رسول در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۲۳:۰۹

مقدمه

ریشه این واژه «ر س ل» می‌باشد. مصدر آن «إرسال»، به معنای فرستادن کسی یا چیزی است که با فرستاده حامل پیام فرستنده برای دیگران است، یا خود موظّف به انجام کاری است. بدین ترتیب، رسول و مرسل در قرآن به معنای فرستاده‌شده است که مصادیق گوناگونی می‌تواند داشته باشد، از قبیل: ملائکه حامل پیام و یا فرمان الهی: ﴿إِنَّا رُسُلُ رَبِّكَ﴾^[۱].

پیامبر الهی: ﴿وَمَا مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ﴾^[۲].

حیوان و پدیده‌های طبیعی که مأمور اجرای فرامین پروردگار هستند، مانند طوفان و باران: ﴿فَأَرْسَلْنَا عَلَيْهِمُ الطُّوفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ﴾^[۳]، ﴿وَأَرْسَلْنَا السَّمَاءَ عَلَيْهِمْ مِدْرَارًا﴾^[۴]. ممکن است شیاطین انس و جن نیز مدّ نظر باشد: ﴿أَلَمْ تَرَ أَنَّا أَرْسَلْنَا الشَّيَاطِينَ عَلَى الْكَافِرِينَ﴾^[۵].

در هر مورد، با توجه به سیاق آیه و قرآئن لفظی و معنوی، می‌توان مصداق آن را تشخیص داد. همچنین لفظ رسول برای هریک از مذکر، مؤنث، مفرد، تثنیه و جمع، یکسان به کار می‌رود: ﴿إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ﴾^[۶].

مراد از ﴿الرَّسُولُ﴾ در آیه مورد بحث، به دلالت «الف و لام عهد»، شخص پیامبر اکرم (ص) است.^[۷]

منابع

فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴

پانویس

↑ «(فرشتگان) گفتند: ای لوط! ما فرستادگان پروردگار توییم» سوره هود، آیه ۸۱.
↑ «و محمد جز فرستاده‌ای نیست» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.
↑ «ما هم بر آنان سیلاب و ملخ و شپش و وزغ و خون را به گونه نشانه‌هایی روشن فرستادیم باز سرکشی ورزیدند و قومی گناهکار بودند» سوره اعراف، آیه ۱۳۳.
↑ «و بر آنها بارانی یکریز فرو فرستادیم» سوره انعام، آیه ۶.
↑ «آیا ندیده‌ای که ما شیطان‌ها را به سراغ کافران می‌فرستیم که آنان را خوب از راه به در می‌کنند؟» سوره مریم، آیه ۸۳.
↑ «ما فرستاده پروردگار جهانیانیم؛» سوره شعراء، آیه ۱۶.
↑ فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ ص ۶۱۵.

[1] «(فرشتگان) گفتند: ای لوط! ما فرستادگان پروردگار توییم» سوره هود، آیه ۸۱.

[2] «و محمد جز فرستاده‌ای نیست» سوره آل عمران، آیه ۱۴۴.

[3] «ما هم بر آنان سیلاب و ملخ و شپش و وزغ و خون را به گونه نشانه‌هایی روشن فرستادیم باز سرکشی ورزیدند و قومی گناهکار بودند» سوره اعراف، آیه ۱۳۳.

[4] «و بر آنها بارانی یکریز فرو فرستادیم» سوره انعام، آیه ۶.

[5] «آیا ندیده‌ای که ما شیطان‌ها را به سراغ کافران می‌فرستیم که آنان را خوب از راه به در می‌کنند؟» سوره مریم، آیه ۸۳.

[6] «ما فرستاده پروردگار جهانیانیم؛» سوره شعراء، آیه ۱۶.

[7] فیاض‌بخش و محسنی، ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ ص ۶۱۵.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

@@ خط ۶: / خط ۶: @@
 }}
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
 ریشه این واژه «ر س ل» می‌باشد. مصدر آن «إرسال»، به معنای فرستادن کسی یا چیزی است که با فرستاده حامل [[پیام]] فرستنده برای دیگران است، یا خود موظّف به انجام کاری است. بدین ترتیب، [[رسول]] و مرسل در [[قرآن]] به معنای فرستاده‌شده است که مصادیق گوناگونی می‌تواند داشته باشد، از قبیل:
 [[ملائکه]] حامل پیام و یا [[فرمان الهی]]:
@@ خط ۱۸: / خط ۱۸: @@
 در هر مورد، با توجه به [[سیاق آیه]] و قرآئن لفظی و [[معنوی]]، می‌توان مصداق آن را تشخیص داد. همچنین لفظ رسول برای هریک از [[مذکر]]، مؤنث، مفرد، تثنیه و جمع، یکسان به کار می‌رود: {{متن قرآن|إِنَّا رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِينَ}}<ref>«ما فرستاده پروردگار جهانیانیم؛» سوره شعراء، آیه ۱۶.</ref>.
-مراد از {{متن قرآن|الرَّسُولُ}} در [[آیه]] مورد بحث، به دلالت «الف و [[لام]] [[عهد]]»، شخص [[پیامبر اکرم]]{{صل}} است.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴]] ص ۶۱۵.</ref>
+مراد از {{متن قرآن|الرَّسُولُ}} در [[آیه]] مورد بحث، به دلالت «الف و لام [[عهد]]»، شخص [[پیامبر اکرم]] {{صل}} است.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۴]] ص ۶۱۵.</ref>
 == منابع ==