حذیفة بن یمان ازدی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

با توجه به نسبتش، وی از ازد بن غوث بن نبت بن مالک، از قبیله أزد شنوءة است[۱]. بر پایه گزارش ابن سعد[۲] و ابن حجر[۳] از واقدی، در زمان رسول خدا (ص) وفدی از اهل دبا[۴] خدمت رسول خدا (ص) رسیدند و به اسلام اقرار کردند و آن حضرت حذیفة بن یمان را که از خودشان بود، عامل صدقات زکات آنان قرار داد و او صدقات (زکات) را از اغنیا می‌گرفت و به فقرا می‌داد. هنگامی که رسول خدا (ص) رحلت کردند آنان مرتد شدند و از پرداخت زکات خودداری کردند؛ از این رو، حذیفه در نامه‌ای ماجرا را برای ابوبکر شرح داد. ابوبکر نیز عکرمة بن ابی جهل را به نبرد با اهل دبا فرستاد و آنان را مجبور به اطاعت و پرداخت زکات کرد. گفتنی است شخصی که در نسخه موجود کتاب الرده واقدی ذکر شده، حذیفة بن یمان نیست، بلکه حذیفة بن عمرو است[۵]. نکته مهم دیگر این است که چون مشابه این خبر درباره حذیفه بارقی و حذیفة بن محصن نیز نقل شده است، احتمال تداخل شرح حال اینها و حتی یکی بودنشان (هر چند این احتمال ضعیف است) وجود دارد[۶][۷].

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. سمعانی، الأنساب، ج۱، ص۱۲۰.
  2. ابن سعد، الطبقات الکبری، ج۷، ص۷۱.
  3. ابن حجر، الاصابه، ج۲، ص۴۰.
  4. بازاری از بازارهای عرب در عمان، ر. ک: یاقوت حموی، معجم البلدان، ج۲، ص۴۳۵.
  5. ر. ک: واقدی، المغازی، ص۱۹۹-۲۰۰.
  6. ر. ک: مدخل‌های حذیفه بارقی و حذیفة بن محصن قلعانی.
  7. بانشی، رحمت‌الله، مقاله «حذیفة بن یمان ازدی»، دانشنامه سیره نبوی ج۳، ص۲۸.