکر شده، حذیفة بن یمان نیست، بلکه حذیفة بن عمرو است[۵]. نکته مهم دیگر این است که چون مشابه این خبر درباره حذیفه بارقی و حذیفة بن محصن نیز نقل شده است، احتمال تداخل شرح حال اینها و حتی یکی بودنشان (هر چند این احتمال ضعیف است) وجود دارد[۶][۷].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سمعانی، الأنساب، ج۱، ص۱۲۰.
  2. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۷۱.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۰.
  4. بازاری از بازارهای عرب در عمان، ر. ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۳۵.
  5. ر. ک: واقدی، المغازی، ص۱۹۹-۲۰۰.
  6. ر. ک: مدخل‌های حذیفه بارقی و حذیفة بن محصن قلعانی.
  7. بانشی، رحمت‌الله، مقاله «حذیفة بن یمان ازدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۲۸.